Ο αγώνας τώρα αρχίζει

Χθες πέρασε από τη Βουλή το θέμα της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ. Οι βουλευτές ενημερώθηκαν από το ΤΑΙΠΕΔ, ότι η Κυβέρνηση αποφάσισε να παραχωρήσει το νερό της Θεσσαλονίκης σε ιδιώτες.

«Παίρνοντας το λόγο ο κ. Αθανασόπουλος, διευκρίνισε ότι η πώληση ποσοστού μετοχών της ΕΥΑΘ ΑΕ, δε συνιστά πρωτοβουλία του ΤΑΙΠΕΔ αλλά της κυβέρνησης στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος», εξασφαλίζοντας έτσι και την ασυλία του(;).

Δε χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε ότι η ΕΥΑΘ ουσιαστικά χαρίζεται για να οικονομήσουν κάποιοι, μια πρόχειρη αναγωγή των κερδών της σε βάθος 30ετίας που θα είναι και η σύμβαση παραχώρησης συνεπάγεται καθαρά κέρδη άνω των 600.000.000 ευρώ.

Μέχρι τον Οκτώβρη υπολογίζουν να τελειώσουν με την ΕΥΑΘ, υπολογίζουν να τελειώσουν με το νερό της Θεσσαλονίκης, υπολογίζουν, υπολογίζουν…εμάς μας υπολογίζει κανείς;

Μας έχουν υποτιμημένους και αυτό είναι το λάθος τους.

Ο κόσμος της Θεσσαλονίκης μπορεί να σταματήσει την αρπαγή.

Όλοι μαζί συντονισμένα, μπορούμε να τους σταματήσουμε.

Δε φτάνει να τους διώξουμε,να διωχθούν και να τιμωρηθούν!

Η κυβέρνηση της Βολιβίας εθνικοποίησε δύο εταιρίες διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, σε άλλη μία προσπάθεια του προέδρου Έβο Μοράλες να αναλάβει το κράτος τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας.

«Θεωρήσαμε πως το μέτρο αυτό ήταν απαραίτητο, προκειμένου να διασφαλίσουμε δίκαια ενεργειακά τιμολόγια και ότι η ποιότητα της υπηρεσίας ενέργειας είναι όμοια στις αγροτικές και τις αστικές περιοχές», δήλωσε ο πρόεδρος της Βολιβίας. Στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, το 2009, όταν ενημερώναμε τους συμπολίτες μας για τα αποτελέσματα των ιδιωτικοποιήσεων στην Λατινική Αμερική, οι περισσότεροι αντέτειναν ότι «αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα», «εμείς είμαστε Ευρωπαϊκή Ένωση», ότι «εκεί είναι χρεοκοπημένοι»… Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τότε την πολύ χειρότερη κατάσταση στην οποία θα βρισκόμασταν σήμερα. Ακόμη και τώρα, την ύστατη ώρα για τη χώρα μας, οι πολίτες παρακολουθούν μια κυβέρνηση, που όχι μόνο δεν έμαθε από τα λάθη της, όχι μόνο δεν διδάσκεται από τα λάθη των άλλων, αλλά συνεχίζει στην ίδια πολιτική που οδηγεί ένα έθνος στην καταστροφή.
Ακόμα, η βολιβιανή κυβέρνηση έχει εθνικοποιήσει εταιρίες πετρελαίου, τηλεπικοινωνιών, μεταλλευτικές και ηλεκτροπαραγωγικές, ενώ τον Ιούνιο ανέλαβε τον έλεγχο του ορυχείου κασσίτερου και ψευδάργυρου που ήταν επίσης ιδιωτικοποιημένα. Η ελληνική κυβέρνηση, αντίθετα, εγκληματεί στην Χαλκιδική με τα ορυχεία χρυσού, εις όφελος της Ελληνικός Χρυσός, ετοιμάζεται να ξεπουλήσει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο τη στιγμή που διαρρέει η έκθεση της Blackrock που επιβεβαιώνει τη βιωσιμότητά του, πουλάει τον ΟΠΑΠ σε τιμή χαμηλότερη των ετήσιων κερδών του. Η ΕΥΔΑΠ, δε, με ανείσπρακτες οφειλές από δήμους και Δημόσιο πέραν των 800 εκατ. ευρώ και αξία άνω των 6 δισ., αποτιμάται από το ΤΑΙΠΕΔ στα 250 εκατομμύρια, ενώ η ΕΥΑΘ με ετήσια κέρδη άνω των  21 εκατομμυρίων, ανείσπρακτες οφειλές 59 εκατ., ουσιαστικά, αναμένεται να χαριστεί. Η γνωστή δικαιολογία ότι αν δεν πουλήσουμε θα κοπούν μισθοί και συντάξεις δεν πείθει πια κανέναν, πόσο μάλλον όταν την εκστομίζουν αυτοί που δεν τους άγγιξε η κρίση. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, μέσα στην τραγικότητα της καθημερινότητας, τα ΜΜΕ προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα ευφορίας, μια matrix κατάσταση, με τον πρωθυπουργό να λαμβάνει βραβεία επιτυχίας και τους πολίτες να βρίσκονται σε απόγνωση.
Δεν μπορεί όλα αυτά να γίνονται στην τύχη. Δεν μπορεί άνθρωποι-σκιές της λίστας Λαγκάρντ να είναι σε επιτροπή εμπειρογνωμόνων του ΤΑΙΠΕΔ, υποτιμώντας την αξία των ΔΕΚΟ. Δεν μπορεί να τα καταλαβαίνουμε εμείς και να μην τα αντιλαμβάνονται αυτοί που μας κυβερνούν. Υπάρχει σχέδιο παραδόσεως -και μάλιστα αμαχητί και με κάθε κόστος- του εθνικού πλούτου, σε ακόρεστους κερδοσκόπους.
Δεν φτάνει να τους διώξουμε, πρέπει να τους κάνουμε να συνειδητοποιήσουν ότι θα διωχθούν και θα τιμωρηθούν. Ότι θα λογοδοτήσουν για κάθε παραχώρηση, για κάθε χαριστική ρύθμιση, για κάθε ρουσφέτι. Να νιώσουν αυτό που 11.000.000 Έλληνες νιώθουν εδώ και τρία χρόνια: Ότι δεν έχουν ελπίδα!

Χρόνια Πολλά

1^η Ιανουαρίου 2013,  οι περισσότεροι απολαμβάνουν την πρώτη μέρα του χρόνου, ή προσπαθούν να συνέρθουν από την βραδινή κραιπάλη της παραμονής.

Ώρα 20:00,ανάχωμα Πυλαίας, κεντρικός αγωγός που τροφοδοτεί την μισή Καλαμαριά και το Βότση σπάει με αποτέλεσμα να πλημμυρίζει η περιοχή. 

Ο Τάκης φτάνει πρώτος, είναι τεχνίτης επιφυλακής, σήμερα δε γιορτάζει, δουλεύει. Κάνει μια πρώτη εκτίμηση της ζημιάς, έρχεται και ο Γιώργος-επίσης δε γιορτάζει σήμερα, δουλεύει- μαζί με τον Τάκη κλείνουν δικλείδες για να σταματήσει η πλημμύρα και να μπορέσει να εκτιμηθεί το μέγεθος της ζημίας. Ο αγωγός είναι σπασμένος, θα χρειαστεί άμεση αντικατάσταση, για να μπορέσει να υδροδοτηθεί άμεσα η Καλαμαριά. Δύο άτομα δε φτάνουν, ειδοποιούν τον Γιώργο ο οποίος έχει άδεια, και τον Γιάννη επίσης σε άδεια-και οι δύο γιορτάζουν σήμερα, δε δουλεύουν. Η ώρα περνάει, για να ολοκληρωθεί η επισκευή θα χρειαστούν υλικά που δεν έχουν, στις 03:00 το πρωί, θα ξυπνήσουν τον Δημήτρη, αδειούχος και αυτός, και θα πάει στο Καλοχώρι για να τους φέρει υλικά επισκευής. Η θερμοκρασία είναι χαμηλή η ώρα περνάει και πρέπει να τελειώσουν γιατί αύριο, η πόλη δουλεύει κανονικά.

Ώρα 08:00, η βλάβη έχει αποκατασταθεί, ο αγωγός είναι στη θέση του και χιλιάδες Καλαμαριώτες αρχίζουν την μέρα τους κάνοντας  χρήση της βρύσης τους. Τόσο αθόρυβα, τόσο απλά, μέσα στις γιορτές, την πρώτη μέρα του χρόνου, πέντε συνάδελφοι - οι τρεις σε άδεια- έκαναν το καθήκον τους χωρίς κανένα παράπονο, σας ευχαριστούμε, Χρόνια Πολλά!