Ημέρα μνήμης ,τιμής και υπόσχεσης….

Η 30ή Οκτωβρίου 1944 είναι η μέρα που έφυγε και ο τελευταίος Γερμανός στρατιώτης από την Θεσσαλονίκη.

Ο λαός της πόλης ,και όχι μόνο, οφείλει να θυμάται.

 Στην καλλιέργεια της ιστορικής μνήμης πρέπει να συμβάλουμε όλοι, για να μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα οικοδομήσουμε έναν  διαφορετικό κόσμο για μας και το μέλλον των επόμενων γενιών.

Η απελευθέρωση της πόλης δεν ήταν κάτι που έγινε ως εκ θαύματος .Ήταν το αποτέλεσμα σκληρών συγκρούσεων από τη μία μεριά ανάμεσα στο ΕΛΑΣ και τις άλλες εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις, εναντίον των Γερμανών, οι οποίοι ήταν περισσότεροι και καλύτερα εξοπλισμένοι, και των δοσίλογων συνεργατών τους.

Έχοντας καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της πόλης ,εδώ και καιρό, ο ΕΛΑΣ οι κατοχικές  δυνάμεις αντιλαμβάνονται πλέον ότι είναι αδύνατη η παραμονή τους στη Θεσσαλονίκη. Πριν υποχωρήσουν από την πόλη ναρκοθετούν ζωτικούς χώρους της για να προκαλέσουν τη γενική παράλυση της ζωής της Θεσσαλονίκης.

Οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους νιώθουν ασφυκτικά την πίεση και βιάζονται ν’ αποχωρήσουν.

 Πίσω τους αφήνουν συντρίμμια. Ανατινάζουν αποθήκες, , εγκαταστάσεις, δρόμους, γέφυρες, το μεγάλο λιμενοβραχίονα της πόλης και όσα επιταγμένα καΐκια και μικρά πλοία ήταν αραγμένα μέσα στο λιμάνι και κατά μήκος της παραλίας. Ακόμα και τις γραμμές του τρένου τις ανατινάζουν μία μια σε κάθε σημείο σύνδεσής τους.

Επιχειρούν να ανατινάξουν το παγιδευμένο με εκρηκτικά κεντρικό υδραγωγείο της πόλης, στην περιοχή της Παναγίας Φανερωμένης και την Ηλεκτρική Εταιρία. Τους προλαβαίνει όμως τμήμα του 13ου Συντάγματος και τους τρέπει σε φυγή, σώζοντας έτσι το υδραγωγείο και την Ηλεκτρική, εξασφαλίζοντας  στον λαό την υδροδότηση και ηλεκτροδότηση της πόλης.

Έχουμε συναίσθηση ότι όσο περήφανοι μπορεί να νιώθουμε άλλο τόσο δύσκολο είναι να τιμήσουμε  όχι με λόγια, αλλά με πράξεις τις ρίζες μας.

Να τιμήσουμε δηλαδή την καταγωγή μας, ότι είμαστε απόγονοι φυσικά εγγόνια και δισέγγονα λαμπρών ηρώων του λαού μας.

  Εμείς οι πολίτες αυτής της πόλης και εργαζόμενοι στη ΕΥΑΘ δηλώνουμε πίστη στο δίκιο του αγώνα, καταθέτουμε εδώ στο μνημείο της θυσίας σας  την υπόσχεσή μας να βαδίσουμε στα χνάρια σας.

θα υπερασπιστούμε για άλλη μια φορά την περιουσία του λαού  αυτής της πόλης,όπως εσείς μας τα κληρονομήσατε για να τα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.

Θα δώσουμε αγώνες νικηφόρους απέναντι στους κατακτητές ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ που με την προβιά του χρέους ήρθαν να επιβάλλουν μια νέα κατοχή. Νερό –Ρεύμα- Λιμάνια, έχουν σωθεί με το αίμα των απελευθερωτών της Θεσσαλονίκης, έχουμε χρέος υπεράσπισης τους. Η  θυσία σας δεν θα πάει χαμένη.

Παίρνουμε τη σκυτάλη και συνεχίζουμε.

γ.μ.

Θεσσαλονίκη 30 Οκτώβρη 1944

Δ Ε Λ Τ Ι Ο    Τ Υ Π Ο Υ

Η 30ή Οκτωβρίου 1944 είναι η μέρα που έφυγε και ο τελευταίος Γερμανός στρατιώτης από την Θεσσαλονίκη. Οι Γερμανοί στην προσπάθεια διαφυγής τους, επιχειρούν να ανατινάξουν το παγιδευμένο με εκρηκτικά κεντρικό υδραγωγείο της πόλης, στην περιοχή της Παναγίας Φανερωμένης και την Ηλεκτρική Εταιρία. Τους προλαβαίνει όμως τμήμα του 13ου Συντάγματος και τους τρέπει σε φυγή, σώζοντας έτσι το υδραγωγείο και την Ηλεκτρική, εξασφαλίζοντας  στον λαό την υδροδότηση και ηλεκτροδότηση της πόλης.

Εμείς οι πολίτες αυτής της πόλης και εργαζόμενοι στη ΕΥΑΘ δηλώνουμε πίστη στο δίκιο του αγώνα, καταθέτουμε στο μνημείο της θυσίας, την υπόσχεσή μας να βαδίσουμε στα χνάρια σας.

Θα υπερασπιστούμε για άλλη μια φορά την περιουσία του λαού  αυτής της πόλης, όπως εσείς μας τα κληρονομήσατε για να τα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.

Θα δώσουμε αγώνες νικηφόρους απέναντι στους κατακτητές ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ που με την προβιά του χρέους ήρθαν να επιβάλλουν μια νέα κατοχή. Νερό –Ρεύμα Λιμάνια, έχουν σωθεί με το αίμα των απελευθερωτών της Θεσσαλονίκης, έχουμε χρέος υπεράσπισης τους. Η  θυσία τους  δεν θα πάει χαμένη.

Το Σωματείο μας θα πραγματοποιήσει κατάθεση στεφάνου στο μνημείο Εθνικής Αντίστασης στην Παραλία Θεσσαλονίκης την 30^η Οκτώβρη 2016, στις 10:30 το πρωί.

Σας καλούμε να συμμετάσχετε στην τελετή. 

Ντοκιμαντέρ του PSI για ιδιωτικοποίηση ΕΥΑΘ "Something in the Water".

Δελτίο Τύπου του PSI (Public Services International) με αφορμή την προβολή ντοκιμαντέρ ειδικά για την ιδιωτικοποίηση του Νερού στη Θεσσαλονίκη. 

13/10/2016

Geneva/Athens

Ένα νέο ντοκυμαντέρ  καταδεικνύει τις επιθετικές προσπάθειες για την ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα

Ένα νέο ντοκυμαντέρ, με τον τίτλο «Κάτι στο νερό» (πιέστε στον τίτλο για προβολή) βγαίνει την Πέμπτη και αποκαλύπτει το κουβάρι των ιδιωτικών συμφερόντων, των διπλωματικών δεσμεύσεων και της επιχειρηματικής επιρροής που κρύβεται πίσω από την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών στην Ελλάδα. Η ταινία εστιάζεται στην υπόθεση τής διανομής νερού στη Θεσσαλονίκη, όπου παρά το ότι το 98,2% των ερωτηθέντων υποστηρίζει τον κρατικό έλεγχο, η Τρόικα εξακολουθεί να προωθεί την ιδιωτικοποίηση και η γαλλική πολυεθνική Suez είναι έτοιμη να εξαγοράσει ένα μεγάλο μερίδιο. Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκεται το ελληνικό ταμείο ιδιωτικοποιήσεων, το ΤΑΙΠΕΔ. Η ίδρυσή του επιβλήθηκε από την Τρόικα, είναι πνιγμένο στα σκάνδαλα διαφθοράς, και σκοπό έχει να ξεπουλήσει την ελληνική δημόσια υπηρεσία ή περιουσία σε κάθε της μορφή. Στο διοικητικό συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ συμμετέχει ο Φιλίπ Μπουάν, εκπρόσωπος της ΕΕ αλλά και διευθυντής της οικονομικής υπηρεσίας τής Γαλλικής Πρεσβείας στην Αθήνα, του οποίου ο ρόλος είναι να αυξήσει τα κέρδη για τις μεγάλες πολυεθνικές της χώρας του, όπως η Suez και η Veolia, εταιρίες έτοιμες να κερδίσουν από την καταναγκαστική ιδιωτικοποίηση.

Η ταινία κυκλοφορεί λίγες μόλις εβδομάδες αφότου η ελληνική κυβέρνηση αναγκάστηκε να περάσει πολυνομοσχέδιο με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου και μεγαλύτερου ΤΑΙΠΕΔ, που είναι γνωστό και ως «Υπερταμείο». Ο πρόεδρος του Υπερταμείου θα είναι ο Ζακ Λε Παπ, πρώην εργαζόμενος τής επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, κατά τη θητεία της στο υπουργείο οικονομικών της Γαλλίας. Ως μέλος του γραφείου τής Λαγκάρντ, ο Λε Παπ εργάστηκε με διευθυντή τον Στεφάν Ρισάρ, πρώην διευθυντή τής Veolia. Εκτός από την προεδρία του Υπερταμείου, οι εκπρόσωποι της ΕΕ έχουν δικαίωμα βέτο σε κάθε απόφασή του για τα επόμενα 99 χρόνια, παραδίδοντας ουσιαστικά τον έλεγχο της περιουσίας και των δημόσιων υπηρεσιών της Ελλάδας στα χέρια της Τρόικας και των ιδιωτικών συμφερόντων για έναν αιώνα.

Έλληνες ακτιβιστές και συνδικαλιστές αντιδρούν ήδη σ'αυτές τις εξελίξεις, κλείνοντας την παροχή νερού στα γραφεία του Σύριζα καθώς κι αχρηστεύοντας τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις Ελλήνων βουλευτών στέλνοντας περισσότερα από 3.3 εκατομμύρια μηνύματα διαμαρτυρίας. Περισσότερες δράσεις έχουν προγραμματιστεί για τις επόμενες εβδομάδες.

------

Youtube - https://www.youtube.com/watch?v=Sb6Gub2bDnI

Facebook - https://www.facebook.com/PSIglobalunion/videos/10153820593045718/

Contact - david.boys@world-psi.org

Το PSI (Public Services International)  συγκεντρώνει πάνω από 20 εκατομμύρια εργαζόμενους, εκπροσωπούμενοι από 669 συνδικάτα σε 154 χώρες . Είναι μια παγκόσμια συνδικαλιστική ομοσπονδία αφιερωμένη στην προώθηση της ποιότητας των δημόσιων υπηρεσιών σε κάθε μέρος του κόσμου. Τα μέλη μας, τα δύο τρίτα των οποίων είναι γυναίκες, εργάζονται σε κοινωνικές υπηρεσίες, την υγειονομική περίθαλψη, δημοτικές και κοινοτικές υπηρεσίες, την κεντρική κυβέρνηση και τις δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, όπως το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα.

Συνέντευξη στην εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς

Συνέντευξη στην εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς.

Γιώργος Αρχοντόπουλος πρόεδρος εργαζομένων ΕΥΑΘ:

 Κοινός αντιμνημονιακός αγώνας για να μην πούμε το νερό – νεράκι

Στη φόρμα διαμαρτυρίας του κινήματος SOSTE το νερό ανταποκρίθηκαν 15.000 άτομα στέλνοντας περίπου 3.500.000 email στους βουλευτές

Συνέντευξη στον Τάσο Γκούβα

Την περασμένη Τετάρτη ψηφίστηκε στη Bουλή το νομοσχέδιο που περνάει την ΕΥΑΘ στο νέο Υπερταμείο για 99 χρόνια. Ανοίγει έτσι ο δρόμος της ιδιωτικοποίησης και αλλάζει ο σκοπός της ΕΥΑΘ, από την παροχή καθαρού και ποιοτικού νερού στο να αποπληρώνει Χρέος. Το μοντέλο «μερικής» ιδιωτικοποίησης με ΣΔΙΤ είχε εφαρμοστεί στο παρελθόν στο Παρίσι και το Βερολίνο, και αφού απέτυχε, το νερό επαναδημοτικοποιήθηκε. Είχε όμως προλάβει να αυξηθεί η τιμή του και να υποβαθμιστεί η ποιότητα του δικτύου.

Για τις εξελίξεις αυτές μιλήσαμε με τον Γιώργο Αρχοντόπουλο, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΥΑΘ και ιδρυτικό μέλος της πρωτοβουλίας SOSTE το νερό.

Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις σου μετά την ψήφιση στη Βουλή, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, του νομοσχεδίου που περνά την ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο; Τι αισθάνεσαι έχοντας υπάρξει υποψήφιος στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ;

Πρώτα απ’ όλα αισθάνομαι ευθύνη απέναντι στον κόσμο. Τόσο τον κόσμο που στήριξε το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, όσο, κυρίως, τον κόσμο που συμμετείχε στο κίνημα για το νερό. Θέλω να τονίσω το εξής: Πριν γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, πασχίζαμε να αποδείξουμε ότι αυτός δεν αποτελούσε την ταυτότητα του κινήματος, ότι δεν πρέπει και δεν θέλει να το καπελώσει. Υπήρχαν πολλοί που ήταν δύσπιστοι απέναντι στην εμπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ στα κινήματα, ενώ για κάποιους ήταν η δικαιολογία ώστε να μην συμμετέχουν ενεργά. Τώρα αγωνιζόμαστε για να αποδείξουμε ότι εμείς παραμείναμε σταθεροί στις θέσεις του κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που άλλαξε την πολιτική του.

Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο δύσκολο διάστημα έχουμε εισπράξει και ειρωνεία, έχουμε ακούσει και το «εμείς τα λέγαμε», όμως η αντίδραση της πρώτης πελάτισσας που αντίκρισε την κλειστή, λόγω κινητοποίησης, πόρτα της ΕΥΑΘ την περασμένη Τρίτη μας γέμισε κουράγιο:«Καλό αγώνα παιδιά. Όχι και το νερό, δε γίνεται». Απέναντι σ’ αυτόν τον κόσμο αισθάνεσαι την ευθύνη αλλά και την ανάγκη να συνεχίσεις τον αγώνα. Να βγούμε μπροστά όπως και τότε, να διατηρήσουμε στην πράξη την αξιοπιστία μας και τη δυναμική μας.

Πολλά κυβερνητικά στελέχη αρνήθηκαν ότι πρόκειται για ιδιωτικοποίηση, προσπαθώντας να υπεραμυνθούν των επιλογών τους. Πως σχολιάζεις την παρουσίαση της ιδιωτικοποίησης ως «αξιοποίηση της εταιρίας μέσω του Υπερταμείου»;

Μοναδική αξιοποίηση της ΕΥΑΘ είναι το να μετατραπεί σε πραγματικό πόλο παραγωγικής ανασυγκρότησης, τόσο για την πόλη της Θεσσαλονίκης όσο και για την ευρύτερη περιοχή. Η ΕΥΑΘ έχει έναν ετήσιο τζίρο περίπου 80 εκατομμυρίων, συνεργάζεται με δεκάδες μικρότερες επιχειρήσεις, ενώ έχει και τη δυνατότητα να επεκτείνει τη δραστηριότητα της και σε κοντινούς νομούς. Όταν προτείναμε στην προηγούμενη διοίκηση να επενδύσει η εταιρεία σε μια δική της μονάδα παραγωγής εδαφοβελτιωτικών, με βάση τη λυματολάσπη, η απάντηση ήταν «αυτά δεν γίνονται». Δεν μπορεί να μην υπάρχει μια συνεχής συνεργασία με το Πανεπιστήμιο σε προγράμματα που προκύπτουν από τις πραγματικές ανάγκες της εταιρίας. Αντί αυτών όμως προωθούνταν, όπως γίνεται παντού τα τελευταία χρόνια, το μοντέλο της εξάρτησης από εργολάβους.

Αυτή την στιγμή προωθείται ένα μοντέλο ΣΔΙΤ, με στρατηγικό επενδυτή που αποκτά τον έλεγχο της πώλησης και της διαχείρισης του νερού. Τέτοια παραδείγματα τα έχουμε δει παγκοσμίως και παντού έχουν αποτύχει, αφού πρώτα έφεραν αυξήσεις στα τιμολόγια και υποβάθμιση της ποιότητας του νερού και των δικτύων. Το να επιμένουν κάποιοι σ’ αυτήν την επιχειρηματολογία, όταν μάλιστα υποστήριζαν τα αντίθετα πριν γίνουν κυβέρνηση, αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει κανένας κεντρικός σχεδιασμός για τα κοινά αγαθά.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται παγκοσμίως μια τάση επανακρατικοποίησης του νερού. Ποιος ο ρόλος του παγκόσμιου κινήματος που φαίνεται να αναπτύσσεται σχετικά με το νερό;

Τα τελευταία 15 χρόνια, σε 37 χώρες και 237 πόλεις επανακρατικοποιήθηκε ή επαναδημοτικοποιήθηκε το νερό, κάτι που αποδεικνύει ότι η ιδιωτικοποίηση έχει αποτύχει. Ο ρόλος του κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού παγκοσμίως είναι καθοριστικός και δεν είναι τυχαίο ότι παρουσιάζονται τέτοια κινήματα σχεδόν παντού! Βέβαια αυτό δε σημαίνει πως όλα είναι ρόδινα και δεν συναντάμε εμπόδια. Για παράδειγμα με τις 1.800.000 υπογραφές που μαζεύτηκαν από το πανευρωπαϊκό κίνημα, η πρόταση του Right2waterυπερψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο όμως η Κομισιόν δεν έχει κάνει τίποτα ακόμη σε αυτή την κατεύθυνση.

Ο ρόλος του κινήματος είναι να γεννάει ιδέες που δίνουν στον κόσμο τη δυνατότητα και τη θέληση να συμμετέχει. Δείτε για παράδειγμα τι έγινε με το δημοψήφισμα για το νερό στη Θεσσαλονίκη. Σαν γεγονός, γράφτηκε στην ιστορία της πόλης, και αν και ανεπίσημο η δυναμική του είναι τέτοια που χρειάζεται πολύ θράσος για να αμφισβητηθεί. Την περασμένη βδομάδα φτιάξαμε μια φόρμα διαμαρτυρίας και μόλις σε μία μέρα, σχεδόν 15.000 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας στέλνοντας περίπου 3.500.000 email στους βουλευτές διαμαρτυρόμενοι για την ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών.

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις σας για τα επόμενα βήματα, τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο;

Το τελευταίο πολυνομοσχέδιο για το Υπερταμείο ήρθε και σφυρηλάτησε την δικτύωση που είχαμε με την ΕΥΔΑΠ. Στρεφόμαστε σε κοινούς αγώνες πλέον, όπως έγινε και με τη διαδικτυακή φόρμα διαμαρτυρίας που φτιάχτηκε από το Sosτε το νερό, αλλά χρησιμοποιήσαμε και για την ΕΥΔΑΠ κινητοποιώντας ακόμη περισσότερο κόσμο. Δε μπορούμε να είμαστε σκόρπιοι, δεν το επιτρέπουν οι καιροί. Χρειαζόμαστε τη δικτύωση ακόμη και αν πολλές φορές η φύση των προβλημάτων μας διαφέρει. Όλοι όσοι αγωνιστήκαμε ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, το Sosτε το νερό, το Σωματείο της ΕΥΑΘ, και όλοι οι φορείς και οι πολίτες που ήταν δίπλα μας, αγωνιστήκαμε ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς που βλέπει το νερό ως ένα ακόμη προαπαιτούμενο. Όλοι εμείς πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα αυτόν από εκεί που τον αφήσαμε, στο νικηφόρο δημοψήφισμα του 2014. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν αυτοί που παίρνουν αποφάσεις ότι θα μας βρουν απέναντι τους, σε ένα οργανωμένο κίνημα έτοιμο να δράσει και να δώσει απαντήσεις.

Ενάμιση χρόνο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζει να υλοποιείται κανονικά το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, που αποτελεί βασική μνημονιακή υποχρέωση. Ποιες είναι οι σκέψεις σας, με βάση και την εμπειρία του κινήματος του νερού απέναντι στη μόνιμη δικαιολογία «δεν υπάρχει εναλλακτική»;

Η διεθνής και ιδιαίτερα η ευρωπαϊκή εμπειρία των νικηφόρων αγώνων του νερού είναι από μόνη της μια αδιαμφισβήτητη απάντηση πως εναλλακτικές υπάρχουν, και τις επιβάλουν οι πολίτες και οι αγώνες τους. Δεν μπορεί να μην υπάρχει εναλλακτική. Αν δεν υπήρχε τότε θα μιλούσαμε Γερμανικά τώρα. Δεν μπορεί να στερείς από τις επόμενες γενιές τη δυνατότητα να επιλέξουν μια καλύτερη, μια διαφορετική προοπτική για τη ζωή τους. Είναι μεγάλη η ευθύνη σου όταν λες δεν γίνεται αλλιώς.

Η δική μας δουλειά από δω και πέρα είναι να ανοίγουμε καινούργιους δρόμους, ειδικά τώρα που είδαμε που μας οδήγησαν οι πεπατημένες. Δεν εννοώ ότι θα είναι εύκολο, ούτε αγνοώ το ότι ο αντίπαλος θα κάνει τα πάντα για να σε συντρίψει. Δεν εννοώ πως είναι απίθανο ακόμα και να ηττηθείς. Τότε ακριβώς είναι όμως που θα πρέπει να φανείς δυνατός, και παρά την ήττα να ξαναπροσπαθήσεις, να σηκωθείς και να παλέψεις. Διορθώνεις τα λάθη σου και μαθαίνεις από αυτά. Η συνεχής προσπάθεια να δημιουργήσουμε εναλλακτικές είναι αναγκαία, αφενός για να γνωρίζουν οι επόμενες γενιές ότι προσπαθήσαμε, αφετέρου για να μάθουν από εμάς τι πήγε στραβά και να μην επαναλάβουν τα δικά μας λάθη.

Γῆν καί ὕδωρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι Πέρσες ζητούσαν γῆν καί ὕδωρ απ’ τις πόλεις και τους λαούς που τους παραδίδονταν. Στο τέταρτο βιβλίο, ο Ηρόδοτος αναφέρει για πρώτη φορά τον όρο γῆν καί ὕδωρ στην απάντηση του βασιλιά Ιδαθύρσου των Σκυθών προς τον βασιλιά Δαρείο.

Στο πέμπτο βιβλίο, ο Δαρείος στέλνει αγγελιαφόρους που ζητούν γῆν καί ὕδωρ από τον βασιλιά Αμύντα των Μακεδόνων. Και στο έκτο βιβλίο, στέλνει αγγελιαφόρους σε όλη την Ελλάδα που ζητούν γῆν καί ὕδωρ για τον βασιλιά.

Η απαίτηση για γῆν καί ὕδωρ συμβόλιζε ότι αυτοί που παραδίδονταν στους Πέρσες παραιτούνταν από κάθε δικαίωμα πάνω στη γη τους και στα αγαθά της. Δίνοντας γῆν καί ὕδωραναγνώριζαν την περσική εξουσία πάνω σε όλα. Ακόμα και οι ζωές τους άνηκαν στον Βασιλιά των Περσών. Μετά από αυτή την αναγνώριση, ακολουθούσαν διαπραγματεύσεις για τις υποχρεώσεις και τα προνόμια των υποτελών.

Όταν οι Πέρσες αγγελιαφόροι απαίτησαν από τον βασιλιά Λεωνίδα στη Σπάρτη γῆν καί ὕδωρ, οι Σπαρτιάτες τους πέταξαν σε ένα βαθύ πηγάδι, λέγοντάς τους πως θα τα βρουν εκεί.

Η φράση γῆν καί ὕδωρ , ακόμα και στα νέα ελληνικά, συμβολίζει την υποταγή άνευ όρων σε έναν κατακτητή

http://www.e-dromos.gr/arxontopoulos-koinos-antimnhmoniakos-agwnas-gia-na-mhn-poume-to-nero-neraki/

3.300.000 mails!

Ψηφίστηκε τελικά το πολυνομοσχέδιο για το νέο Υπερταμείο στο οποίο εντάχθηκε η ΕΥΑΘ με σκοπό την «αξιοποίηση της».

Η Κυβέρνηση υπό το βάρος των κινητοποιήσεων μας, αναγκάστηκε να εισάγει νομοτεχνική βελτίωση ώστε να διαφυλαχθεί η συνοχή της, αφού οι οικολόγοι απείλησαν ότι θα καταψηφίσουν.

Δεν μπορούμε να πανηγυρίσουμε όμως, μόλις σήμερα με δήλωση τους οι Οικολόγοι ουσιαστικά ακυρώνουν την ρύθμιση, αφού στην ανακοίνωση τους λένε ξεκάθαρα ότι «…τα νερά…θα συνεχίσουν να κινδυνεύουν και μέσω του υπερταμείου…».

Αποδείξαμε για άλλη μια φορά ότι το κίνημα του Νερού παραμένει σε εγρήγορση. Τονίζουμε την δικτύωση μας με τους συναδέλφους και το κίνημα της Αθήνας με τους οποίους ήμασταν σε συνεχή επαφή κατά την διάρκεια των κινητοποιήσεων μας.

Δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη η συμμετοχή του κόσμου στη διαδικτυακή φόρμα διαμαρτυρίας που ενεργοποίησε το SOSte to Nero. Σχεδόν 3.300.000 mail στάλθηκαν από 12.000 συμπολίτες μας οι οποίοι με τον τρόπο αυτό έδειξαν την αντίθεση τους στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι αρκετοί βουλευτές αναγκάστηκαν να ενεργοποιήσουν το μπλοκάρισμα των εισερχομένων μηνυμάτων τους προκειμένου να σταματήσουν τον συνεχή βομβαρδισμό που δεχόταν  από τους χιλιάδες πολίτες.  Αποδεικνύεται ότι οι πολίτες για το θέμα του Νερού παραμένουν ενεργοί. Ας το σκεφτεί καλά η Κυβέρνηση πριν προχωρήσει σε οποιαδήποτε άλλη κίνηση προς την ιδιωτικοποίηση.

Το επόμενο διάστημα προγραμματίζουμε κοινή προσφυγή με τους συναδέλφους της ΕΥΔΑΠ και κινήματα όπως το SOSte to Nero και το Savegreekwater, κατά της ένταξης των  ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ στο υπερταμείο.

Για άλλη μια φορά ενωμένοι και συντονισμένοι μεταξύ μας καταφέραμε να  κάνουμε την κυβέρνηση να το ξανασκεφτεί.

ΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ