Σ.Ε.Ε.Υ.Α.Θ.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΥΔΡΕΥΣΗΣ – ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΓΝΑΤΙΑ 127 – 54535 ΘΕΣ/ΝΙΚΗ – ΤΗΛ.2310 245.813 – FAX 2310 212.320–ΚΙΝΗΤΟ 6932 425.122

Θεσσαλονίκη 6 Νοεμβρίου 2012

Αριθμός Πρωτοκόλλου 110

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να εξανεμίσει τα τελευταία ψήγματα αξιοπρέπειας των εργαζομένων με το 3ο Μνημόνιο που έρχεται προς ψήφιση αύριο, ενώ μόλις της περασμένη εβδομάδα υπερψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την μείωση του ποσοστού του Δημοσίου στις υπό αποκρατικοποίηση ΔΕΚΟ. Μέσα σε μερικές κόλλες χαρτί η Κυβέρνηση διαγράφει από την κατοχή του Ελληνικού Λαού, την περιουσία του.

Οι εργαζόμενοι της ΕΥΑΘ, καλούμε όλους τους συμπολίτες μας να διαφυλάξουμε τον Δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του νερού. Σας καλούμε σε 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση στο κτίριο της ΕΥΑΘ Εγνατία 127 για να πούμε ένα βροντερό ΟΧΙ στο ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας. Αυτή τη στιγμή πλήθος συμπολιτών μας στηρίζει τον αγώνα μας.

Η Γαλλική κυβέρνηση μέσω της GdF, ελέγχει ένα μεγάλο ποσοστό της ιδιωτικής SUEZ, υποψήφιου αγοραστή της ΕΥΑΘ, η Ελληνική κυβέρνηση δε μπορεί να παραδειγματιστεί ούτε από αυτό;

• Το ΝΕΡΟ δεν είναι εμπόρευμα

• ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ

• ΟΧΙ στα ιδιωτικά μονοπώλια

Καθιστική διαμαρτυρία για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ

Την Τετάρτη 24 και την Πέμπτη 25 -10-2012 συζητείται στη Βουλή η κατάργηση της ελάχιστης συμμετοχής (51%) του Δημοσίου στις Δημόσιες επιχειρήσεις ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, ΟΛΘ, ΟΛΠ, ΕΛΤΑ κλπ. Ουσιαστικά η επικύρωση του νόμου αυτού από τη Βουλή σημαίνει τη πώληση των κοινωνικών αυτών επιχειρήσεων και αγαθών άμεσα.

Οι εργαζόμενοι της ΕΥΑΘ καλούμε όλους τους πολίτες και τους εργαζόμενους της Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 24-10-2012, στις 18:00, σε καθιστική διαμαρτυρία έξω από την ΕΥΑΘ. Το ξεπούλημα του νερού της πόλης μας και η μετατροπή του σε ιδιωτικό μονοπώλιο θα πλήξει άμεσα και βάναυσα όχι μόνο το πορτοφόλι των συμπολιτών μας αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις θα διακόψει την πρόσβαση στο νερό και την υγιεινή από άνεργους και οικονομικά ασθενείς συνανθρώπους μας.

Στο σχέδιο αυτό λέμε ΟΧΙ και σας καλούμε όλους να ενώσουμε τις φωνές μας και τις δυνάμεις μας. Το νερό μας ανήκει, το νερό είναι ζωή και η ζωή μας δεν είναι προς πώληση!

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΝΕΡΟΥ 17 /10/2012

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβάλλει στις χώρες υπό κρίση την ιδιωτικοποίηση του νερού

 Βρυξέλλες – Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί σκoπίμως την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης ως μία από τις προϋποθέσεις που επιβάλλονται στα πακέτα διάσωσης, αναγνώρισε με επιστολή της προς τις ομάδες της κοινωνίας των πολιτών στις 26 Σεπτεμβρίου 2012 [1] το διευθυντήριο του Επιτρόπου της ΕΕ Όλι Ρεν απαντώντας σε ερωτήσεις σε ανοιχτή επιστολή σχετικά με το ρόλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την επιβολή ιδιωτικοποιήσεων μέσω της Τρόικας στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και άλλες χώρες. [2] Οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών συνέταξαν σήμερα επιστολή προς τον Επίτροπο Rehn απαιτώντας να σταματήσει «οποιαδήποτε περαιτέρω πίεση για επιβολή ως προϋποθέσεων τις ιδιωτικοποιήσεις του νερού ». [3]

Η πίεση της Επιτροπής προς την ιδιωτικοποίηση παραβλέπει το γεγονός ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού απέτυχε να αποδώσει αποτελέσματα στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Στο Παρίσι και σε πολλές άλλες πόλεις έχουν προσφάτως επαναδημοτικοποιήσει τις υπηρεσίες ύδρευσης λόγω των αρνητικών εμπειριών με την ιδιωτικοποίηση. Η Ολλανδική κυβέρνηση το 2004, πέρασε ένα νόμο που απαγορεύει την ιδιωτικοποίηση του τομέα ύδρευσης και το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλίας αποφάνθηκε ότι οποιαδήποτε μελλοντική νομοθεσία επιχειρήσει να ιδιωτικοποιήσει δημόσιες υπηρεσίες θα είναι αντισυνταγματική.

Η Επιτροπή δεν προέβαλε κανένα αποδεικτικό στοιχείο για να στηρίξει τη θέση της στην απάντησή της, παρόλο που η έρευνα δείχνει ότι η δημόσια διαχείριση είναι συχνά αποτελεσματικότερη από την ιδιωτική. Παραβιάζει, επίσης, βασικά άρθρα της συνθήκης της ΕΕ όπου η στάση της ΕΕ θα πρέπει να είναι ουδέτερη όσον αφορά το ζήτημα της κυριότητας του νερού. [4]

Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν ήδη υποβάλει ερώτηση προς την Επιτροπή ζητώντας διευκρινίσεις σχετικά με την αντίφαση μεταξύ των συστάσεων της Τρόικας και την απαιτούμενη ουδετερότητα της Επιτροπής.

«Αυτό δείχνει πραγματικά πώς η Επιτροπή έχει χάσει επαφή με την πραγματικότητα. Τα ιδεολογικά της επιχειρήματα δεν βασίζονται σε τεκμηριωμένα γεγονότα και οδηγούνται στα άκρα αγνοώντας τη δημοκρατική βούληση των πολιτών», δήλωσε ο Gabriella Zanzanaini, Διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων για Τρόφιμα & Νερό στην Ευρώπη.

«Η Επιτροπή έχει πολλά να εξηγήσει. Δεν είναι μόνο ότι δεν υπάρχει απόδειξη που να στηρίζει την άποψη ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι αποτελεσματικότερος, αλλά υπάρχει επίσης πολύ ισχυρή δημόσια αντίσταση στην ιδιωτικοποίηση. Οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν θα υποχωρήσουν ήσυχα στο ζήτημα », δήλωσε ο Jan Willem Goudriaan της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συνδικάτων Δημοσίων Υπηρεσιών (EPSU).

Καθώς οι κινήσεις πολιτών σε όλη την Ευρώπη επιταχύνουν το βηματισμό τους στην καταπολέμηση της πώλησης του δημοσίου νερού, Η πρώτη πρωτοβουλία του “Ευρωπαίου Πολίτη” έχει ήδη ξεκινήσει για την προώθηση της εφαρμογής του δικαιώματος στο νερό για όλους τους πολίτες της Ευρώπης και της ιδέας ότι η ύδρευση και διαχείριση των υδάτινων πόρων δεν θα πρέπει να υπόκειται στους «εσωτερικούς κανόνες της αγοράς», και πως το νερό θα πρέπει να εξαιρείται από την απελευθέρωση της αγοράς.[5]
 (ΕΛΛΗΝ..ΜΤΦ SAVEGREEKWATER)

 Σημειώσεις:
[1]http://documents.foodandwaterwatch.org/doc/FoodWaterEuropeWaterPrivatization17Oct2012.pdf (page 4)
[2] http://corporateeurope.org/open-letter-eu-commission-water-privatisation
[3]http://documents.foodandwaterwatch.org/doc/FoodWaterEuropeWaterPrivatization17Oct2012.pdf
[4] Αναφέρεται στην υποτιθέμενη ουδετερότητα της ΕΕ σχετικά με το θέμα της δημόσιας ή ιδιωτικής ιδιοκτησίας και της διαχείρισης των συλλογικών υπηρεσιών νερού που περιγράφεται στο άρθρο 345 της ΣΛΕΕ και το άρθρο. 171 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά.
[5] http://www.right2water.eu

Η παραπάνω επιστολή μεταφράστηκε από την "Πρωτοβουλία για την μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα", η οποία σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έκανε αισθητή την παρουσία της, και συμμετέχει στον αγώνα για ελεύθερο  ΝΕΡΟ σε ΟΛΟΥΣ.

Γιατί το νερό είναι δημόσια υπηρεσία: ξεσκεπάζουμε τους μύθους τής ιδιωτικοποίησης

Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνδικάτων Δημόσιων Υπηρεσιών (EPSU), εκδίδει σε πολλές γλώσσες αυτό το βιβλιαράκι με τους λόγους για τους οποίους πρέπει να αντισταθούμε στην ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης. Παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα:

…η απειλή είναι πάλι εδώ, η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης  έχει οριστεί ως μία από τις προϋποθέσεις για την λήψη οικονομικής ενίσχυσης από την ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) —την γνωστή μας «τρόικα». Οι προϋποθέσεις για την Ελλάδα περιλαμβάνουν την ιδιωτικοποίηση πολλών δημόσιων οργανισμών, μεταξύ των οποίων και την πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης Αθήνας και Θεσσαλονίκης.

 …Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μείωση των ιδιωτικοποιήσεων, στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο, αφού οι ιδιωτικές εταιρείες δεν απέδιδαν τα αναμενόμενα, δεν έκαναν επαρκείς επενδύσεις και επέβαλαν υπέρογκες χρεώσεις.

…Κατά την προηγούμενη δεκαετία συμβάσεις με ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης έχουν διακόψει: η πόλη του Πότσδαμ στην Γερμανία· αρκετές πόλεις στις ΗΠΑ, όπως Ατλάντα, Μιλγουόκι, Γκάρικαι Λαρέντο· η πόλη τού Χάμιλτον στον Καναδά· η Αττάλεια στην Τουρκία και πόλεις σε πολλές άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων η Ουκρανία, το Καζακστάν, η Γεωργία, το Ουζμπεκιστάν, ο Καναδάς, η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Ουρουγουάη, η Νότια Αφρική, η Τανζανία και η Μαλαισία.

…Μια λεπτομερής μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο —όπου έχει σημειωθεί η μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης— κατέδειξε ότι 11 χρόνια μετά την ιδιωτικοποίηση οι ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης είχαν γίνει λιγότερο αποδοτικές από όσο ήταν ο δημόσιος τομέας, παρ’ ότι είχαν πρόσβαση σε καλύτερη τεχνολογία.

…Οι ιδιωτικές εταιρείες χρεώνουν υψηλότερες τιμές από τις εταιρείες τού δημόσιου τομέα. Μια μελέτη στην Γαλλία το 2004 σύγκρινε τις τιμές που χρέωναν όλες οι εταιρείες ύδρευσης, ιδιωτικές και δημόσιες. Αφού έλαβε υπόψη άλλες διαφορές, όπως την πυκνότητα του πληθυσμού, κατέληξε ότι οι τιμές των ιδιωτικών εταιρειών ήταν τουλάχιστον 16% υψηλότερες από των δημόσιων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι τιμές τής ύδρευσης αυξήθηκαν 40% περισσότερο από άλλες τιμές τα 17 χρόνια μετά την ιδιωτικοποίηση, αν και δεν υπήρξε μεταβολή στο λειτουργικό κόστος. Όλες οι αυξήσεις τιμών σήμαιναν υψηλότερα κέρδη.

…Η ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης δεν επιφέρει κανένα από τα υποτιθέμενα οφέλη τού ανταγωνισμού. Αποτελεί πάντα μονοπωλιακή υπηρεσία, οπότε οι εταιρείες δεν ανταγωνίζονται η μία την άλλη στην προσέλκυση πελατείας. Στην πραγματικότητα, οι εταιρείες συνήθως αποφεύγουν να ανταγωνίζονται η μία την άλλη ήδη από το στάδιο της σύναψης συμβάσεων.

…Υπάρχει εκτεταμένη αντίδραση των πολιτών στην ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης, σε όλον τον κόσμο. Τα τελευταία 20 χρόνια δημοφιλείς εκστρατείες έχουν παγώσει ή αντιστρέψει ιδιωτικοποιήσεις σε πολλές πόλεις, μικρές και μεγάλες, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οσάκις η ιδιωτικοποίηση έχει τεθεί σε δημοψήφισμα έχει καταψηφιστεί από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.

…Η ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης συνδέεται στενά με περιστατικά διαφθοράς και απάτης. Οι εταιρείες έχουν κίνητρο δωροδοκίας, αν πρόκειται να εξασφαλίσουν επικερδείς, μακροχρόνιες συμφωνίες. Σύμφωνα με μια έκθεση του 1997 του Ελεγκτικού Συνεδρίου τής Γαλλίας («CourdesComptes»), το σύστημα ιδιωτικοποίησης στο οποίο στήριξαν την εθνική τους κυριαρχία οι Suez και Veolia έπασχε από συστηματικά ελαττώματα: «Η έλλειψη επίβλεψης και ελέγχου των παραχωρημένων δημόσιων υπηρεσιών, επιβαρυμένη από την έλλειψη διαφάνειας αυτής της μορφής διοίκησης, έχει οδηγήσει σε καταχρήσεις».

…Οι ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης προτιμούν να δρουν μυστικά, ώστε να μπορούν να πείθουν τους πολιτικούς να υπογράφουν μαζί τους πλουσιοπάροχες συμβάσεις χωρίς να ενημερώνονται οι πολίτες. Για αυτόν τον λόγο οι περισσότερες συμβάσεις ύδρευσης με ιδιωτικές εταιρείες είναι μυστικά έγγραφα, ώστε να είναι αδύνατη η λογοδοσία ενώπιον των πολιτών.

…Ο επίσημος λόγος για την ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης και άλλων δημόσιων υπηρεσιών υποτίθεται ότι είναι η απόκτηση εσόδων με τα οποία οι κυβερνήσεις θα μπορέσουν να εξοφλήσουν τα χρέη τους. Στην πραγματικότητα, όμως, οι κυβερνήσεις έχουν έσοδα πολύ μικρότερα από την πραγματική αξία των ιδιωτικοποιημένων εταιρειών, ειδικά αν οι αγοραστές γνωρίζουν ότι αναγκάζονται να πουλήσουν, σε οποιαδήποτε τιμή. Αν οι εταιρείες όντως καταβάλλουν μεγάλο ποσό, συνήθως οφείλεται στο ότι τους επιτρέπεται να επιβάλλουν υψηλότερες χρεώσεις.

Το πλήρες κείμενο (αφιερώστε λίγο από τον χρόνο σας, αξίζει!) http://www.epsu.org/IMG/pdf/20022012-epsuwater_EL.pdf 
  

Η Δικαιοσύνη και ο Νόμος λειτουργούν στην Ιταλία στην υπηρεσία του πολίτη...

Σήμερα, 20 Ιουλίου, το Συνταγματικό Δικαστήριο έδωσε πίσω τη φωνή των Ιταλών πολιτών και της Δημοκρατίας της Ιταλίας.

Αυτό επιτεύχθηκε με την ανακήρυξη του ως αντισυνταγματικό, και επομένως απαράδεκτο, το άρθρο 4 του νομοθετικού διατάγματος 138 της 13ης Αυγούστου 2011, με το  οποίο, η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, καταπάτησε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και επανεισήγαγε την ιδιωτικοποίηση των τοπικών δημόσιων υπηρεσιών. Η απόφαση αυτή αποκλείει επίσης όλες τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων  της κυβέρνησης Μόντι.

Η απόφαση εξηγεί  σαφώς ότι το δημοψήφισμα  θίγεται  από το άρθρο 4, και δηλώνει ότι ο νόμος που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι παραβίασε το άρθρο 75 του Συντάγματος. Αυτό επιβεβαιώνει ό, τι είχαμε πει ένα  έτος πριν, ότι το μέτρο θα επαναφέρει την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών και θα καταπατηθεί η βούληση των πολιτών.

Η απόφαση επιβεβαιώνει εντόνως τη βούληση των πολιτών όπως διατυπώθηκε στις 12 και 13 Ιουνίου 2011 και είναι μια προειδοποίηση προς την κυβέρνηση Monti και όλες τις μελλοντικές δυνάμεις που κερδοσκοπούν με τα κοινά αγαθά. Μετά την εξαιρετική νίκη του δημοψηφίσματος που χτίστηκε από κάτω προς τα πάνω, σήμερα κατέστη  σαφές και δια παντώς  προς όλους, ότι αυτό που 27 εκατομμύρια Ιταλοί επέλεξαν, πρέπει να τηρείται:  

Το  νερό και οι δημόσιες υπηρεσίες πρέπει να παραμείνουν Δημόσια.

 http://www.fame2012.org/en/2012/07/20/constitutional-court-water

ελεύθερη μετάφραση 

Περικοπές στις ΔΕΚΟ και γαλαντομία...γίνεται;

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για τις περικοπές στις ΔΕΚΟ. Για το αν έγιναν και αν οι Διοικήσεις τους εφάρμοσαν τον νόμο. Δε γνωρίζουμε τι ακριβώς συνέβη σε άλλες ΔΕΚΟ, για την ΕΥΑΘ όμως γνωρίζουμε πολύ καλά.

Η διοίκηση της ΕΥΑΘ λοιπόν ήταν από τις πρώτες που εφάρμοσε τον νόμο των περικοπών στο 35%, και δεν είναι τυχαίο το γεγονός αυτό, μιας και ο διευθύνων σύμβουλος έχει δηλώσει πολλές φορές «μνημονιακός». Η αλήθεια είναι όμως ότι είναι μνημονιακός όπου τον βολεύει και όπου του αρέσει, ή πιο απλά μνημονιακός για την μάζα των απλών εργαζομένων, αλλά γαλαντόμος σε δικούς του ανθρώπους.

 Δεν εννοούμε την αγορά πίνακα ζωγραφικής ύψους 8500 ευρώ, αυτός είναι περιουσιακό στοιχείο της ΕΥΑΘ…

Συγκεκριμένα, ενώ το ΥΠΟΜΕΔΙ έχει από τον Νοέμβρη του 2011 καταργήσει το επίδομα του 7τοις χιλίοις στους μηχανικούς του Δημοσίου, (μερικοί παλιοί μηχανικοί της ΕΥΑΘ υπάγονταν στο καθεστώς αυτό), η διοίκηση της ΕΥΑΘ, βρήκε τρόπο – κατά παράβαση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και με επιβάρυνση των αποδοχών των υπολοίπων εργαζομένων – να δίνει το συγκεκριμένο επίδομα στους συγκεκριμένους μηχανικούς. Το επίδομα 7 τοις χιλίοις διδόταν απευθείας από το ΥΠΟΜΕΔΙ στους μηχανικούς χωρίς να εμπλέκεται η μισθοδοσία της ΕΥΑΘ. Να τονίσουμε ότι σε σχετικό έγγραφο του Σωματείου μας, η διοίκηση δεν απάντησε ΠΟΤΕ με ποιο τρόπο και με ποια εντολή δίδεται αυτό το επίδομα.(Έχουμε ήδη προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας).

Να αναφερθούμε και στους ειδικούς συμβούλους, όπου ενώ η νομοθεσία είναι αυστηρή για την μισθοδοσία των εργαζομένων (κωδικός 60) επιβάλλοντας με ευχέρεια μειώσεις της τάξης του 35%, που η διοίκηση της ΕΥΑΘ σπεύδει να εφαρμόσει επιλεκτικά για μέρος του προσωπικού της εταιρείας, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για τους ανθρώπους που περιβάλλουν την διοίκηση. Έτσι ο διευθύνων σύμβουλος έχει την ευχέρεια να απασχολεί ειδικούς συμβούλους με αμοιβές 5000 ευρώ το μήνα, συνταξιούχους με ρόλο ειδικού συμβούλου, στους οποίους μάλιστα έκανε την φοβερή μείωση του 10%!

Φυσικά δε θα μπορούσε να λείψει από την εύνοια η αγαπημένη θυγατρική ΕΥΑΘ Υπηρεσίες ΑΕ, όπου όχι μόνο δεν γίνονται μειώσεις αλλά το κονδύλι που πληρώνει κάθε χρόνο η ΕΥΑΘ αυξάνεται, θα μας τα εξηγήσει αυτά κάποιος; Αλήθεια με ποια κριτήρια γίνονται οι προσλήψεις στη θυγατρική; Πρόσφατα ανανέωσε 60 συμβάσεις εργασίας. Από τη στιγμή που ο νόμος ορίζει ότι οι εταιρείες του Δημοσίου και οι θυγατρικές τους κάνουν προσλήψεις μόνο μέσω ΑΣΕΠ, προκαλούμε την Διοίκηση να μας δείξει έστω και μία πρόσληψη του ΑΣΕΠ στη θυγατρική…

Τέλος, καλούμε την διοίκηση να ανακοινώσει δημόσια πόσο αυξήθηκε το κόστος των εργολαβιών, σε μια εταιρεία που οι τελευταίες προσλήψεις έγιναν το 2003, που έχουν ξεμείνει μόλις 260 εργαζόμενοι για 1.500.000 καταναλωτές νερού. Ας μας εξηγήσει επίσης γιατί δεν προχωρούν οι προσλήψεις προσωπικού σε διαγωνισμούς που έχουν εγκριθεί από το ΑΣΕΠ; Σε ποιον βολεύει η ομηρία των εργαζομένων μέσω θυγατρικής; Επιτέλους φτάνει πια με την λάσπη εις βάρος των εργαζομένων της ΕΥΑΘ, μήπως θυμάται κανείς ότι οι περικοπές μας γίνονται μέρισμα και κέρδος για τους μετόχους; Η ΕΥΑΘ ΔΕΝ χρηματοδοτείται από το Ελληνικό Δημόσιο, είναι κερδοφόρα, είναι μονοπώλιο, και ΟΛΕΣ οι περικοπές μισθών γίνονται για να γίνει η εταιρεία ακόμα πιο κερδοφόρα και πιο ελκυστική στο ξεπούλημα της!

Μέχρι το ξεπούλημά της βέβαια, όλα όσα εξοικονομεί από τις περικοπές των αποδοχών των εργαζομένων, αντί να καταλήγουν στη χρηματοδότηση της Δημόσιας Υγείας, της Δημόσιας Υγείας και της προώθησης της Εργασίας, πηγαίνουν μέσω του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων αποκλειστικά και μόνον στην πληρωμή των τοκογλύφων που λυμαίνονται το Ελληνικό Δημόσιο, απομυζώντας όλο και περισσότερους φόρους, χαράτσια κι έκτακτες προσαρμογές, όλο και περισσότερες οριζόντιες και κάθετες περικοπές.

Αυτά να τα θυμάται ο Δ/νων Σ/υμβουλος, ο οποίος μόλις ολοκληρωθεί το ξεπούλημα, θα επιστρέψει στην κρατημένη του καρέκλα στο Πανεπιστήμιο και στο ΤΕΙ… ή μήπως προαλείφεται για άλλα μεγαλεία;

Ιδιωτικοποίηση νερού: εξασφαλισμένη αποτυχία!

Αναδημοσίευση από "Το Ποντίκι"

  Την ίδια ώρα που στη χώρα μας προβάλλεται ως ανάπτυξη και ως «εργαλείο» εξόδου από την κρίση η ιδιωτικοποίηση του νε­ρού μέσα από την πώληση ποσοστού της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, στον υπόλοιπο πλανήτη η τάση που τα τελευταία χρό­νια έχει παγιοποιηθεί είναι η επιστρο­φή των δικτύων ύδρευσης και αποχέ­τευσης σε δημοτικές ή κρατικές επιχει­ρήσεις.
Και αυτό γιατί το μοντέλο της δεκα­ετίας του ’80 και του ’90, που μέσω του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας προωθήθηκε ή - καλύτερα - επιβλή­θηκε για την εξαγορά των δικτύων από ιδιωτικές εταιρείες, απέτυχε παταγω­δώς, με αποτέλεσμα η νέα αντίληψη, το σύγχρονο μοντέλο για τον 21ο αιώ­να, να απαιτεί τη δημοτική ή κρατική διαχείριση του νερού.
Η λογική μάλιστα της κρατικοποίη­σης δεν στηρίζεται μόνο στην αρχή ότι η διαχείριση του νερού πρέπει να είναι δημόσια, γιατί πρόκειται για δημόσιο αγαθό, αλλά και σε καθαρά οικονο­μικούς και περιβαλλοντικούς όρους, αφού αποδείχθηκε ότι η δημόσια δια­χείριση είναι προς το συμφέρον και των πολιτών και του δημόσιου ταμείου. Ένα άκρως ενδιαφέρον βιβλίο που βγήκε στη δημοσιότητα πρόσφατα διά χειρός του Παρατηρητηρίου της Ευ­ρώπης των Πολυεθνικών (Corporate Europe Observatory - CEO), του Transnational Institute (TNI) και του Municipal Services Project , με τίτλο «Επαναδημοτικοποίηση - Επιστρέ­φοντας το Νερό στα Δημόσια Χέρια» («Remunicipalisation - Putting water back into public hands »), παρουσιάζει με συστηματική ανάλυση την τάση που ισχύει παγκοσμίως για την επιστροφή των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευ­σης στο Δημόσιο. 
Επιστροφή στο Δημόσιο
Το «Πράσινο Ποντίκι» είχε μιλήσει τον Απρίλιο του 2012 με τον Martin Pigeon, ερευνητή του CEO και εκ των συγγραφέων του βιβλίου. Όπως μας επισήμανε, «όλες οι μεγάλες δημοτι­κές συμβάσεις για το νερό που βρίσκο­νται σε διαδικασία ανανέωσης αυτές τις μέρες στη Γαλλία δέχονται ισχυρές πιέσεις και αυτό οδηγεί είτε απευθεί­ας στην επαναδημοτικοποίηση της επι­χείρησης ύδρευσης, όπως για παράδειγμα στο Παρίσι, την Γκρενόμπλ, το Μπορντό, τη Βρέστη και το Χερβούρ­γο, ή σε ανατροπή των οικονομικών συμφωνιών σε βάρος των εταιρειών και υπέρ των πόλεων, κι αυτό γιατί οι ιδιωτικές εταιρείες μειώνουν δραστι­κά τα περιθώρια κέρδους τους για να μπορέσουν να ανανεώσουν τα συμβό­λαια με τους δήμους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της εταιρείας Veolia, που έχει ένα από τα μεγαλύτερα συμ­βόλαια στην Ευρώπη, αφού καλύπτει 7 διαμερίσματα της περιφέρειας île-de-France - με εξαίρεση τον Δήμο του Πα­ρισιού - και υποχρεώθηκε να μειώσει δραστικά τα κέρδη της για να ανανεώ­σει το συμβόλαιο».
Όπως επισημαίνεται, τα αίτια της αποτυχίας σε όλες τις χώρες όπου κι αν εφαρμόστηκε η ιδιωτικοποίηση είναι λίγο - πολύ τα ίδια. Συγκεκριμένα, η δι­αχείριση των δικτύων από ιδιώτες, αντί να λύσει, δημιούργησε ακόμα μεγαλύ­τερα προβλήματα στον τομέα της πρό­σβασης των πολιτών σε καθαρό νερό. Η ιστορία αποδεικνύει ότι οι εταιρείες - κολοσσοί που λυμαίνονται παγκοσμί­ως τους υδάτινους πόρους αθετούσαν συστηματικά τις δεσμεύσεις που είχαν αναλάβει για την κατασκευή και επέ­κταση των δικτύων. 
Η στρατηγική των εταιρειών
Όπως μας υπογράμμισε ο Martin Pigeon, «σε γενικές γραμμές οι παραδοσιακές δημοτικές συμβάσεις για τη διαχείριση του νερού άρχισαν να γίνο­νται μη ελκυστικές και για τις ιδιωτικές εταιρείες, γιατί τα οικονομικά δεδο­μένα άρχισαν να είναι προβληματικά. Στις πλούσιες χώρες διαπίστωσαν ότι είναι μεγάλο το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ της αύξησης της κατανάλωσης νερού και της πολύ μεγάλης αύξησης που παρατηρείται στα περιβαλλοντικά κόστη. Στις λιγότερο πλούσιες χώρες, οι εταιρείες άρχισαν να έχουν προ­βλήματα, γιατί δεν μπορούσαν να αυ­ξήσουν την τιμή του νερού σε επίπεδα που θα τους συνέφερε. Αυτό θα ήταν πολιτικά απαράδεκτο.
Έτσι μόνο σε αυταρχικές χώρες, όπως η Κίνα ή τα κράτη του Περσικού Κόλπου, τα συμβόλαια εξασφαλίζουν κέρδος για τις ιδιωτικές εταιρείες, αφού οι χώρες αυτές αδιαφορούν για τις αντιδράσεις των πολιτών».
Η κατάσταση που έχει δημιουργη­θεί οδήγησε τις εταιρείες σε αλλαγή στρατηγικής τα τελευταία χρόνια, πο­ντάροντας, πλέον, περισσότερο στον κατασκευαστικό τομέα της ύδρευσης. Όπως μας εξήγησε ο ερευνητής της CEO Martin Pigeon , μια από τις μεγα­λύτερες εταιρείες του κόσμου, η Suez, έκανε εντυπωσιακή στροφή και πλέον δεν ενδιαφέρεται για την πώληση νε­ρού, αλλά για την πώληση υπηρεσιών ύδρευσης. Έτσι πλέον η ιδιωτικοποί­ηση του δημόσιου αγαθού έχει άλλες μορφές εμπορευματοποίησης, όπως η πώληση υψηλής τεχνολογίας, η αγορά των δικαιωμάτων νερού, καθώς και πα­ράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα.
Στο βιβλίο οι ερευνητές του CEO και του ΤΝΙ επέλεξαν να παρουσιάσουν πέντε περιπτώσεις κρατικοποίησης των δικτύων ύδρευσης, καλύπτοντας το πείραμα της ιδιωτικοποίησης και στις πέντε ηπείρους, προκειμένου να καταγράψουν τα κοινά στοιχεία παρά τη διαφορετικότητα των περιπτώσε­ων. Έτσι εξέτασαν την επιστροφή του δικτύου ύδρευσης στον Δήμο του Πα­ρισιού το 2010, στο Μπουένος Άιρες το 2006, στην πόλη Νταρ ες Σαλάμ της Τανζανίας το 2004, στην πόλη Χάμιλτον στον Καναδά το 2004, καθώς και την περίπτωση της Μαλαισίας, όπου η εθνική μεταρρύθμιση βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2006.
Η αποτυχία της πολιτικής ιδιωτικο­ποίησης αποτυπώνεται και στα στοι­χεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπου μόνο κατά το 2006 εξαιτίας της ακύ­ρωσης συμβολαίων ή της εμφάνισης προβλημάτων σημειώθηκε μείωση της τάξης του 32% στα συμβόλαια ύδρευ­σης.
Επισημαίνεται ότι οι πέντε πολυεθνι­κές που κάνουν όλο το παιχνίδι παγκο­σμίως είναι οι με έδρα τη Γαλλία Suez, Saur και Veolia Environment , ο γερμα­νικός κολοσσός RWE και η Agbar, ισπα­νική εταιρεία, στην οποία σημαντικό ποσοστό κατέχει η Suez.

Η υφαρπαγή στην Ελλάδα
Όλα αυτά τα στοιχεία οδηγούν στο εύλογο ερώτημα πώς είναι δυνατόν τη στιγμή που η ιδιωτικοποίηση του νε­ρού αποτυγχάνει παγκοσμίως, στη χώ­ρα μας να έχει επιβληθεί από την τρόι­κα μνημονιακή υποχρέωση για την πώ­ληση του 40% της ΕΥΑΘ (από το 74% που κατέχει το Δημόσιο) και του 27% της ΕΥΔΑΠ (από το 61% που βρίσκεται στα χέρια του Δημοσίου), καθώς και η ανάθεση του μάνατζμεντ σε ιδιώτη.
Όπως μας επισήμανε ο Martin Pigeon, με αφορμή την οικονομική κρίση παρατηρείται μια νέα προσπάθεια για να ανασχεθεί το κύμα επανακρατικοποίησης των δικτύων. Στο παιχνίδι μπήκε πλέον και η Ευρωπαϊκή Ένωση «με τα θεσμικά της όργανα να δείχνουν ότι δεν κατανοούν την ιδιαι­τερότητα του τομέα ύδρευσης και να ασκούν ισχυρότατες πιέσεις στις χώ­ρες που βρίσκονται στο προσκήνιο της κρίσης – Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία –, προκειμένου να ιδιω­τικοποιήσουν τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης».
Η πολιτική αυτή, μας εξήγησε ο ερευνητής της CEO, αποτελεί κλώνο της κυρίαρχης αντίληψης που υπήρχε τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 με έμφαση σε μια αντιπαραγωγική προσέγ­γιση της ανάπτυξης.
Η διαδικασία βέβαια της πώλησης της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ δεν είναι καθό­λου εύκολη υπόθεση, γι’ αυτό και το Τα­μείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου μετέθεσε για το δεύτερο εξάμηνο του 2012 την πώληση.
Οι εξελίξεις για το θέμα ανά τον κόσμο 
Παρίσι
Τον Νοέμβριο του 2008 το δημο­τικό συμβούλιο του Παρισιού απο­φάσισε να μην ανανεώσει τη σύμβα­ση με τις ιδιωτικές εταιρείες Veolia και Suez, οι οποίες είναι δυο από τις γαλλικές εταιρείες που κυριαρχούν παγκοσμίως στον τομέα της διαχεί­ρισης των δικτύων ύδρευσης.
Οι δύο εταιρείες είχαν τη διαχεί­ριση του συστήματος ύδρευσης του Παρισιού από το 1985, αλλά ο δή­μος αποφάσισε να δημιουργήσει τη δημοτική εταιρεία Eau de Paris και να θέσει υπό την εποπτεία του τη λειτουργία του συστήματος από το 2010.
Η επιλογή του δημάρχου Μπερτράν Ντελανοέ είχε μεγάλη σημει­ολογική σημασία, αφού δεν υπήρχε προηγούμενο τέτοιου είδους κρατι­κοποίησης στη Γαλλία και ο δήμος είχε να αντιμετωπίσει δύο μεγάλες προκλήσεις, την πολιτική τιμολόγη­σης του νερού που θα ακολουθούσε και τη σχέση με τους καταναλωτές - δημότες.
Τα αποτελέσματα δυο χρόνια με­τά είναι άκρως εντυπωσιακά. Ο Δή­μος του Παρισιού, με το να μην ανα­νεώσει τη σύμβαση με τους ιδιώτες κατάφερε μέσω της δημοτικής επι­χείρησης ύδρευσης να εξοικονομεί 35 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Το όφελος είναι μάλιστα πολλαπλό εάν υπολογίσει κανείς ότι ο δήμος προ­χώρησε σε μείωση των τιμολογίων κατά 8% σε σχέση με το 2009.
Το στοίχημα για τη δημοτική επι­χείρηση ήταν να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του συστήματος που άφησαν πίσω τους οι ιδιώτες. Τελι­κά η ενοποίηση των κατακερματισμένων τμημάτων του συστήματος ύδρευσης οδήγησε σε μια πιο αποτελεσματική, συνεκτική και βιώσιμη οργάνωση, με έμφαση σε πολιτικές προστασίας των υδάτινων πόρων, την έρευνα και την καινοτομία, κα­θώς και σε δράσεις ευαισθητοποί­ησης των πολιτών. Όπως επισημαί­νουν οι ερευνητές της CEO και της ΤNI, αν και τα αποτελέσματα θα πρέπει να εκτιμηθούν μακροπρόθε­σμα, το ντεμπούτο είναι πολλά υπο­σχόμενο.
Ένα ιδιαίτερο αξιοσημείωτο γε­γονός για την προσπάθεια επανακρατικοποίησης της ύδρευσης στο Παρίσι είναι ότι η όλη προσπάθεια ξεκίνησε ως κεντρική πολιτική επιλογή του δήμου και όχι λόγω της πίεσης των πολιτών. Είναι χαρακτη­ριστικό ότι μόνο οι Πράσινοι και το Κομμουνιστικό Κόμμα ήταν υπέρ της επιστροφής του δικτύου στον δήμο, ενώ οι σοσιαλιστές δεν έπαιρ­ναν ανοικτά θέση. Αυτό, δηλαδή, που έκανε τον δήμαρχο του Παρι­σιού να αποφασίσει να αναλάβει ο δήμος το δίκτυο ύδρευσης δεν ήταν ούτε η κοινωνική ούτε η πολιτική πίεση, αλλά η εξονυχιστική έρευ­να και οι εξαντλητικοί έλεγχοι που απέδειξαν ότι το εγχείρημα θα είχε τεράστιες δυνατότητες εξοικονόμη­σης χρημάτων την ίδια ώρα που θα προσέφερε καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες. Αυτό που μέτρησε στην απόφαση της δημοτικής αρχής δεν ήταν η αρχή ότι το νερό πρέπει να το διαχειρίζεται ως «δημόσιο αγαθό», αλλά ότι ήταν μια πολύ κα­λή επένδυση για τον δήμο. 
Βρετανία
Οι ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν κατά την περίοδο 1989-1993 είχαν σαν αποτέλεσμα την αύξηση της τι­μής του νερού σε πρώτη φάση κατά 50% και συνολικά κατά 245% μέχρι το 2006. Οι παρεχόμενες υπηρεσί­ες ύδρευσης υποβαθμίστηκαν, κα­θώς οι εταιρείες, προκειμένου να μην χάσουν από την κερδοφορία, περιόρισαν στο ελάχιστο δυνατό τις επενδύσεις σε έργα υποδομής.
Θεσπίστηκε Ρυθμιστική Αρχή Υδά­των, η οποία, όμως, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τις τιμές, ενώ δεν μπό­ρεσε να εξασφαλίσει ούτε τις ανα­γκαίες επενδύσεις από τις ιδιωτικές εταιρείες. Το αποτέλεσμα ήταν όταν οι υποδομές άρχισαν να παρουσιά­ζουν σημαντικά λειτουργικά προ­βλήματα να χορηγηθούν κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό. 
Ιταλία
Τον περασμένο Ιούνιο πραγμα­τοποιήθηκε δημοψήφισμα προκει­μένου να κριθεί η νομοθετική πρό­ταση για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Οι Ιταλοί σε ποσοστό 95% ψήφισαν κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού και της εκμετάλλευσης των δικτύων. 
Γερμανία
Σχεδόν το σύνολο του τομέα ύδρευσης ανήκει σε δημόσιους φο­ρείς, ενώ ακόμα και όταν σε κάποι­ες περιοχές τη διαχείριση έχουν ιδι­ωτικές εταιρείες, αυτές ελέγχονται από την τοπική αυτοδιοίκηση. 
Αργεντινή
Το 1993 ιδιωτικοποιήθηκε το σύστημα ύδρευσης - αποχέτευσης του Μπουένος Άιρες. Ύστερα από 4 χρόνια διαπιστώθηκε ότι πολυ­εθνική εταιρεία τηρούσε μόνο το
45% των υποχρεώσεών της όσον αφορά στις νέες συνδέσεις, ενώ ζητούσε αλλαγές στη σύμβαση προκειμένου να αυξήσει την τιμή του νερού. Δέκα χρόνια μετά την ανάληψη των δικτύων από ιδιωτι­κή εταιρεία, διαπιστώθηκε ότι μό­λις στο 12% των λυμάτων γινόταν επεξεργασία, ενώ η υπόλοιπη πο­σότητα διοχετευόταν χωρίς καμιά επεξεργασία στον ποταμό Ρίο Ντε Λα Πλάτα. Το δίκτυο επέστρεψε στο Δημόσιο το 2006. 
Βολιβία
Το 1998 το ΔΝΤ εγκρίνει δάνειο υπό την προϋπόθεση της ιδιωτικο­ποίησης όλων των δημοσίων υπηρε­σιών. Έναν χρόνο μετά, παραχωρή­θηκε το δίκτυο ύδρευσης σε όμιλο εταιρειών με επικεφαλής την αμε­ρικανική Bechtel. Το 2000 η αύξη­ση της τιμής του νερού είχε φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα, με αποτέ­λεσμα να προκληθούν ταραχές και συγκρούσεις των πολιτών με την αστυνομία και τραγικό απολογισμό 7 νεκρούς.
Η κυβέρνηση αποφάσισε να επανακρατικοποιήσει το δίκτυο και η αμερικανική εταιρεία αξιώνει απο­ζημίωση ύψους 25 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ο Δήμαρχος Μπουτάρης διαφωνεί με όσα έλεγε πριν ένα χρόνο στο Δ.Συμβούλιο;



Προεκλογική επίσκεψη Γ.Μπουτάρη στα γραφεία του ΣΕΕΥΑΘ

 Η χώρα βρίσκεται σε μια μεταβατική κατάσταση όπου οι πολίτες καταδίκασαν τους υποταγμένους του δικομματισμού και την εξοντωτική πολιτική του μνημονίου, αλλά φαίνεται ότι για κάποιους η επιχείρηση υφαρπαγής της Δημόσιας περιουσίας καλά κρατεί.


Αναφερόμαστε στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, στον έλεγχο του οποίου περιήλθαν(άρα μπορεί και να τις πουλήσει) με απόφαση της διυπουργικής επιτροπής οι μετοχές των εταιρειών: ΕΥΑΘ,ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΕΛΒΟ, ΛΑΡΚΟ, ΤΤ,ΑΤΕ,ΟΔΙΕ,ΔΕΠΑ,ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕ, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών,ΕΛΠΕ.

Πρόκειται για την αφρόκρεμα των κρατικών επιχειρήσεων, στρατηγικής σημασίας, κερδοφόρες (ειδικά αν τις αφήσουν στην ησυχία τους!), και ουσιαστικά μονοπωλιακές.

Ο Δ/νων σύμβουλος του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων,κ.Μητρόπουλος, σαν να ζει σε άλλη χώρα συνεχίζει ακάθεκτος το έργο της εκποίησης της περιουσίας του Ελληνικού λαού, παριστάνοντας των κωφό και τον τυφλό, δεν ακούει ούτε βλέπει ότι ο μνημονιακός Ραχόϊ κρατικοποιεί τράπεζες την ώρα που αυτός πουλάει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Δεν βλέπει και δεν ακούει ούτε τι συμβαίνει στην Αργεντινή και στην Βολιβία, δεν παίρνει τα μηνύματα από την Ολλανδία και το κυριότερο όλων, έχει χάσει την επαφή με τα όσα συμβαίνουν στην ίδια του την χώρα. Συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως υπαλληλίσκος των δανειστών μας, την ώρα που ο Ελληνικός λαός (ο οποίος και τον πληρώνει για τις «υπηρεσίες» του καθώς και τους πανάκριβους συμβούλους του) στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα κατά του μνημονίου, και του ξεπουλήματος της χώρας.

Μάλιστα ο δ/νων σ/υμβουλος του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων, βρέθηκε και στη Θεσσαλονίκη, όπου μαζί με τον Πρόεδρο κ. Κουκιάδη, και παρουσία του δημάρχου κ.Μπουτάρη, και άλλων, συζήτησαν… Αναρωτιόμαστε το περιεχόμενο της συζητήσεως, γιατί όπως όλοι θα θυμούνται ο Δήμος Θεσσαλονίκης υιοθέτησε ψήφισμα του Σωματείου μας κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ! Είμαστε βέβαιοι ότι ο δήμαρχος εξηγούσε τους λόγους για τους οποίους διαφωνεί με την ιδιωτικοποίηση, καθώς και της θέσεις του υπέρ της παραμονής ενός μονοπωλίου στον κρατικό έλεγχο.

Εκλογές 6ης Μάη: σταματάμε τις ιδιωτικοποιήσεις!

     Ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες αποφάσισε την εθνικοποίηση της εταιρείας Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, την οποία διαχειρίζεται το θυγατρική του ισπανικού Δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας και διέταξε την κατάληψη των χώρων της από το στρατό.
«Το διάταγμα έχει ως στόχο να εθνικοποιηθεί υπέρ της Εθνικής Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (Ende), για λογαριασμό του κράτους, το πακέτο των μετοχών που κατέχει η εταιρεία», δήλωσε ο Έβο Μοράλες κατά τη διάρκεια τελετής στο προεδρικό μέγαρο στη Λα Πας.
Επισήμανε ότι το κράτος είχε κάνει επένδυση και άλλοι επωφελήθηκαν.
Ο Έβο Μοράλες δεν διευκρίνισε πώς θα αποζημιωθεί η ισπανική εταιρεία.
Πριν από δύο χρόνια, επίσης την Πρωτομαγιά, ο Μοράλες αποφάσισε την εθνικοποίηση των ηλεκτροπαραγωγών μονάδων.
      Στην εθνικοποίηση τριών εταιρειών ηλεκτρικής ενέργειας -μιας γαλλικής, μιας βρετανικής και μιας βολιβιανής- προχώρησε το Σάββατο ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες. Με την κίνηση αύτή το κράτος ελέγχει το 80% της παραγωγής και στοχεύει στον πλήρη έλεγχο του τομέα, δήλωσε ο ίδιος.
Όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος της εθνικής εταιρείας ηλεκτρισμού, οι εταιρείες που εθνικοποιούνται είναι η Corani (η οποία ελεγχόταν από την Inversiones Econergy Bolivia SA, θυγατρική της γαλλικής GDF Suez), η Guaracachi (θυγατρική της βρετανικής Ruelec PLC) και η Valle Hermoso (της βολιβιανής κοινοπραξίας Bolivian Generating Group).
Την εθνικοποίηση ανακοίνωσε και ο αρχηγός της αστυνομίας Όσκαρ Νίνα.
«Πήραμε τον έλεγχο των γραφείων έπειτα από προεδρικό διάταγμα που ζητά την εθνικοποίηση των ELFEC, Corani και Valle Hermoso» δήλωσε ο Νίνα.

  Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, εθνικοποιούν τον ιδιωτικοποιημένο πλούτο τους, έπαθαν και έμαθαν, αντίθετα, οι δικοί μας κυβερνώντες-μεσίτες ετοιμάζονται να χαρίσουν τα πάντα σε ιδιώτες, θα τους αφήσουμε; Γνωρίζουμε πολύ καλά τις δεσμεύσεις τους για ιδιωτικοποιήσεις.

 Στις εκλογές της 6 Μάη ας τους σταματήσουμε, ας τους στείλουμε σπίτι τους, όλοι μαζί μπορούμε 

Η Αργεντινή ακόμη μας διδάσκει...

 

   Κρίση, πτώχευση, επιστροφή στη δραχμή, καταστροφή, δε θα έχουμε πετρέλαιο, κλείσιμο νοσοκομείων, λέξεις και φράσειςμε τις οποίες μας βομβαρδίζουν – τρομοκρατούν πλήθος των ΜΜΕ και οι οπαδοί του μνημονίου τα τελευταία δύο χρόνια, και στην κορυφή όλων αυτών: ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ!

    Η Αργεντινή όμως τους διαψεύδει, μόλις χθες ανακοίνωσε ότι εθνικοποιεί την ιδιωτικοποιημένη εταιρεία που εκμεταλλεύεται τα πετρέλαια της χώρας. Η Πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Κίρτσνερ ανακοίνωσε χθες ότι θα ζητήσει από το Κογκρέσο να απαλλοτριώσει το 51% της μεγαλύτερης πετρελαϊκής εταιρείας της χώρας, της YPF, η οποία ελέγχεται από την ισπανική Repsol. Στις μετοχές της εταιρίας που θα απαλλοτριωθούν, το 51% θα ανήκει στο εξής στο... κράτος της Αργεντινής και το 49% θα κατανέμεται στις επαρχίες παραγωγής.
    Ο στόχος της εθνικοποίησης αυτής είναι να περιοριστεί η αύξηση στις εισαγωγές καυσίμων και να αυξηθεί ο κρατικός έλεγχος επί των πετρελαϊκών αποθεμάτων της χώρας. Η κίνηση αυτή της κεντροαριστερής κυβέρνησης της Κίρτσνερ πραγματοποιήθηκε έπειτα από τουλάχιστον δύο μήνες κυβερνητικών πιέσεων προς την YPF για να αυξήσει τις επενδύσεις και την παραγωγή. Η YPF δεν είναι η πρώτη μεγάλη εταιρεία που εθνικοποιείται από την Χριστίνα Φερνάντες και μάλλον δύσκολα θα είναι και η τελευταία, αφού όπως μεταδίδει το BBC η πρόεδρος της Αργεντινής συνεχίζει την πολιτική του αποβιώσαντα συζύγου της Νέστορ Κίρχνερ, θέτοντας εκ νέου υπό κρατικό έλεγχο εταιρείες όπως οι εθνικές αερογραμμές Aerolineas Argentinas που όπως και η YPF ιδιωτικοποιήθηκαν την δεκαετία του '90 από τον τότε πρόεδρο Κάρλος Μένεμ. Η εθνικοποίηση ωστόσο, φαίνεται να είναι πολύ δημοφιλής ως κίνηση μεταξύ των απλών Αργεντινών που θεωρούν τις ιδιωτικοποιήσεις της δεκαετίας του ΄90, υπεύθυνες για την οικονομική κρίση που οδήγησε στην χρεοκοπία της χώρας το 2001-02.
    Αφού λοιπόν οι πολιτικοί μας δεν έμαθαν από την Αργεντινή, τι να κάνουν για να μη φτάσουμε ως εδώ, μήπως ήρθε η ώρα να καταλάβουν τουλάχιστον τι να μην κάνουν; Αναφερόμαστε συγκεκριμένα στην ΕΥΑΘ όπου ένα κρατικό κερδοφόρο μονοπώλιο χαρίζεται με συνοπτικές διαδικασίες σε ιδιώτες για να έρθει η «ανάπτυξη». Πόσο τυχαίο είναι ότι οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης του νερού παγκοσμίως, δηλαδή, η εξάντληση των αποθεμάτων, η απαξίωση των υποδομών, και οι μηδενικές επενδύσεις ταυτίζονται με την δήλωση της Προέδρου της Αργεντινής: "Αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική από την YPF - να εξαντλεί τις πετρελαιοπηγές μέχρι τελευταίας ρανίδας, να μην πραγματοποιεί έρευνες για πετρέλαιο και να μην κάνει ουσιαστικά καμιά επένδυση - στο τέλος η χώρα δεν θα έχει βιώσιμο μέλλον, όχι επειδή δεν έχει φυσικούς πόρους, αλλά εξαιτίας της πολιτικής των εταιρειών".
    Η αντίδραση των επισήμων οργάνων της ΕΕ των τραπεζών(και όχι των πολιτών), φυσικά καταγγέλλει την Αργεντινή: Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάθριν Άστον καταδίκασε την μερική απαλλοτρίωση του ισπανικού ενεργειακού ομίλου Repsol, εκτιμώντας πως αυτό αποστέλλει «ένα κακό μήνυμα» για τις ξένες επενδύσεις στην χώρα αυτή, η απόφαση τούτη «αποτελεί πηγή βαθιάς ανησυχίας», τόνισε η Άστον, μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο δήλωσε πολύ απογοητευμένος από την απόφαση της Αργεντινής, προσθέτοντας ότι αναμένει από τις αρχές της χώρας να τηρήσουν τις διεθνείς δεσμεύσεις και υποχρεώσεις τους. Οι διήμερες εργασίες της Κοινής Επιτροπής ΕΕ-Αργεντινής, οι οποίες επρόκειτο να ξεκινήσουν στο Μπουένος Άιρες την Πέμπτη θα «αναβληθούν», ανακοίνωσε η εκπρόσωπος της Κομισιόν Πία Άρενκιλντε, ενώ ο εκτελεστικός πρόεδρος της Repsol Αντόνιο Μπρουφάου δήλωσε «αυτές οι πράξεις δεν θα μείνουν ατιμώρητες».
    Πρόκειται πραγματικά για μια ομαδική επίθεση σε βάρος μιας χώρας και υπέρ μιας ιδιωτικής εταιρείας!
    Από την πλευρά της, η πρόεδρος της Αργεντινής, Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ, δήλωσε ότι δεν πρόκειται να απαντήσει σε απειλές, γιατί είναι πρόεδρος και εκπροσωπεί τον λαό της Αργεντινής. "Είμαι αρχηγός κράτους, όχι κακοποιός" ανέφερε.
    Φυσικά και δεν περιμένουμε από αυτούς που υπογράψανε το μνημόνιο και παραδώσανε την χώρα, να κάνουν κάτι για την ΕΥΑΘ, αυτοί ότι ήτανε να κάνουνε το κάνανε, τώρα είναι η σειρά του λαού να δείξει τι θέλει, κηδεμόνα ή αρχηγό κράτους;

Νίκος Αρζόγλου

 

Απεργία πείνας Σεπτέμβρης 2007

Δε θυμάμαι πως γνώρισα τον Νίκο, νέος τότε στη δουλειά, ήμουν και σε ένα κλάδο-βάρδια ύδρευσης- απομακρυσμένο από το σύνολο των εργαζομένων στην ΕΥΑΘ, πιο πολύ τον άκουγα παρά τον έβλεπα. Άκουγα από τον ασύρματο όταν καλούσαν  το συνεργείο του Αγ.Ελευθερίου:

 “Ο Αρζόγλου ακούει;”

“ακούει ο Αρζόγλου”,

 απαντούσε ο Νίκος, τον ρωτούσαν για βλάβες και για βάνες και στη συνέχεια κατεύθυνε τα συνεργεία προς το σωστό σημείο. Όχι τυχαία, το συνεργείο του, ήταν το πρώτο που εφάρμοσε το  GIS, πλήρη χαρτογράφηση του δικτύου της περιοχής ευθύνης του. Ο Νίκος κουβαλούσε μια τεράστια εμπειρία από τη ΜΟΜΑ και την μετέδωσε και στο συνεργείο του. Οι  συνάδελφοι είχαν να λεν για τη συμπεριφορά του και τον χαρακτήρα του. Ο Νίκος, δεν έθιξε ποτέ κανέναν, δεν τον άκουσες ποτέ να κατηγορεί κάποιον, βαθιά θρησκευόμενος, έκανε την πίστη του τρόπο ζωής. Σεμνός και ταπεινός, , ψηλός και αδύνατος, λιγομίλητος, απέπνεε μια σπάνια ηρεμία που συναντάς μόνο σε μοναχούς στο Άγιο Όρος, ένα τόπο που λάτρευε, το πρόσωπο του χαμογελούσε ολόκληρο όταν αναφερόταν στο Όρος. Κάποτε τον ρώτησα για την κόλαση, “ είναι μια διαρκής ανησυχία της ψυχής” μου είπε, “ όπως όταν έχεις ένα σοβαρό πρόβλημα, και δε μπορείς να ησυχάσεις, αυτό ακριβώς παθαίνει και η ψυχή σου, δεν ησυχάζει ποτέ”.

          Ο Νίκος, ο Νικόλας μας,  άφησε το στίγμα του όχι στα εύκολα, άφησε το στίγμα του σε μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ΕΥΑΘ,  ακέραιος ως χαρακτήρας δε λύγισε,  όταν τον καλούσαν οι Σειρήνες, και για την επιλογή του αυτή διώχθηκε. Μετακινήθηκε επί δύο χρόνια σε θέση δίχως αντικείμενο επειδή δεν πρόδωσε τις αρχές του και το Σωματείο. Οι μισάνθρωποι που τον κατεδίωκαν δεν ικανοποιήθηκαν όμως,  τον συκοφάντησαν, και προσπάθησαν να τον απαξιώσουν. Ο Νικόλας πάντα στωικός δεχόταν τα πάντα χωρίς να μας δείχνει τι περνούσε εσωτερικά. Τελικά τα δικαστήρια τον δικαίωσαν, και πάλι όμως δε πανηγύρισε. Μόνο ένα χαμόγελο ικανοποίησης ότι τελικά υπάρχει δικαιοσύνη.

 Άνθρωπος με επίπεδο από κάθε άποψη, καμία σχέση με τους διώκτες του, αποτελούσε πάντα την ήρεμη δύναμη του Σωματείου, πρώτος σε σταυρούς αποδεικνύοντας την κοινή αποδοχή που είχε στο σύνολο των συναδέλφων. Δε θα ξεχάσω ότι παρά τα σοβαρά προβλήματα  της υγείας του, όταν κατεβήκαμε σε απεργία πείνας, ήταν εκεί, με όλες του τις δυνάμεις. Παράδειγμα προς μίμηση, πάντα με μια ευχή για την οικογένεια του συνομιλητή του, ευαίσθητος  με τον συνάνθρωπο του. Δε θα  ξεχάσω την συγκίνηση του, όταν κατεβήκαμε στην Αθήνα στον ΟΜΕΔ,  περιγράφοντας τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε άλλος συνάδελφος με θέματα υγείας του παιδιού του, ο Νικόλας βούρκωσε, κάνοντας και τον  Μεσολαβητή να καταλάβει τι περνάνε οι εργαζόμενοι στην ΕΥΑΘ από τις διώξεις.

Αυτός ήταν ο Νικόλας,  Άνθρωπος, Συνάδελφος.

“Ο Αρζόγλου ακούει;”

……………………… 

    

γ.α.

Πατήστε εδώ, video με συνέντευξη του Νικόλα

         

Ημέρα Νερού

Η 22η Μαρτίου, από το 1993, έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Νερού και παρόλο τις πολιτικές που εφαρμόζονται για την εξοικονόμηση και την ποιοτική αναβάθμιση των υδάτινων πόρων, η κατάσταση που καταγράφεται είναι δυσοίωνη.

Ο καθένας μας χρειάζεται από 2 έως 4 λίτρα νερό για τις ανάγκες του.
Όμως χρειάζονται 2 έως 5 χιλιάδες λίτρα νερό για την παραγωγή της καθημερινής διατροφής του καθένα μας.

Ο κόσμος διψάει εξαιτίας των αναγκών μας για τροφή.

Σήμερα, υπάρχουν 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη ενώ αναμένεται να φθάσουν τα 9 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050.
Για να εξασφαλίζουμε την διατροφή μας θα πρέπει πρώτα να προστατέψουμε το νερό ώστε να υπάρχει σε επαρκείς ποσότητες και σε ικανοποιητική ποιότητα.

Θα χρειαστεί επίσης να παράγουμε περισσότερα προϊόντα διατροφής με λιγότερο νερό, μειώνοντας τη διατροφική σπατάλη και εφαρμόζοντας μια πιο βιώσιμη διατροφή.

Η Κίνηση 136 στο πλαίσιο της μέρας αυτής διοργανώνει την Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012 ολοήμερη εκδήλωση στην Πλατεία της Καμάρας στη Θεσσαλονίκη. Με ενημερωτική καμπάνια για το θέμα της Εξαγοράς της ΕΥΑΘ από τους πολίτες, κάλεσμα προς τους πολίτες για συμμετοχή στο εγχείρημα αυτό, προβολές από τις δράσεις την Κ136, αναφορές από την κατάσταση που επικρατεί σε όλον τον κόσμο με τα θέματα του νερού.
Θα υπάρχει δυνατότητα προεγγραφών στους συνεταιρισμούς που ιδρύονται σε όλο το πολεοδομικό συγκρότημα για την ολοκλήρωση του μοντέλου διεκδίκησης της ΕΥΑΘ, καθώς και δυνατότητα εγγραφής στους συνεταιρισμούς που έχουν ιδρυθεί ήδη.
Μια μικρή καλλιτεχνική εκδήλωση τις απογευματινές ώρες θα κλείσει την ημέρα.

Συλλογή υπογραφών κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ

 

Το Σωματείο μας καλεί όλους τους συμπολίτες μας (και όχι μόνο) να εκφράσουν την αντίθεση τους στην ιδιωτικοποίηση του νερού της Θεσσαλονίκης, υπογράφοντας την παρακάτω αίτηση που θα σταλεί στην Ελληνική Κυβέρνηση.

Πατήστε εδώ για ανάγνωση της αίτησης

Όλοι μαζί οργανωμένα μπορούμε να αποτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση ενός φυσικού μονοπωλίου, του νερού.

Η ΕΥΑΘ:

• ΔΕΝ επιδοτείται από το Ελληνικό Δημόσιο

• ΔΕΝ έχει οφειλές στο κράτος

• ΔΕΝ έχει δάνεια

Καθαρά κέρδη τελευταίας πενταετίας άνω των 70.000.000 ευρώ

Έχουν απομείνει 270 εργαζόμενοι, (μείωση εργατικού κόστους κατά 62%)

Την πουλάνε, γιατί;

Η ΕΥΑΘ έσωσε την Ελλάδα!

   Η ΕΥΑΘ έσωσε την Ελλάδα! Και όμως είναι δυνατόν, μετά από «σκληρές» διαπραγματεύσεις των μεσιτών της κυβέρνησης με την τρόικα, αποφασίσθηκε να δοθεί το νέο δάνειο, αφού πρώτα υπερψηφιστεί το νέο μνημόνιο και επιταχυνθούν οι αποκρατικοποιήσεις με πρώτη την ΕΥΑΘ, και τους ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ,ΔΕΠΑ, δηλαδή οτιδήποτε κερδοφόρο έχει σήμερα το Ελληνικό κράτος.

   Είναι πράγματι τραγικό, να παρακολουθείς πολιτικούς άνδρες, να προσπαθούν να παρουσιάσουν το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας ως διάσωση. Η υποκρισία τους δεν έχει όρια. Μιλάνε συνεχώς για ανάπτυξη που θα έρθει μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις, ναι ανάπτυξη αλλά για ποιον; Εάν εννοούν τους ιδιώτες επενδυτές τότε ναι, διότι αν εννοούν το δημόσιο συμφέρον τότε λένε και ψέματα. Το Μνημόνιο ΙΙ που ψήφισαν τους διαψεύδει, καταργεί κάθε έννοια εργασιακής δικαιοσύνης, συμπιέζει τους μισθούς, καταργεί συλλογικές συμβάσεις, τα πάντα υπέρ των κεφαλαιούχων.
   Στην ΕΥΑΘ, τα δύο τελευταία χρόνια έχουν γίνει περικοπές μισθών κατά 35%,συνταξιοδοτήθηκαν 150 εργαζόμενοι, έχουν παγώσει οι προσλήψεις μονίμου προσωπικού, εξοικονομώντας με όλα τα παραπάνω περίπου τρία εκατομμύρια ευρώ, ακούγεται καλό, αλλά τα χρήματα που εξοικονομήθηκαν δεν πήγαν στην εθνική οικονομία όπως αφήνουν να εννοηθεί, έγιναν κέρδη της ΕΥΑΘ, και στη συνέχεια μέρισμα για τους μετόχους! Δηλαδή, οι εργαζόμενοι έγιναν με το ζόρι χορηγοί στην ΕΥΑΘ προσφέροντας τους μισθούς τους. Η κυβέρνηση στέρησε από τους εργαζόμενους και κατά συνέπεια και την αγορά της Θεσσαλονίκης από τους μισθούς μας, και τους έκανε μέρισμα των λίγων επενδυτών, μάλιστα ανερυθρίαστα δηλώνανε ότι με την μείωση των μισθών η εταιρεία γίνεται πιο ελκυστική για την εξαγορά της. Παράλληλα όμως με τις μειώσεις προσωπικού αυξήθηκε το αδιανόητο φαινόμενο της ενοικίασης εργαζομένων, έτσι η ΕΥΑΘ πληρώνει 2500 το «κεφάλι» στον εργολάβο, ενώ ο ενοικιαζόμενος εργαζόμενος εισπράττει πολύ λιγότερα. Αυξήθηκαν οι προσλήψεις με αδιαφανείς διαδικασίες μέσω της θυγατρικής της ΕΥΑΘ, και σήμερα κανείς δε ξέρει πόσοι εργάζονται εκεί, τι μισθούς παίρνουν, και με ποια διαδικασία έχουν προσληφθεί, φυσικά έχουν αυξηθεί και οι εργολαβίες μιας και αφού δεν υπάρχει μόνιμο προσωπικό, σημαντικός αριθμός εργασιών εκτελείται πλέον από ιδιώτες. Δεν έχει σημασία, που πηγαίνουν τα χρήματα, οδηγία του υπουργείου είναι να μη πηγαίνουν στη μισθοδοσία, και ας κοστίζουν περισσότερο σήμερα οι υπόλοιποι εργαζόμενοι. Με όλα αυτά η ΕΥΑΘ έχει απομείνει με λιγότερα από 275 άτομα προσωπικό με περιοχή ευθύνης που περιλαμβάνει 1.500.000 κατοίκους, καθιστώντας ουσιαστικά αδύνατη την σωστή εξυπηρέτηση των πελατών της και οδηγούμενη στην απαξίωση, ώστε ο ιδιώτης επενδυτής να φαντάζει ως ο σωτήρας που θα τα διορθώσει όλα.
   Η ΕΥΑΘ , το μονοπώλιο του νερού δηλαδή, δεν επιδοτείται από το Δημόσιο, δεν έχει δάνεια, είναι μια υγιής επιχείρηση η οποία την τελευταία πενταετία έχει περισσότερα από 80.000.000 ευρώ κέρδη, τα ακίνητα της κοστίζουν περισσότερο από 15.000.000 ευρώ, και η εκτιμώμενη τιμή πώλησης είναι περίπου 70.000.000,γιαυτό θα έρθουν οι πολυεθνικές του νερού, για τα κέρδη και τίποτα άλλο, με μισθούς πείνας, με νέα αυξημένα τιμολόγια, η μόνη ανάπτυξη που θα έρθει είναι αυτή των κεφαλαιούχων και όχι της ΕΥΑΘ ή της Θεσσαλονίκης.
   Η κυβέρνηση έστρωσε το δρόμο για τις πολυεθνικές, είναι στο χέρι μας να μην τις αφήσουμε να τον διαβούν.

Η θυσία της ΕΥΑΘ

   Οι εργαζόμενοι της ΕΥΑΘ βρίσκονται από τις 06:30 σε κινητοποιήσεις κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού της Θεσσαλονίκης.

Με συνοπτικές διαδικασίες η κυβέρνηση-μεσίτης της τρόικας χαρίζει το φυσικό αγαθό, το ΝΕΡΟ, σε ιδιώτες επενδυτές, οι οποίοι δράττουν την ευκαιρία να σκυλέυσουν την Δημόσια περιουσία.
• Η ΕΥΑΘ από τις ελάχιστες κερδοφόρες ΔΕΚΟ σε ρόλο Ιφιγένειας θα θυσιαστεί για να σωθεί(;) η Ελλάδα.
• Καθαρά κέρδη 2011: 20.000.000 ευρώ
• Εκτιμώμενα καθαρά κέρδη 2012: 25.000.000 ευρώ
• Αξία ακίνητης περιουσίας: άνω των 15.000.000 ευρώ
            Σύνολο 60.000.000 ευρώ
    Τιμή πώλησης 70.000.000 (εκτιμήσεις χρηματαγοράς)

• ΔΕΝ επιδοτείται από το Ελληνικό Δημόσιο
• ΔΕΝ έχει οφειλές στο κράτος
• ΔΕΝ έχει δάνεια
Την πουλάνε, γιατί;
Καλούμε όλους του συμπολίτες μας να διαφυλάξουν το νερό της Θεσσαλονίκης.
Επιτέλους ας βάλουμε ένα όριο σε αυτούς που ξεπουλάνε τη ζωή μας,

Πουλάνε το ΝΕΡΟ

Πουλάνε τη ΖΩΗ

Μήνυμα συμπαράστασης από την Αργεντινή

Ο βουλευτής του κινήματος «Ελεύθεροι του Νότου» Χόρχε Σεμπάγιος από το κοινοβουλίου της Αργεντινής έστειλε μήνυμα συμπαράστασης στον ελληνικό λαό:
«Αδέλφια Έλληνες, σύντροφοι και φίλοι. Ο λαός μας παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις τελευταίες εξελίξεις στη χώρα σας.
Ο λαός της Αργεντινής ξαναζεί το δράμα, την τραγωδία της λεηλασίας και της ακραίας φτώχειας, βλέποντας και διαβάζοντας για αυτά που συμβαίνουν στη Ελλάδα.
Νιώσαμε αυτό που νιώθετε.
Πονέσαμε όπως και εσείς. Κύλησαν τα δάκρια των μανάδων μας όταν τα παιδιά τους... έφυγαν μετανάστες στα πέτρινα χρόνια του Δ.Ν.Τ.
Είδαμε τους γονείς μας, τα αδέλφια μας και τα παιδιά μας να βρίσκονται στην μακροχρόνια ανεργία.
Μας λοιδόρησαν ως τεμπέληδες όπως τώρα χλευάζουν εσάς.
Αγωνιστήκαμε όπως εσείς τώρα!
Νικήσαμε όπως εσείς θα νικήσετε!
VENCEREMOS»!

Αναδημοσίευση από Greece-Salonika

Σ'αυτούς που θα πάνε σήμερα στα συλαλλητήρια

Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άλλες ερμηνείες: Μαρία Δημητριάδη

Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις

εκεί που πάει να σκύψει

με το σουγιά στο κόκκαλο

με το λουρί στο σβέρκο



Νάτη πετιέται απο ξαρχής

κι αντριεύει και θεριεύει

και καμακώνει το θεριό

με το καμάκι του ήλιου

Αφιερωμένο σε όλους όσους αντιστέκονται ακόμη, στο τέλος εμείς θα χαμογελάμε!

Χαρίζουνε την ΕΥΑΘ!

Πηγές Αραβησσού

   Για άλλη μια φορά επανήλθε στη δημοσιότητα ο διακαής πόθος των μεσιτών της Κυβέρνησης να ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΑΘ. Η ιστορία κρατάει από το 2001 όταν και έγινε η μετοχοποίηση της ΕΥΑΘ κατά 26% με δικαιολογία την άντληση κεφαλαίων για επενδύσεις, και συγκεκριμένα
·    Την ανέγερση ιδιόκτητου εξαόροφου κτηρίου γραφείων στην Τούμπα,
·    Την αγορά δύο υπερσύγχρονων οχημάτων καθαρισμού αγωγών αποχέτευσης.
Σήμερα, έντεκα χρόνια μετά, το κτήριο της Τούμπας είναι το γνωστό γιαπί της οδού Διαγόρα, με ολοκληρωμένο μόνο το σκελετό και αυτόν μέχρι τον πρώτο όροφο, ενώ τα υπερσύγχρονα-τότε- οχήματα σήμερα σαπίζουν, μια και ποτέ δεν δούλεψαν σωστά, είτε λόγω ελλείψεως κατάλληλου προσωπικού, είτε λόγω ελλείψεως ανταλλακτικών…
Ουσιαστικά λοιπόν ο λόγος πρόσχημα της μετοχοποίησης πήγε περίπατο, όπως και περίπατο θα πάει η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Διότι ας μη γελιόμαστε, ο σκοπός είναι άλλος. Η ιδιωτικοποίηση θα βοηθήσει στην αποπληρωμή του χρέους λένε, μα αν η ιδιωτικοποίηση είχε ολοκληρωθεί-όπως σχεδίαζε η προηγούμενη κυβέρνηση- τι θα πουλούσαμε σήμερα; Πως θα μας «λύτρωναν» από το χρέος των 400δις, τα 70 εκατομμύρια που κοστολογούν την  ΕΥΑΘ;
   Η αλήθεια είναι ότι η ΕΥΑΘ, είναι μονοπώλιο, κερδοφόρος, χωρίς καμία επιδότηση από το Ελληνικό Κράτος και χωρίς καμία υποχρέωση στο Δημόσιο, το μόνιμο προσωπικό της είναι μόλις 280 άτομα (υπάρχει και το μη μόνιμο αγνώστου αριθμού, μιας θυγατρικής, που οι εκάστοτε διοικήσεις χρησιμοποιούν για προσλαμβάνουν από το παράθυρο ημετέρους, σύντομα σε επόμενη ανάρτηση οι λεπτομέρειες) Τα καθαρά κέρδη του 2012 θα φτάσουν τα 25 εκατομμύρια, ενώ η αξία των ακινήτων της αγγίζει τα 10 εκατομμύρια! Δηλαδή με το που θα την αγοράσει ο ιδιώτης έχει κάνει αμέσως απόσβεση 35 εκατομμύρια, καθόλου άσχημα, και αν αναλογιστούμε ότι η τιμή μετοχής είναι πολύ χαμηλά με συνέπεια την αναλογικά χαμηλή τιμή πώλησης, τότε μιλάμε για απόσβεση επένδυσης σε βάθος διετίας! Τόσο απλά τόσο εύκολα.
   Όλα τα παραπάνω μόνο λογικά δεν ακούγονται, όσοι προχωρήσουν στο ξεπούλημα της ΕΥΑΘ με πρόσχημα το ‘εθνικό συμφέρον’ καλά θα κάνουν να σκεφτούν και το ‘Δημόσιο συμφέρον’, θα πρέπει να αναλογιστούν το βάρος των ευθυνών τους στη συνέχεια. 

Δημιουργία 1ου συνεταιρισμού "κίνησης136" για την εξαγορά της ΕΥΑΘ

Προς κάθε ενδιαφερόμενο/η κάτοικο 4ου διαμερίσματος ( Τούμπα )


Αγαπητέ/ή φίλε/η:
Η εταιρία ύδρευσης Θεσσαλονίκης ΕΥΑΘ έχει ήδη ενταχθεί στο «ταμείο αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας» με σκοπό να ξεπουληθεί το 40% και η διαχείρισή της (management) σε γνωστές πολυεθνικές εταιρίες. Η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ θα σημάνει για τη πόλη μας, όπως και όπου εφαρμόστηκε το μοντέλο αυτό, ότι το νερό από κοινωνικό αγαθό θα μετατραπεί σε εμπορικό προϊόν με καταστροφικές και ανεπανόρθωτες επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο και το φυσικό περιβάλλον. Για να προλάβουμε και να εμποδίσουμε την προοπτική αυτή συγκροτήσαμε την Κίνηση 136.

Η ‘Κίνηση 136′ είναι μια πρωτοβουλία που:
• δημιουργήθηκε από συλλογικότητες, φορείς και πολίτες που ζουν στην Θεσσαλονίκη
• απευθύνεται σε όλους τους πολίτες
•ανέλαβε την πρωτοβουλία για το συντονισμό της δημιουργίας ενός νομικού προσώπου, κοινωνικού χαρακτήρα, το οποίο θα συμμετάσχει στο δημόσιο διαγωνισμό πώλησης της ΕΥΑΘ, διεκδικώντας τον έλεγχο του νερού της πόλης μέσω συνεργατικού φορέα των ίδιων των πολιτών – καταναλωτών και όχι από κάποια πολυεθνική εταιρεία.
Οι πολίτες μπορούν να πάρουν στα χέρια τους τη διαχείριση του νερού δημιουργώντας μία υπηρεσία ύδρευσης πραγματικά δημόσια, κοινωνική και μη κερδοσκοπική.

Για την 1η διερεύνηση σύστασης συνεταιρισμού στο 4ο διαμέρισμα ( περιοχή Τούμπα ) σας καλούμε στην αίθουσα που συνεδριάζει το Συμβούλιο της 4ης Κοινότητας (Πολιτιστικό Κέντρο στην αλάνα της Τούμπας), στις 7.00μμ την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012.

Δείτε τα Βασικά σημεία της δημόσιας παρουσίασης της πρότασης για την εξαγορά, από συνεργατικό φορέα όλων των πολιτών, του 40% και του management της Ε.Υ.Α.Θ., που πωλείται από το Δημόσιο στο:Δημόσια Παρουσίαση

Τηλ επικοινωνίας: 6984 303732
Email: info@136.gr