Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

Το Νερό Χριστουγεννιάτικο δώρο σε επενδυτές!

Οι συνάδελφοι της ΕΥΔΑΠ μαζί με κινήματα κατά της ιδιωτικοποίησης του Νερού, αυτή τη στιγμή συγκεντρώνονται έξω από το Χρηματιστήριο Αθηνών ώστε να αποτρέψουν την διανομή μερίσματος 40.000.000 ευρώ από τα αποθεματικά της ΕΥΔΑΠ στους μετόχους.
40.000.000 ευρώ επειδή κάποιοι θεωρούν ότι το Νερό είναι εμπόρευμα και πρέπει να αποφέρει κέρδη στους μετόχους.
Την ίδια στιγμή που ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ επεκτείνουν συνεχώς το κοινωνικό του πρόγραμμα επειδή χιλιάδες άνεργες οικογένειες  δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε το Νερό, την ίδια στιγμή κάποιοι αποφασίζουν να μοιράσουν Χριστουγεννιάτικα δωράκια στους μετόχους και στα επενδυτικά funds! Τέτοια κοινωνική ευαισθησία  έχουμε να δούμε από την εποχή που οι πολυεθνικές εφηύραν τα καρτουδρόμετρα.
Αντί να μοιράζονται τα έσοδα από ένα κοινωνικό αγαθό στην κοινωνία, μοιράζονται στα αρπακτικά των αγορών. Στην Ελλάδα της Κρίσης λεφτά υπάρχουν για αυτούς που τα έχουν και τα τζογάρουν στο Νερό.
Συμπαραστεκόμαστε στους συναδέλφους της ΕΥΔΑΠ και στα κινήματα του Νερού στην Αθήνα.
Όπως πληροφορούμαστε, αυτή την στιγμή πλήθος αστυνομικών δυνάμεων και ΜΑΤ έχουν κυκλώσει το ΧΑΑ, και το περιφρουρούν από τους διαδηλωτές.

Ο φόβος τους αποδεικνύει ότι τα κινήματα έχουν ήδη νικήσει! Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους, τόσο η Κυβέρνηση όσο και οι υποψήφιοι αγοραστές: θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους, ο αγώνας για το Νερό δεν τελειώνει ποτέ, και στο τέλος πάντα κερδίζουν οι Λαοί!

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Γιορτάζουμε με τους συνανθρώπους μας

 Σ.Ε.Ε.Υ.Α.Θ.
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΥΔΡΕΥΣΗΣ – ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΓΝΑΤΙΑ 127 – 54535 ΘΕΣ/ΝΙΚΗ – ΤΗΛ.2310 245.813 – FAX 2310 212.320–ΚΙΝΗΤΟ 6936516112


                                                                         


Το  Σωματείο  Εργαζομένων ΕΥΑΘ καλεί τα μέλη του  στην
ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ την Κυριακή 18  Δεκεμβρίου 2016 & ώρα  11.00 π.μ. στο ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (πλατεία Λευκού Πύργου) στην παιδική παράσταση « ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΝΩΕ » της Ξένιας Καλογεροπούλου σε σκηνοθεσία Στέλλας Μιχαηλίδου.
Η είσοδος αφορά τον ένα γονιό ( μέλος του σωματείου)και παιδιά έως 12 χρονών .
Θα μοιραστούν δωράκια από το ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ μετά την παράσταση.
Αυτές τις γιορτινές μέρες, το Σωματείο μας πήρε την πρωτοβουλία να τις μοιραστεί με συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Έτσι στην γιορτή μας θα φιλοξενήσουμε 35 προσφυγόπουλα από την ΔΥΕΠ του 67ο δημοτικού σχολείου Θεσσαλονίκης καθώς και 10 παιδιά συμπολιτών μας της ενορίας Αγ.Αναργύρων.

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Η πρώτη προσφυγή κατά του Υπερταμείου!

Το Σωματείο μας μαζί με πολίτες της Θεσσαλονίκης προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας,  κατά του Υπερταμείου, με αφορμή την μεταφορά της ΕΥΑΘ σε αυτό.
Είναι η πρώτη προσφυγή που γίνεται κατά του Υπερταμείου, το Σωματείο μας όπως επανειλημμένως έχουμε δηλώσει, δίνει την μάχη κατά της ιδιωτικοποίησης σε όλα τα μέτωπα, συνδικαλιστικά, κινηματικά, νομικά.  Θα πρέπει να γίνει σαφές στην εκάστοτε κυβέρνηση ότι θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους, σε κάθε τους κίνηση, σε κάθε τους προσπάθεια να ξεπουλήσουν το Νερό, την ίδια μας την Ζωή.
Παράλληλα θα πρέπει να καταλάβουν οι υποψήφιοι αγοραστές, ότι στη Θεσσαλονίκη, οι «επενδύσεις» στο νερό είναι υψηλού ρίσκου. Να καταλάβουν ότι εδώ θα χάσουν τα χρήματα τους, ότι στην πόλη μας υπάρχει ανεπτυγμένο ένα κίνημα κατά της ιδιωτικοποίησης, που δεν θα σταματήσει ποτέ να αγωνίζεται εναντίον τους.
Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει μια διαρκής επικράτηση των κινημάτων κατά της ιδιωτικοποίησης:
·        Η Σλοβενία «πέρασε» στο σύνταγμα της την απαγόρευση της ιδιωτικοποίησης.
·        Η Βαρκελώνη αποφάσισε να επιστρέψει στη Δημόσια διαχείριση μετά από 130 χρόνια ιδιωτών.
·        Η Ιρλανδία ετοιμάζεται για ένα μεγαλειώδες εθνικό δημοψήφισμα κατά της ιδιωτικοποίησης.
Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα, η Κυβέρνηση, παίζει παιχνίδια με το νερό μέσω του Υπερταμείου. Μιλάει για δημόσιο έλεγχο όταν ετοιμάζει ένα ΣΔΙΤ για ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ. Μιλάει για Συνταγματική Αναθεώρηση με αόριστους όρους και σε ένα αόριστο μέλλον, από μια άλλη κυβέρνηση.   Να βγει και να ξεκαθαρίσει την θέση της σήμερα, τώρα: ή με της πολυεθνικές ή με τους πολίτες!

Ως Σωματείο, πήραμε την πρωτοβουλία και συμπεριλάβαμε στην προσφυγή μας και την υπεράσπιση της ΕΥΔΑΠ, ευχαριστούμε και τους 10 Αθηναίους συναγωνιστές που συμμετέχουν στην προσφυγή μας, ο αγώνας για το Νερό κινείται πλέον σε εθνικό επίπεδο. Ας το λάβουν όλοι υπόψη τους. 

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Το Σωματείο μας προσφεύγει στο ΣτΕ κατά του Υπερταμείου.

Το Υπερταμείο δημιουργήθηκε με σκοπό την έμμεση ιδιωτικοποίηση της περιουσίας του Ελληνικού Λαού. Το Υπερταμείο είναι ένα εξελιγμένο ΤΑΙΠΕΔ, πιο απόλυτο, πιο πολύπλοκο, πιο σκοτεινό, με ζωή 100 χρόνια!
Δημιουργήθηκε μεταξύ άλλων, για να «διορθώσει» τις αποφάσεις του ΣτΕ οι οποίες δημιούργησαν εμπόδια στο ξεπούλημα της περιουσίας του Ελληνικού Λαού.
Μια από τις αποφάσεις αυτές αφορά το Νερό.
Η Κυβέρνηση με το Υπεροπλο- Υπερταμείο προσπαθεί να βγάλει άκυρο όχι μόνο το ΣτΕ, αλλά και την βούληση των Θεσσαλονικέων που με 98,2% ψήφισαν ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, δημιουργώντας ένα ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα), μια έμμεση ιδιωτικοποίηση.
Σας καλούμε να συμμετέχετε στην νέα προσφυγή μας στο ΣτΕ κατά του Υπερόπλου Τρόικας και Κυβέρνησης, του Υπερταμείου.
Αν  έχετε υδρόμετρο της ΕΥΑΘ στο όνομα σας, σας καλούμε να συμμετέχετε στον νέο δικαστικό αγώνα μας, τα έξοδα τα αναλαμβάνει το Σωματείο μας, χρειαζόμαστε:
Ονοματεπώνυμο
Πατρώνυμο
Διεύθυνση
Αριθ. Ταυτότητας
ΑΦΜ
Τηλέφωνο επικοινωνίας
Στο mail:  s_e_eyath@yahoo.gr (προσοχή στις κάτω παύλες!) μέχρι το ξημέρωμα της Δευτέρας 28/11/16 στις  07:00.
Τα στοιχεία σας θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά  για την προσφυγή και θα λάβετε ενημέρωση για τη συνέχεια.
Θα υπάρξουν και άλλες προσφυγές, εξαντλούμε όλα τα όπλα μας απέναντι τους, μεταξύ αυτών και την Δικαιοσύνη, και τους Έλληνες Δικαστές.
Θα ακολουθήσουν και άλλες προσφυγές, θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να τους σταματήσουμε, όταν οι Κυβερνήσεις πουλάνε την χώρα, ο Λαός οφείλει να την υπερασπιστεί. 
Γνωρίζουμε ότι  οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος μας, καθώς οι Τροικανοί εξελίσσονται μαζί με το κίνημα, μαθαίνουμε και μαθαίνουν.

Σε 100 χρόνια θα έχει μείνει μόνο η Ιστορία του τι κάναμε στα χρόνια της κρίσης, καλούμαστε σήμερα να δημιουργήσουμε το μέλλον. Ένα μέλλον χωρίς Υπερταμείο για τα παιδιά μας και το Νερό μας.

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Η ΕΥΑΘ πρέσβειρα των Blue Communities!

Η ΕΥΑΘ έγινε πρόσφατα πρέσβειρα των Μπλε Κοινοτήτων στην Ελλάδα. Ένας τίτλος όχι μόνο τιμητικός αλλά κυρίως ουσιαστικός. Η ΕΥΑΘ των 220 εργαζομένων, είναι η πρώτη εταιρεία ύδρευσης στον κόσμο που παίρνει αυτή την διάκριση. 220 εργαζόμενοι που νυχθημερόν φροντίζουν τόσο για την ποιότητα όσο και για την ποσότητα του νερού των Θεσσαλονικέων. Την ίδια στιγμή που εταιρείες ανάλογης υποδομής και πληθυσμιακής δυναμικότητας απασχολούν 1500 και πλέον εργαζόμενους, η ΕΥΑΘ γίνεται πρότυπο.
Με αναγνωρισμένο το Νερό ως Ανθρώπινο Δικαίωμα στην πράξη-χάρη στο πρωτοποριακό της κοινωνικό πρόγραμμα για το οποίο οι εργαζόμενοι βάλαμε τα δυνατά μας- την μη χρήση εμφιαλωμένου   νερού στις εγκαταστάσεις της, και την Δημόσια διαχείριση, πληροί τις βασικές προϋποθέσεις που έχει ορίσει η The Council of Canadians, μια από τις μεγαλύτερες και πιο έγκυρες περιβαλλοντολογικές οργανώσεις του Καναδά.
Οι εργαζόμενοι, συναισθανόμενοι την ευθύνη  μας απέναντι στους συμπολίτες μας, θα προσπαθήσουμε να τηρηθούν  οι παραπάνω προϋποθέσεις , πόσο μάλλον όταν οι σειρήνες της ιδιωτικοποίησης  ηχούν και πάλι. Στην κατεύθυνση αυτή, θα επικεντρώσουμε τις δυνάμεις μας για να γίνει η Θεσσαλονίκη η τρίτη Μπλε Κοινότητα στην Ευρώπη μετά την Βέρνη και το Παρίσι. Μετά το Δημοψήφισμα του Νερού, η πόλη μας αποτελεί πλέον ορόσημο στον αγώνα για Δημόσιο και Κοινωνικό Νερό.

Δελτίο Τύπου ΕΥΑΘ:
http://www.eyath.gr/swift.jsp;jsessionid=2811B23A955C90863C44C374AC34AD5A?extLang=&CMRCode=1B0V5S609

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Ημέρα μνήμης ,τιμής και υπόσχεσης….

Η 30ή Οκτωβρίου 1944 είναι η μέρα που έφυγε και ο τελευταίος Γερμανός στρατιώτης από την Θεσσαλονίκη.
Ο λαός της πόλης ,και όχι μόνο, οφείλει να θυμάται.
 Στην καλλιέργεια της ιστορικής μνήμης πρέπει να συμβάλουμε όλοι, για να μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα οικοδομήσουμε έναν  διαφορετικό κόσμο για μας και το μέλλον των επόμενων γενιών.
Η απελευθέρωση της πόλης δεν ήταν κάτι που έγινε ως εκ θαύματος .Ήταν το αποτέλεσμα σκληρών συγκρούσεων από τη μία μεριά ανάμεσα στο ΕΛΑΣ και τις άλλες εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις, εναντίον των Γερμανών, οι οποίοι ήταν περισσότεροι και καλύτερα εξοπλισμένοι, και των δοσίλογων συνεργατών τους.
Έχοντας καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της πόλης ,εδώ και καιρό, ο ΕΛΑΣ οι κατοχικές  δυνάμεις αντιλαμβάνονται πλέον ότι είναι αδύνατη η παραμονή τους στη Θεσσαλονίκη. Πριν υποχωρήσουν από την πόλη ναρκοθετούν ζωτικούς χώρους της για να προκαλέσουν τη γενική παράλυση της ζωής της Θεσσαλονίκης.
Οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους νιώθουν ασφυκτικά την πίεση και βιάζονται ν’ αποχωρήσουν.
 Πίσω τους αφήνουν συντρίμμια. Ανατινάζουν αποθήκες, , εγκαταστάσεις, δρόμους, γέφυρες, το μεγάλο λιμενοβραχίονα της πόλης και όσα επιταγμένα καΐκια και μικρά πλοία ήταν αραγμένα μέσα στο λιμάνι και κατά μήκος της παραλίας. Ακόμα και τις γραμμές του τρένου τις ανατινάζουν μία μια σε κάθε σημείο σύνδεσής τους.
Επιχειρούν να ανατινάξουν το παγιδευμένο με εκρηκτικά κεντρικό υδραγωγείο της πόλης, στην περιοχή της Παναγίας Φανερωμένης και την Ηλεκτρική Εταιρία. Τους προλαβαίνει όμως τμήμα του 13ου Συντάγματος και τους τρέπει σε φυγή, σώζοντας έτσι το υδραγωγείο και την Ηλεκτρική, εξασφαλίζοντας  στον λαό την υδροδότηση και ηλεκτροδότηση της πόλης.
Έχουμε συναίσθηση ότι όσο περήφανοι μπορεί να νιώθουμε άλλο τόσο δύσκολο είναι να τιμήσουμε  όχι με λόγια, αλλά με πράξεις τις ρίζες μας.
Να τιμήσουμε δηλαδή την καταγωγή μας, ότι είμαστε απόγονοι φυσικά εγγόνια και δισέγγονα λαμπρών ηρώων του λαού μας.
  Εμείς οι πολίτες αυτής της πόλης και εργαζόμενοι στη ΕΥΑΘ δηλώνουμε πίστη στο δίκιο του αγώνα, καταθέτουμε εδώ στο μνημείο της θυσίας σας  την υπόσχεσή μας να βαδίσουμε στα χνάρια σας.
θα υπερασπιστούμε για άλλη μια φορά την περιουσία του λαού  αυτής της πόλης,όπως εσείς μας τα κληρονομήσατε για να τα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.

Θα δώσουμε αγώνες νικηφόρους απέναντι στους κατακτητές ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ που με την προβιά του χρέους ήρθαν να επιβάλλουν μια νέα κατοχή. Νερό –Ρεύμα- Λιμάνια, έχουν σωθεί με το αίμα των απελευθερωτών της Θεσσαλονίκης, έχουμε χρέος υπεράσπισης τους. Η  θυσία σας δεν θα πάει χαμένη.

Παίρνουμε τη σκυτάλη και συνεχίζουμε.

γ.μ.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Θεσσαλονίκη 30 Οκτώβρη 1944


Δ Ε Λ Τ Ι Ο    Τ Υ Π Ο Υ
Η 30ή Οκτωβρίου 1944 είναι η μέρα που έφυγε και ο τελευταίος Γερμανός στρατιώτης από την Θεσσαλονίκη. Οι Γερμανοί στην προσπάθεια διαφυγής τους, επιχειρούν να ανατινάξουν το παγιδευμένο με εκρηκτικά κεντρικό υδραγωγείο της πόλης, στην περιοχή της Παναγίας Φανερωμένης και την Ηλεκτρική Εταιρία. Τους προλαβαίνει όμως τμήμα του 13ου Συντάγματος και τους τρέπει σε φυγή, σώζοντας έτσι το υδραγωγείο και την Ηλεκτρική, εξασφαλίζοντας  στον λαό την υδροδότηση και ηλεκτροδότηση της πόλης.
Εμείς οι πολίτες αυτής της πόλης και εργαζόμενοι στη ΕΥΑΘ δηλώνουμε πίστη στο δίκιο του αγώνα, καταθέτουμε στο μνημείο της θυσίας, την υπόσχεσή μας να βαδίσουμε στα χνάρια σας.
Θα υπερασπιστούμε για άλλη μια φορά την περιουσία του λαού  αυτής της πόλης, όπως εσείς μας τα κληρονομήσατε για να τα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.
Θα δώσουμε αγώνες νικηφόρους απέναντι στους κατακτητές ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ που με την προβιά του χρέους ήρθαν να επιβάλλουν μια νέα κατοχή. Νερό –Ρεύμα Λιμάνια, έχουν σωθεί με το αίμα των απελευθερωτών της Θεσσαλονίκης, έχουμε χρέος υπεράσπισης τους. Η  θυσία τους  δεν θα πάει χαμένη.
Το Σωματείο μας θα πραγματοποιήσει κατάθεση στεφάνου στο μνημείο Εθνικής Αντίστασης στην Παραλία Θεσσαλονίκης την 30η Οκτώβρη 2016, στις 10:30 το πρωί.
Σας καλούμε να συμμετάσχετε στην τελετή. 



Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

Ντοκιμαντέρ του PSI για ιδιωτικοποίηση ΕΥΑΘ "Something in the Water".

Δελτίο Τύπου του PSI (Public Services International) με αφορμή την προβολή ντοκιμαντέρ ειδικά για την ιδιωτικοποίηση του Νερού στη Θεσσαλονίκη. 


13/10/2016
Geneva/Athens
Ένα νέο ντοκυμαντέρ  καταδεικνύει τις επιθετικές προσπάθειες για την ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα

Ένα νέο ντοκυμαντέρ, με τον τίτλο «Κάτι στο νερό» (πιέστε στον τίτλο για προβολή) βγαίνει την Πέμπτη και αποκαλύπτει το κουβάρι των ιδιωτικών συμφερόντων, των διπλωματικών δεσμεύσεων και της επιχειρηματικής επιρροής που κρύβεται πίσω από την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών στην Ελλάδα. Η ταινία εστιάζεται στην υπόθεση τής διανομής νερού στη Θεσσαλονίκη, όπου παρά το ότι το 98,2% των ερωτηθέντων υποστηρίζει τον κρατικό έλεγχο, η Τρόικα εξακολουθεί να προωθεί την ιδιωτικοποίηση και η γαλλική πολυεθνική Suez είναι έτοιμη να εξαγοράσει ένα μεγάλο μερίδιο. Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκεται το ελληνικό ταμείο ιδιωτικοποιήσεων, το ΤΑΙΠΕΔ. Η ίδρυσή του επιβλήθηκε από την Τρόικα, είναι πνιγμένο στα σκάνδαλα διαφθοράς, και σκοπό έχει να ξεπουλήσει την ελληνική δημόσια υπηρεσία ή περιουσία σε κάθε της μορφή. Στο διοικητικό συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ συμμετέχει ο Φιλίπ Μπουάν, εκπρόσωπος της ΕΕ αλλά και διευθυντής της οικονομικής υπηρεσίας τής Γαλλικής Πρεσβείας στην Αθήνα, του οποίου ο ρόλος είναι να αυξήσει τα κέρδη για τις μεγάλες πολυεθνικές της χώρας του, όπως η Suez και η Veolia, εταιρίες έτοιμες να κερδίσουν από την καταναγκαστική ιδιωτικοποίηση.

Η ταινία κυκλοφορεί λίγες μόλις εβδομάδες αφότου η ελληνική κυβέρνηση αναγκάστηκε να περάσει πολυνομοσχέδιο με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου και μεγαλύτερου ΤΑΙΠΕΔ, που είναι γνωστό και ως «Υπερταμείο». Ο πρόεδρος του Υπερταμείου θα είναι ο Ζακ Λε Παπ, πρώην εργαζόμενος τής επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, κατά τη θητεία της στο υπουργείο οικονομικών της Γαλλίας. Ως μέλος του γραφείου τής Λαγκάρντ, ο Λε Παπ εργάστηκε με διευθυντή τον Στεφάν Ρισάρ, πρώην διευθυντή τής Veolia. Εκτός από την προεδρία του Υπερταμείου, οι εκπρόσωποι της ΕΕ έχουν δικαίωμα βέτο σε κάθε απόφασή του για τα επόμενα 99 χρόνια, παραδίδοντας ουσιαστικά τον έλεγχο της περιουσίας και των δημόσιων υπηρεσιών της Ελλάδας στα χέρια της Τρόικας και των ιδιωτικών συμφερόντων για έναν αιώνα.

Έλληνες ακτιβιστές και συνδικαλιστές αντιδρούν ήδη σ'αυτές τις εξελίξεις, κλείνοντας την παροχή νερού στα γραφεία του Σύριζα καθώς κι αχρηστεύοντας τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις Ελλήνων βουλευτών στέλνοντας περισσότερα από 3.3 εκατομμύρια μηνύματα διαμαρτυρίας. Περισσότερες δράσεις έχουν προγραμματιστεί για τις επόμενες εβδομάδες.
------




Το PSI (Public Services International)  συγκεντρώνει πάνω από 20 εκατομμύρια εργαζόμενους, εκπροσωπούμενοι από 669 συνδικάτα σε 154 χώρες . Είναι μια παγκόσμια συνδικαλιστική ομοσπονδία αφιερωμένη στην προώθηση της ποιότητας των δημόσιων υπηρεσιών σε κάθε μέρος του κόσμου. Τα μέλη μας, τα δύο τρίτα των οποίων είναι γυναίκες, εργάζονται σε κοινωνικές υπηρεσίες, την υγειονομική περίθαλψη, δημοτικές και κοινοτικές υπηρεσίες, την κεντρική κυβέρνηση και τις δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, όπως το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα.


Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

Συνέντευξη στην εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς

Συνέντευξη στην εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς.


Στη φόρμα διαμαρτυρίας του κινήματος SOSTE το νερό ανταποκρίθηκαν 15.000 άτομα στέλνοντας περίπου 3.500.000 email στους βουλευτές
Συνέντευξη στον Τάσο Γκούβα

Την περασμένη Τετάρτη ψηφίστηκε στη Bουλή το νομοσχέδιο που περνάει την ΕΥΑΘ στο νέο Υπερταμείο για 99 χρόνια. Ανοίγει έτσι ο δρόμος της ιδιωτικοποίησης και αλλάζει ο σκοπός της ΕΥΑΘ, από την παροχή καθαρού και ποιοτικού νερού στο να αποπληρώνει Χρέος. Το μοντέλο «μερικής» ιδιωτικοποίησης με ΣΔΙΤ είχε εφαρμοστεί στο παρελθόν στο Παρίσι και το Βερολίνο, και αφού απέτυχε, το νερό επαναδημοτικοποιήθηκε. Είχε όμως προλάβει να αυξηθεί η τιμή του και να υποβαθμιστεί η ποιότητα του δικτύου.
Για τις εξελίξεις αυτές μιλήσαμε με τον Γιώργο Αρχοντόπουλο, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΥΑΘ και ιδρυτικό μέλος της πρωτοβουλίας SOSTE το νερό.

Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις σου μετά την ψήφιση στη Βουλή, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, του νομοσχεδίου που περνά την ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο; Τι αισθάνεσαι έχοντας υπάρξει υποψήφιος στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ;
Πρώτα απ’ όλα αισθάνομαι ευθύνη απέναντι στον κόσμο. Τόσο τον κόσμο που στήριξε το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, όσο, κυρίως, τον κόσμο που συμμετείχε στο κίνημα για το νερό. Θέλω να τονίσω το εξής: Πριν γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, πασχίζαμε να αποδείξουμε ότι αυτός δεν αποτελούσε την ταυτότητα του κινήματος, ότι δεν πρέπει και δεν θέλει να το καπελώσει. Υπήρχαν πολλοί που ήταν δύσπιστοι απέναντι στην εμπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ στα κινήματα, ενώ για κάποιους ήταν η δικαιολογία ώστε να μην συμμετέχουν ενεργά. Τώρα αγωνιζόμαστε για να αποδείξουμε ότι εμείς παραμείναμε σταθεροί στις θέσεις του κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που άλλαξε την πολιτική του.
Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο δύσκολο διάστημα έχουμε εισπράξει και ειρωνεία, έχουμε ακούσει και το «εμείς τα λέγαμε», όμως η αντίδραση της πρώτης πελάτισσας που αντίκρισε την κλειστή, λόγω κινητοποίησης, πόρτα της ΕΥΑΘ την περασμένη Τρίτη μας γέμισε κουράγιο:«Καλό αγώνα παιδιά. Όχι και το νερό, δε γίνεται». Απέναντι σ’ αυτόν τον κόσμο αισθάνεσαι την ευθύνη αλλά και την ανάγκη να συνεχίσεις τον αγώνα. Να βγούμε μπροστά όπως και τότε, να διατηρήσουμε στην πράξη την αξιοπιστία μας και τη δυναμική μας.

Πολλά κυβερνητικά στελέχη αρνήθηκαν ότι πρόκειται για ιδιωτικοποίηση, προσπαθώντας να υπεραμυνθούν των επιλογών τους. Πως σχολιάζεις την παρουσίαση της ιδιωτικοποίησης ως «αξιοποίηση της εταιρίας μέσω του Υπερταμείου»;
Μοναδική αξιοποίηση της ΕΥΑΘ είναι το να μετατραπεί σε πραγματικό πόλο παραγωγικής ανασυγκρότησης, τόσο για την πόλη της Θεσσαλονίκης όσο και για την ευρύτερη περιοχή. Η ΕΥΑΘ έχει έναν ετήσιο τζίρο περίπου 80 εκατομμυρίων, συνεργάζεται με δεκάδες μικρότερες επιχειρήσεις, ενώ έχει και τη δυνατότητα να επεκτείνει τη δραστηριότητα της και σε κοντινούς νομούς. Όταν προτείναμε στην προηγούμενη διοίκηση να επενδύσει η εταιρεία σε μια δική της μονάδα παραγωγής εδαφοβελτιωτικών, με βάση τη λυματολάσπη, η απάντηση ήταν «αυτά δεν γίνονται». Δεν μπορεί να μην υπάρχει μια συνεχής συνεργασία με το Πανεπιστήμιο σε προγράμματα που προκύπτουν από τις πραγματικές ανάγκες της εταιρίας. Αντί αυτών όμως προωθούνταν, όπως γίνεται παντού τα τελευταία χρόνια, το μοντέλο της εξάρτησης από εργολάβους.
Αυτή την στιγμή προωθείται ένα μοντέλο ΣΔΙΤ, με στρατηγικό επενδυτή που αποκτά τον έλεγχο της πώλησης και της διαχείρισης του νερού. Τέτοια παραδείγματα τα έχουμε δει παγκοσμίως και παντού έχουν αποτύχει, αφού πρώτα έφεραν αυξήσεις στα τιμολόγια και υποβάθμιση της ποιότητας του νερού και των δικτύων. Το να επιμένουν κάποιοι σ’ αυτήν την επιχειρηματολογία, όταν μάλιστα υποστήριζαν τα αντίθετα πριν γίνουν κυβέρνηση, αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει κανένας κεντρικός σχεδιασμός για τα κοινά αγαθά.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται παγκοσμίως μια τάση επανακρατικοποίησης του νερού. Ποιος ο ρόλος του παγκόσμιου κινήματος που φαίνεται να αναπτύσσεται σχετικά με το νερό;
Τα τελευταία 15 χρόνια, σε 37 χώρες και 237 πόλεις επανακρατικοποιήθηκε ή επαναδημοτικοποιήθηκε το νερό, κάτι που αποδεικνύει ότι η ιδιωτικοποίηση έχει αποτύχει. Ο ρόλος του κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού παγκοσμίως είναι καθοριστικός και δεν είναι τυχαίο ότι παρουσιάζονται τέτοια κινήματα σχεδόν παντού! Βέβαια αυτό δε σημαίνει πως όλα είναι ρόδινα και δεν συναντάμε εμπόδια. Για παράδειγμα με τις 1.800.000 υπογραφές που μαζεύτηκαν από το πανευρωπαϊκό κίνημα, η πρόταση του Right2waterυπερψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο όμως η Κομισιόν δεν έχει κάνει τίποτα ακόμη σε αυτή την κατεύθυνση.
Ο ρόλος του κινήματος είναι να γεννάει ιδέες που δίνουν στον κόσμο τη δυνατότητα και τη θέληση να συμμετέχει. Δείτε για παράδειγμα τι έγινε με το δημοψήφισμα για το νερό στη Θεσσαλονίκη. Σαν γεγονός, γράφτηκε στην ιστορία της πόλης, και αν και ανεπίσημο η δυναμική του είναι τέτοια που χρειάζεται πολύ θράσος για να αμφισβητηθεί. Την περασμένη βδομάδα φτιάξαμε μια φόρμα διαμαρτυρίας και μόλις σε μία μέρα, σχεδόν 15.000 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας στέλνοντας περίπου 3.500.000 email στους βουλευτές διαμαρτυρόμενοι για την ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών.

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις σας για τα επόμενα βήματα, τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο;
Το τελευταίο πολυνομοσχέδιο για το Υπερταμείο ήρθε και σφυρηλάτησε την δικτύωση που είχαμε με την ΕΥΔΑΠ. Στρεφόμαστε σε κοινούς αγώνες πλέον, όπως έγινε και με τη διαδικτυακή φόρμα διαμαρτυρίας που φτιάχτηκε από το Sosτε το νερό, αλλά χρησιμοποιήσαμε και για την ΕΥΔΑΠ κινητοποιώντας ακόμη περισσότερο κόσμο. Δε μπορούμε να είμαστε σκόρπιοι, δεν το επιτρέπουν οι καιροί. Χρειαζόμαστε τη δικτύωση ακόμη και αν πολλές φορές η φύση των προβλημάτων μας διαφέρει. Όλοι όσοι αγωνιστήκαμε ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, το Sosτε το νερό, το Σωματείο της ΕΥΑΘ, και όλοι οι φορείς και οι πολίτες που ήταν δίπλα μας, αγωνιστήκαμε ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς που βλέπει το νερό ως ένα ακόμη προαπαιτούμενο. Όλοι εμείς πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα αυτόν από εκεί που τον αφήσαμε, στο νικηφόρο δημοψήφισμα του 2014. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν αυτοί που παίρνουν αποφάσεις ότι θα μας βρουν απέναντι τους, σε ένα οργανωμένο κίνημα έτοιμο να δράσει και να δώσει απαντήσεις.

Ενάμιση χρόνο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζει να υλοποιείται κανονικά το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, που αποτελεί βασική μνημονιακή υποχρέωση. Ποιες είναι οι σκέψεις σας, με βάση και την εμπειρία του κινήματος του νερού απέναντι στη μόνιμη δικαιολογία «δεν υπάρχει εναλλακτική»;
Η διεθνής και ιδιαίτερα η ευρωπαϊκή εμπειρία των νικηφόρων αγώνων του νερού είναι από μόνη της μια αδιαμφισβήτητη απάντηση πως εναλλακτικές υπάρχουν, και τις επιβάλουν οι πολίτες και οι αγώνες τους. Δεν μπορεί να μην υπάρχει εναλλακτική. Αν δεν υπήρχε τότε θα μιλούσαμε Γερμανικά τώρα. Δεν μπορεί να στερείς από τις επόμενες γενιές τη δυνατότητα να επιλέξουν μια καλύτερη, μια διαφορετική προοπτική για τη ζωή τους. Είναι μεγάλη η ευθύνη σου όταν λες δεν γίνεται αλλιώς.
Η δική μας δουλειά από δω και πέρα είναι να ανοίγουμε καινούργιους δρόμους, ειδικά τώρα που είδαμε που μας οδήγησαν οι πεπατημένες. Δεν εννοώ ότι θα είναι εύκολο, ούτε αγνοώ το ότι ο αντίπαλος θα κάνει τα πάντα για να σε συντρίψει. Δεν εννοώ πως είναι απίθανο ακόμα και να ηττηθείς. Τότε ακριβώς είναι όμως που θα πρέπει να φανείς δυνατός, και παρά την ήττα να ξαναπροσπαθήσεις, να σηκωθείς και να παλέψεις. Διορθώνεις τα λάθη σου και μαθαίνεις από αυτά. Η συνεχής προσπάθεια να δημιουργήσουμε εναλλακτικές είναι αναγκαία, αφενός για να γνωρίζουν οι επόμενες γενιές ότι προσπαθήσαμε, αφετέρου για να μάθουν από εμάς τι πήγε στραβά και να μην επαναλάβουν τα δικά μας λάθη.

Γῆν καί ὕδωρ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι Πέρσες ζητούσαν γῆν καί ὕδωρ απ’ τις πόλεις και τους λαούς που τους παραδίδονταν. Στο τέταρτο βιβλίο, ο Ηρόδοτος αναφέρει για πρώτη φορά τον όρο γῆν καί ὕδωρ στην απάντηση του βασιλιά Ιδαθύρσου των Σκυθών προς τον βασιλιά Δαρείο.
Στο πέμπτο βιβλίο, ο Δαρείος στέλνει αγγελιαφόρους που ζητούν γῆν καί ὕδωρ από τον βασιλιά Αμύντα των Μακεδόνων. Και στο έκτο βιβλίο, στέλνει αγγελιαφόρους σε όλη την Ελλάδα που ζητούν γῆν καί ὕδωρ για τον βασιλιά.
Η απαίτηση για γῆν καί ὕδωρ συμβόλιζε ότι αυτοί που παραδίδονταν στους Πέρσες παραιτούνταν από κάθε δικαίωμα πάνω στη γη τους και στα αγαθά της. Δίνοντας γῆν καί ὕδωραναγνώριζαν την περσική εξουσία πάνω σε όλα. Ακόμα και οι ζωές τους άνηκαν στον Βασιλιά των Περσών. Μετά από αυτή την αναγνώριση, ακολουθούσαν διαπραγματεύσεις για τις υποχρεώσεις και τα προνόμια των υποτελών.
Όταν οι Πέρσες αγγελιαφόροι απαίτησαν από τον βασιλιά Λεωνίδα στη Σπάρτη γῆν καί ὕδωρ, οι Σπαρτιάτες τους πέταξαν σε ένα βαθύ πηγάδι, λέγοντάς τους πως θα τα βρουν εκεί.
Η φράση γῆν καί ὕδωρ , ακόμα και στα νέα ελληνικά, συμβολίζει την υποταγή άνευ όρων σε έναν κατακτητή

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

3.300.000 mails!

Ψηφίστηκε τελικά το πολυνομοσχέδιο για το νέο Υπερταμείο στο οποίο εντάχθηκε η ΕΥΑΘ με σκοπό την «αξιοποίηση της».
Η Κυβέρνηση υπό το βάρος των κινητοποιήσεων μας, αναγκάστηκε να εισάγει νομοτεχνική βελτίωση ώστε να διαφυλαχθεί η συνοχή της, αφού οι οικολόγοι απείλησαν ότι θα καταψηφίσουν.
Δεν μπορούμε να πανηγυρίσουμε όμως, μόλις σήμερα με δήλωση τους οι Οικολόγοι ουσιαστικά ακυρώνουν την ρύθμιση, αφού στην ανακοίνωση τους λένε ξεκάθαρα ότι «…τα νερά…θα συνεχίσουν να κινδυνεύουν και μέσω του υπερταμείου…».
Αποδείξαμε για άλλη μια φορά ότι το κίνημα του Νερού παραμένει σε εγρήγορση. Τονίζουμε την δικτύωση μας με τους συναδέλφους και το κίνημα της Αθήνας με τους οποίους ήμασταν σε συνεχή επαφή κατά την διάρκεια των κινητοποιήσεων μας.
Δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη η συμμετοχή του κόσμου στη διαδικτυακή φόρμα διαμαρτυρίας που ενεργοποίησε το SOSte to Nero. Σχεδόν 3.300.000 mail στάλθηκαν από 12.000 συμπολίτες μας οι οποίοι με τον τρόπο αυτό έδειξαν την αντίθεση τους στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι αρκετοί βουλευτές αναγκάστηκαν να ενεργοποιήσουν το μπλοκάρισμα των εισερχομένων μηνυμάτων τους προκειμένου να σταματήσουν τον συνεχή βομβαρδισμό που δεχόταν  από τους χιλιάδες πολίτες.  Αποδεικνύεται ότι οι πολίτες για το θέμα του Νερού παραμένουν ενεργοί. Ας το σκεφτεί καλά η Κυβέρνηση πριν προχωρήσει σε οποιαδήποτε άλλη κίνηση προς την ιδιωτικοποίηση.
Το επόμενο διάστημα προγραμματίζουμε κοινή προσφυγή με τους συναδέλφους της ΕΥΔΑΠ και κινήματα όπως το SOSte to Nero και το Savegreekwater, κατά της ένταξης των  ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ στο υπερταμείο.
Για άλλη μια φορά ενωμένοι και συντονισμένοι μεταξύ μας καταφέραμε να  κάνουμε την κυβέρνηση να το ξανασκεφτεί.



ΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

Απεργία 27/9/2016

Το Σωματειο μας μετά την απόφαση της έκτακτης γενικής συνελευσης των μελων του, αποφάσισε την κήρυξη 24ωρης απεργίας για την 27 Σεπτέμβρη 2016, με αίτημα να εξαιρεθεί η ΕΥΑΘ από την ένταξη της στο Υπερταμείο.
Το Νερό είναι κοινωνικό αγαθό και δεν μπαίνει στη λογική της εμπορευματοποίησης την οποία προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση. Το Σωματείο μας από το 2006 έχει ταχθεί στον αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού.

Ζητάμε συγγνώμη από τους συμπολίτες μας για την πιθανή ταλαιπωρία τους, και τους καλούμε να μην προσέρχονται στα κεντρικά γραφεία της ΕΥΑΘ την Τρίτη 27/9/2016.

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Φόρμα υποβολής απόσυρσης του Νερού από το υπερταμείο.

Συμμετέχουμε-συμπληρώνουμε την παρακάτω φόρμα για να εξαιρεθεί το Νερό από το Υπερταμείο και την ιδιωτικοποίηση.
Με το μεηλ σας μόνο, το αυτοματοποιημένο κείμενο αποστέλλεται σε ΟΛΟΥΣ τους Βουλευτές, μέχρι αύριο που ψηφίζεται.
Σε αυτόν τον αγώνα είμαστε η πλειοψηφία και πρέπει να το δείξουμε!
http://sostetonero.gr/?page_id=761

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

10+2 ερωτήσεις για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ

Τι σημαίνει  η ένταξη μίας ΔΕΚΟ στο νέο υπερταμείο για 99 χρόνια;
Οι εταιρείες που εντάσσονται στο υπερταμείο θα μπορούν να πωληθούν σε ιδιώτες ή εξ ολοκλήρου ή ένα σημαντικό ποσοστό τους το οποίο συνήθως συνοδεύεται με το management της εταιρείας.

Πως επηρεάζει την ΕΥΑΘ η ένταξη της στο νέο Υπερταμείο;
Με την εισαγωγή της ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο ουσιαστικά αλλάζει ο σκοπός και ο ρόλος της εταιρείας. Σήμερα σκοπός της ΕΥΑΘ είναι να παρέχει καθαρό και ποιοτικό νερό, καθώς και ασφαλείς συνθήκες υγιεινής στους Θεσσαλονικείς. Πλέον ο σκοπός της ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο θα είναι η αποπληρωμή του Χρέους, κάτι που συνεπάγεται αναγκαία αύξηση κερδών για το σκοπό αυτό, η οποία αναπόφευκτα θα επιδιωχθεί με αύξηση της τιμής του νερού. Το νερό, λοιπόν, μετατρέπεται σε είδος προς κερδοσκοπία, ένα ΕΜΠΟΡΕΥΣΙΜΟ είδος, όπως π.χ. ένα αναψυκτικό ή μια μπύρα! Εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει πλέον χώρος για διαφάνεια, συμμετοχή των πολιτών, οικολογικές και βιώσιμες πρακτικές και άλλες μη χρηματοθηρικές παραμέτρους.

Είναι η πώληση του 23% της ΕΥΑΘ ιδιωτικοποίηση;

Σήμερα το 74% της ΕΥΑΘ ανήκει στο Δημόσιο μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι πουλώντας το 23% σε ιδιώτη, το δημόσιο θα συνεχίσει να έχει τον έλεγχο αφού θα κατέχει το 51%. Αυτό δεν ισχύει: ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε στη ΔΕΘ ότι θα μπει στρατηγικός επενδυτής (και) στην ΕΥΑΘ, δηλαδή ο ιδιώτης -πέρα από το 23%- θα έχει λόγο ΚΑΙ στη διοίκηση της εταιρείας. Πρόκειται λοιπόν για μια έμμεση ιδιωτικοποίηση, για ένα ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα). Εκθέσεις της ίδιας της Παγκόσμιας Τράπεζας προτρέπουν πλέον τις πολυεθνικές να σταματήσουν τις πλήρεις ιδιωτικοποιήσεις και να στραφούν στα ΣΔΙΤ, ως πιο επικερδείς και χαμηλότερου ρίσκου επενδύσεις.


Αφού το Δημόσιο θα ελέγχει το 51% πως είναι ιδιωτικοποίηση;

Το ίδιο μοντέλο ακολουθήθηκε στο Παρίσι  και στο Βερολίνο. Η εταιρεία ύδρευσης τελικά επέστρεψε στον δήμο. Τα αποτελέσματα του ΣΔΙΤ ήταν:
·                 Αύξηση της τιμής του νερού.
·                    Υποβάθμιση της ποιότητάς του, λόγω των επενδύσεων που ΔΕΝ έκανε (για λόγους οικονομίας) η ιδιωτική εταιρεία.
Κατόπιν αυτών ο δήμος αναγκάστηκε να σπάσει τη σύμβαση με τον ιδιώτη, γεγονός που οδήγησε σε αποζημίωση ύψους σχεδόν 1 δισ. ευρώ από την πλευρά του δήμου. Να τονίσουμε ότι στη σύμβαση παραχώρησης της ΕΥΑΘ το 2014 είχε επίσης προβλεφθεί ανάλογος όρος αποζημίωσης του ιδιώτη, ακόμη και των πιθανών μελλοντικών του κερδών σε περίπτωση που το Δημόσιο τον έδιωχνε!
Όπως σε όλα τα μοντέλα ΣΔΙΤ, το κράτος ή η κοινότητα αφήνει τη διαχείριση στον ιδιωτικό τομέα, υποστηρίζοντας ότι το Δημόσιο εξακολουθεί να κατέχει το 51% ή παραπάνω. Αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα επικοινωνιακό κόλπο, για να νομίζουν οι πολίτες ότι εξακολουθεί να είναι υπό δημόσιο έλεγχο.

Δε θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας λόγω των επενδύσεων των ιδιωτών;

Στο Βερολίνο ΧΑΘΗΚΑΝ 7.000 θέσεις εργασίας από μικρομεσαίες επιχειρήσεις που συνεργάζονταν με την εταιρεία ύδρευσης, λόγω των αποεπενδύσεων που έγιναν στο όνομα της οικονομίας και της κερδοσκοπίας των ιδιωτών.

Δεν θα ωφεληθεί η ΕΥΑΘ από την τεχνογνωσία του ιδιώτη με τον οποίο θα συνεργαστεί;

Όχι. Τα παραδείγματα διεθνώς έχουν δείξει ότι οι ιδιωτικές εταιρείες δημιουργούν μικρότερες θυγατρικές οι οποίες στη συνέχεια «πουλάνε» εξειδικευμένες υπηρεσίες στην εταιρεία ύδρευσης, οδηγώντας σε μια πλήρη εξάρτησή της από αυτές. Η αποχώρηση έμπειρων στελεχών λόγω συνταξιοδότησης και η μη ανανέωση του προσωπικού της εταιρείας δημιουργούν ένα «έλλειμμα γνώσης» και οδηγούν σε μια κατάσταση ομηρίας της από τις συνεργαζόμενες θυγατρικές, που έχουν τελικά και όλη την τεχνογνωσία. Ακόμη κι αν επανακρατικοποιηθεί η ΕΥΑΘ, θα παραμείνει όμηρος των θυγατρικών αυτών.

Το Δημόσιο θα έχει τον έλεγχο, πως μπορεί να αλλάξει η δομή της ΕΥΑΘ;

Ακόμη κι αν η ΕΥΑΘ τελικά επανακρατικοποιηθεί, η εταιρεία ύδρευσης δε θα είναι ποτέ ίδια με πριν. Η όλη δομή της εταιρείας θα έχει αλλάξει. Ακόμη κι αν το κράτος ή ο δήμος είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης, θα εξακολουθεί να εξαρτάται από τις θυγατρικές εταιρείες των πολυεθνικών και θα αναγκαστεί να αγοράσει  τη γνώση που είχε κλαπεί από αυτήν. Το παράδειγμα του Βερολίνου (όπως και άλλες περιπτώσεις) δείχνει ότι, από τη στιγμή που αυτή η νεοφιλελεύθερη δομή εγκαθιδρυθεί σε μια εταιρεία ύδρευσης, στη συνέχεια και παρά την επανακρατικοποίηση, η λογική του κέρδους παραμένει.


Τι θα γίνει με το κοινωνικό τιμολόγιο της ΕΥΑΘ;

Η ΕΥΑΘ σήμερα ως δημόσια εταιρεία ασκεί κοινωνική πολιτική, είτε με μειωμένο τιμολόγιο σε ευπαθείς ομάδες είτε ακόμη και με την παροχή ΔΩΡΕΑΝ νερού σε οικονομικά ασθενείς οικογένειες. Ο ιδιώτης θα έρθει στην ΕΥΑΘ για να κερδίσει, κανείς δεν εγγυάται τη συνέχιση του κοινωνικού προγράμματος.

Αφού το 51% θα ανήκει στο Δημόσιο τι κερδίζει ο ιδιώτης;

Οι ιδιωτικές εταιρείες έχουν εγγυημένο κέρδος, που προβλέπεται στη σύμβαση που υπογράφουν. Για να εξασφαλιστεί αυτό, οι συμβάσεις:
- είναι πάντα μακροπρόθεσμες, συχνά για 30 χρόνια
- εγγυώνται κέρδος για όλη τη διάρκεια της σύμβασης (η τιμή που η κυβέρνηση του Βερολίνου κατέβαλε για τις μετοχές Veolia και RWE βασίστηκε στο εγγυημένο κέρδος τους μέχρι το 2028!)
- είναι μυστικές, επειδή το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης υπάγεται στο πλαίσιο του εμπορικού δικαίου
- όλη η διαχείριση είναι στα χέρια της ιδιωτικής εταιρείας (αυτό μπορεί να καλύπτεται από χωριστές συμφωνίες μέσα στη σύμβαση).


Τι είναι το fix price;

 Είναι ένα  κόλπο για να πειστεί η κοινή γνώμη ότι δεν επηρεάζεται η τιμή του νερού. Για μια μικρή περίοδο (π.χ. 5 χρόνια), η τιμή παραμένει σταθερή σύμφωνα με τη σύμβαση, στη συνέχεια όμως ο ιδιώτης ανεβάζει την τιμή σύμφωνα με τα συμφέροντα του, στο Παρίσι οι αυξήσεις έφτασαν το 260%.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η μπορεί να ελέγξει τον ιδιώτη μέσω της Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων.

Η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων δεν έχει συσταθεί ακόμη, την υποκαθιστά η ειδική γραμματεία υδάτων. Σε ερώτηση μας το 2014 πως θα εποπτεύει τον ιδιώτη που θα μπει στην ΕΥΑΘ η απάντηση ήταν: « με εξωτερικούς συνεργάτες», δηλαδή θα βάλουν έναν τοπικό ιδιώτη συνεργάτη να εποπτεύει τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του νερού!

Συμφέρει η πώληση του 23% της ΕΥΑΘ; Πόσα θα εισπράξει η κυβέρνηση(η τρόικα);


Με σημερινή τιμή μετοχής, η αξία  του 23% εκτιμάται γύρω στα 30.000.000 ευρώ. Η ΕΥΑΘ έχει καθαρά κέρδη 14.000.000 ευρώ το χρόνο, ενώ έχει και 50.000.000 ευρώ στα αποθεματικά της. Γίνεται εύκολα κατανοητό ότι σε δύο χρόνια ο ιδιώτης θα κάνει απόσβεση των χρημάτων του.
 Η  αξία του 23% είναι κυριολεκτικά σταγόνα στον ωκεανό του χρέους!

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

Περίπτερο15,ΔΕΘ.

Το Σωματείο της ΕΥΑΘ, ως σταθερός πολέμιος της ιδιωτικοποίησης δε θα μπορούσε να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια στη νέα προσπάθεια ξεπουλήματος του νερού. Ακόμη και με τον μανδύα ενός ΣΔΙΤ, η «αξιοποίηση» παραμένει ένα ξεπούλημα.

Την Παρασκευή κρεμάσαμε γιγαντοπανό από το κτίριο της ΕΥΑΘ στην Εγνατία ορατό από όλους τους επισκέπτες της ΔΕΘ.

Για το Σάββατο- ημέρα των εγκαινίων- σκεφτήκαμε να διοργανώσουμε μια διαμαρτυρία ΜΕΣΑ στο περίπτερο 15, που φιλοξενεί το σταντ της ΕΥΑΘ την ώρα που θα περνούσε ο πρωθυπουργός. Σε συνεννόηση με τους συναδέλφους του ΣΕΚΕΣ-ΕΥΔΑΠ (της οποίας ΕΥΔΑΠ, το σταντ συνορεύει με της ΕΥΑΘ), αποφασίσαμε να σηκώσουμε πανό, να φωνάξουμε το σύνθημα «Δημόσιο Νερό για όλο το Λαό» και να επιδώσουμε ψήφισμα στον πρωθυπουργό.
 Φυσικά η αστυνομία δε θα μπορούσε να μείνει αμέτοχη μιας και ο χώρος ελέγχονταν συνεχώς από την Ασφάλεια. Μας ρώτησαν τι σκοπεύουμε να κάνουμε και άρχισαν οι διαπραγματεύσεις, τελικά –αφού «εξαφανίσθηκε»  μυστηριωδώς- το πανό του Σωματείου μας, συμφωνήθηκε να σηκώσουμε πανό σιωπηλά και να επιδοθούν τα ψηφίσματα από τον πρόεδρο του Σωματείου μας και τον Α.Μερσινιά εκπροσωπώντας το ΣΕΚΕΣ.
 Ο χώρος είχε κυκλωθεί από άνδρες της ασφάλειας, και υπήρξε μεγάλη ένταση όταν έγινε αντιληπτή η «εξαφάνιση» του πανό μας, ευτυχώς είχαμε προνοήσει να φέρουμε και άλλα μαζί μας.
Τελικά η επίσκεψη του πρωθυπουργού δεν πραγματοποιήθηκε, και όπως πληροφορηθήκαμε ήταν η πρώτη φορά, μιας και το περίπτερο 15 φιλοξενεί όλους τους κρατικούς φορείς υπουργείων, ΔΕΚΟ, κτλ.
Να σημειώσουμε:
Την παντελή απουσία δημοσιογράφων αν και ειδοποιήθηκαν.
Την παρουσία του ΤΑΙΠΕΔ που ως άλλος πραματευτής ήρθε να παρουσιάσει την πραμάτεια του.
Τον αμέτρητο αριθμό των ανδρών ασφαλείας που σε απόσταση αναπνοής παρακολουθούσαν τις εξελίξεις.
Την δήλωση του πρωθυπουργού την επομένη, ότι «θα μπει στρατηγικός  επενδυτής στην ΕΥΑΘ» προκειμένου να αυξηθεί ο ανταγωνισμός, προφανώς η ΕΥΑΘ κινδυνεύει από τον… μονοπωλιακό της χαρακτήρα, καθώς επίσης μίλησε για «οικονομία της αγοράς», ανάγοντας ουσιαστικά το Νερό σε ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ.

Επειδή εμείς από το 2006 λέμε ότι το Νερό δεν είναι εμπόρευμα, θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Όποιος επιθυμεί, μπορεί να καταλάβει μια θέση δίπλα στους  κ.κ. Καραμανλή, Παπανδρέου,Παπαδήμο, Βενιζέλο, Σαμαρά, όλοι θιασώτες της ιδιωτικοποίησης, όλοι παρελθόν.

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016

Ο βιαστικός υπουργός περιβάλλοντος

Το Σωματείο μας καταγγέλλει  την "διαβούλευση" του υπουργείου περιβάλλοντος σχετικά με τον τρόπο τιμολόγησης του νερού. Σε συνέχεια των δηλώσεων του υπερ των ιδιωτών που θέλουν να αγοράσουν μερίδια των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ, ο υπουργος περιβάλλοντος ενέκρινε μια πρωτότυπη διαδικασία "διαβούλευσης" εν κρυπτώ, πέρα από κάθε θεσμική διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης.
Ας βγεί ξεκάθαρα να μας πει ο υπουργός γιατί τόση βιασύνη και τόση προχειρότητα; Τον πιέζουν οι πολυεθνικές; Καλά θα κάνει να καταλάβει ότι με τις αποφάσεις του δεσμεύει τις επόμενες γενιές Ελλήνων με υπερτιμολογημένες υπηρεσίες ύδρευσης. Αν δε μπορεί να υπηρετήσει τα συμφέροντα του λαού ας αφήσει κάποιον άλλο να το κάνει. Φτάνει με τα πειράματα στις πλάτες μας.

Το Σωματείο μας συνυπογράφει το κείμενο του  www.savegreekwater.org που παραθέτουμε παρακάτω.

 "Διάστημα λιγότερο των δύο εβδομάδων διέθεσε το Υπουργείο Περιβάλλοντος για να τοποθετηθούν όχι δημόσια αλλά σε κάποια email υπαλλήλων του Υπουργείου οι ενδιαφερόμενοι πολίτες επί του σχεδίου Απόφασης της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων με θέμα: «Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του». Πριν εισέλθει κανείς στην ουσία αξίζει να παρατηρήσει ότι η διαδικασία  που επιλέχθηκε δεν έχει καμιά ιδιότητα ισηγορίας και διαφάνειας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε «δημόσια διαβούλευση» όπως πράττει το Υπουργείο. Αποφασίσαμε ωστόσο, να κοινοποιήσουμε την θέση μας για το κείμενο που αναρτήθηκε στις 17 Αυγούστου (!) 2016, όχι μόνον στα εν λόγω email αλλά και με δελτίο τύπου προς όλους τους πολίτες καθώς αυτό το κείμενο ΥΑ που παρουσιάσθηκε εν μέσω καλοκαιριού από την Εθνική Επιτροπή Υδάτων, αλλάζοντας άρδην τον τρόπο που τιμολογείται το νερό κάθε χρήσεως το μετατρέπει κατ’ ουσίαν από κοινό αγαθό και απαραίτητο για τη ζωή πόρο, σε ένα εμπορευματοποιημένο προϊόν, με σκοπό το κέρδος.


Δυστυχώς για την ποιότητα του κράτους Δικαίου στην χώρα μας, η διάταξη που προωθείται ύστερα από την αποτυχημένη και επίμονη προσπάθεια κέντρων συμφερόντων εντός και εκτός χώρας για την άμεση και πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης φέρνει «από το παράθυρο» παρόμοιες συνέπειες στους οικιακούς (αλλά όχι μόνο) καταναλωτές αφού καλούνται να πληρώσουν άρτι εφευρεμένα «κόστη» που αποδεικνύουν αμέσως ότι μέσω αυτού του σχεδίου μιλούμε πλέον για πλήρη εμπορευματοποίηση όχι μόνον των υπηρεσιών ύδρευσης αλλά και του ίδιου του νερού της χώρας μας.
Φυσικά, η στερούμενη κάθε έννοιας λογικής και επιστημονικής στοιχειοθέτησης προσπάθεια να μπει «ταμπέλα με τιμή στη φύση» και την καλή κατάσταση των οικοσυστημάτων και των υδάτινων αποθεμάτων δεν είναι μια επινόηση του ελληνικού υπουργείου αλλά αποτελεί πάγια επιδίωξη πολυεθνικών εταιριών που με ρητορική δήθεν οικολογικής ευσυνειδησίας θέλουν να δημιουργήσουν μια «αγορά των οικοσυστημάτων» ακόμη και μια «αγορά νερού», παρόμοια με εκείνη των ρύπων Co2, που έχουμε δει εδώ και χρόνια πόσο λίγο βοήθησε στη μείωσή τους.

Αυτά τα κέντρα κατάφεραν εδώ και καιρό να «επηρεάσουν» μέσω των λόμπι τους τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κι έτσι με το αρ. 9 της Οδηγίας  2000/60/ΕΚ, προς την οποία το εθνικό δίκαιο εναρμονίζεται με την υπό «διαβούλευση» ΥΑ, τέθηκε θέμα Ανάκτησης Πλήρους Κόστους για της Υπηρεσίες Ύδατος. Σ’ αυτό τα κράτη οφείλουν να συνυπολογίζουν (όπως αναλύεται στο 2ο άρθρο της προς «διαβούλευση» ΥΑ) το Χρηματοοικονομικό κόστος, το Περιβαλλοντικό κόστος και το Κόστος Πόρου.

Για να αποκωδικοποιήσουμε την προσπάθεια παραπλάνησης που γίνεται εις βάρος των πολιτών χρειάζεται να αναφερθούμε στους τρεις ορισμούς που δίνονται σε αυτές τις έννοιες από τους συντάκτες του Σχεδίου.

Α. Ως «Χρηματοοικονομικό κόστος»  ορίζεται «η οικονομική αποτίμηση του κόστους για όλα τα έργα, τις υποδομές και τις διαδικασίες που είναι απαραίτητες για τις υπηρεσίες παροχής ύδατος, για τις χρήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παρ. 1 της ΥΑ. Το χρηματοοικονομικό κόστος περιλαμβάνει το κόστος κεφαλαίου, το λειτουργικό κόστος, το κόστος συντήρησης και το κόστος διοίκησης.

Σύμφωνα με αυτόν τον νέο ορισμό του χρηματοοικονομικού κόστους:

1) Οι καταναλωτές καλούνται να ξαναπληρώσουν για έργα υποδομών που μέσα από την φορολογία γενεών Ελλήνων αλλά και Ευρωπαίων (σε ότι αφορά τα έργα υποδομών που  χρηματοδοτηθήκαν από ευρωπαϊκά κονδύλια), δανείων που σήμερα αποτελούν μέρος του δυσβάσταχτου δημοσίου χρέους αλλά και την συνεισφορά τους με την πληρωμή λογαριασμών και λοιπόν τελών έχουν ήδη πληρώσει και πληρώνουν σε βάθος δεκαετιών.

2) Καλούνται επίσης να πληρώσουν για ανύπαρκτα, υπό κατασκευή ή κακής ποιότητας έργα υποδομών σε περιοχές της επαρχίας όπου σε πολλές περιπτώσεις οι αρμόδιες υπηρεσίες αδυνατούν να παρέχουν καθαρό πόσιμο νερό και βεβαίως δεν υπάρχουν καν αποχετευτικά δίκτυα.

3) Καλούνται να πληρώσουν τα κέρδη των υπεργολάβων που λυμαίνονται των υπηρεσιών όπως πολύ σαφώς αναφέρει η ΥΑ στο Άρθρο 4 παρ 2 ββ) αφού μες το λειτουργικό κόστος συνυπολογίζεται και το  «κόστος σύναψης συμβάσεων παροχής υπηρεσιών με τρίτους». Μόλις πρόσφατα μια τέτοια  «καινοτόμα» σύμβαση υπογράφηκε από την ΕΥΔΑΠ προκειμένου μια ιδιωτική εταιρία να «αξιολογήσει» με το αζημίωτο το υπάρχον προσωπικό, κάτι που μέχρι σήμερα γινόταν χωρίς «κόστος» ενδοϋπηρεσιακά και που εν πάση περιπτώσει θα μπορούσε να βελτιωθεί επίσης ενδοϋπηρεσιακά αν υπήρχε χρεία.

4) Καλούνται να πληρώσουν  το Κόστος Κεφαλαίου δλδ την απόδοση από εναλλακτικές τοποθετήσεις του (αρ 4 παρ.2.α.αβ).  Αν μια επιχείρηση ύδρευσης π.χ. αποδείξει κάποια στιγμή πως θα κέρδιζε περισσότερα αν τα χρήματα που έδωσε για συντήρηση δικτύου τα είχε επενδύσει σε κάποια άλλη δραστηριότητα θα πρέπει εμείς να πληρώσουμε τα διαφυγόντα υποτιθέμενα κέρδη της; Ας μην πει κανείς αφελής ότι οι επιχειρήσεις ύδρευσης από το καταστατικό τους έχουν χρέος να επενδύουν μόνο στις υποδομές αφού μόλις φέτος η ΕΥΔΑΠ «επένδυσε» € 20.000.000 στην Attica Bank. Επιπλέον σύμφωνα με την ΥΑ θα πρέπει οι καταναλωτές να πληρώνουν και το «εύλογο κέρδος» των ιδιωτών επενδυτών σε ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ (Παράρτημα 1 α2) χωρίς βέβαια να προσδιορίζεται ποσοτικά η ευέλικτη έννοια «εύλογο», με μια πρόνοια πραγματικής κρατικής γενναιοδωρίας λες και στον ιδιωτικό τομέα οι επενδυτές έχουν καμιά εξασφάλιση κερδοφορίας όταν επενδύουν σε κάποια επιχείρηση. Φέτος ήταν σχεδόν 22 εκ. ευρώ το ύψος των μερισμάτων που διένειμε η ΕΥΔΑΠ που είχε κέρδη 138 εκ. αλλά καθώς φαίνεται το ποσό αυτό δεν είναι το «εύλογο» και θα πρέπει όλοι να δώσουμε κάτι παραπάνω.

Β. Ως «Περιβαλλοντικό κόστος» ορίζεται «η οικονομική αποτίμηση της απόκλισης της κατάστασης των υδάτων από την καλή κατάσταση, η οποία απαιτείται για τη βιώσιμη χρήση του υδατικού πόρου σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς στόχους του άρθρου 4 του Π.Δ. 51/2007».

 1) Πεδίο δόξης λαμπρό ανοίγεται σε όποιον επιστήμονα θελήσει να ορίσει «κόστος ανά κυβικό μέτρο» όπως προβλέπει η ΥΑ για τα προς το παρόν νεφελώδη έργα αποκατάστασης (και άραγε γιατί δεν μελετάμε πρώτα ποια συγκεκριμένα θα μπορούσαν να είναι αυτά;) για να καταστεί «βιώσιμο» ένα υδατικό απόθεμα ή μια λεκάνη απορροής. Περιμένουμε να δούμε πόσες ΔΕΥΑ και πόσοι δήμοι που εξυπηρετούνται από ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ θα έχουν μηδενικά λοιπόν περιβαλλοντικά τέλη εκτός κι αν καμιά περιοχή της χώρας δεν έχει «βιώσιμα» υδατικά αποθέματα.

2) Ακόμη κι αν η επιστήμη τα καταφέρει είναι βέβαιο ότι η πολιτική θα αποτύχει. Στο εν λόγω σχέδιο καμιά συγκεκριμένη δράση δεν προσδιορίζεται και δεν ορίζεται ως υποχρεωτική. Τα χρήματα που θα συγκεντρώνονται από τα περιβαλλοντικά τέλη θα καταλήγουν στο περιβόητο και εν πολλοίς αδρανές «Πράσινο Ταμείο» κι από εκεί ποίος οίδε πού και κυρίως πότε αφού καμιά χρονική πρόβλεψη υποχρέωσης δεν ορίζεται παρά μόνον ο συντάκτης τα χαρακτηρίζει «ανταποδοτικά» διότι διαφορετικά θα ήταν κατάφωρα αντισυνταγματική η επιβολή τους.

3) Πως μπορεί να μην είναι προσχηματικό και εισπρακτικού χαρακτήρα το εν λόγω τέλος αν για παράδειγμα σε μια περιοχή της χώρας τα έργα αποκατάστασης του υδάτινου αποθέματος είναι τέτοια που θα εκτόξευαν το τέλος σε δυσθεώρητα ύψη;

4) Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και δύο από τις εξαιρέσεις από τα περιβαλλοντικά τέλη: (α) χρήστες οι οποίοι, με την εφαρμογή κατάλληλων πρακτικών ορθής διαχείρισης, συμβάλλουν στη διατήρηση ή/και βελτίωση της καλής κατάστασης των υδάτων, συμπεριλαμβανομένης της επαναχρησιμοποίησης λυμάτων και γ) λόγω γεωμορφολογικών ιδιομορφιών ή ακραίων κλιματικών συνθηκών. Οποιαδήποτε δλδ βιομηχανική μονάδα με πολιτική ισχύ π.χ. λόγω των θέσεων εργασίας που παρέχει παρουσιάζει «ορθή διαχείριση» εξαιρείται των τελών; Ή οποιοσδήποτε βουλευτής μπορέσει να χαρακτηρίσει τον δήμο εκλογής του ως «γεωμορφολογικά ιδιάζοντα» θα μπορεί να τον εξαιρεί από το τέλος;

5) Εξωφρενική είναι δε η πρόβλεψη να πληρώνουν οι καταναλωτές για την ρύπανση των υδατικών συστημάτων, ακόμη κι αν δεν συνέβαλαν σε αυτή (αυτό ακριβώς προβλέπεται στην περίπτωση δ της 2ας παραγράφου του αρ. 5!!!) κι ακόμη κι αν αυτά ουδέποτε αποκαθίστανται; Θα ήταν χρήσιμο εδώ να μας απαντήσει ο Αν.Υπ. πόσες και ποιες από τις διαπιστωμένες περιπτώσεις ρύπανσης υδάτων έχουν αποκατασταθεί και ποιοι τις πλήρωσαν.

6) Γενικότερα είναι δυνατόν να ανοίγεται από τον ίδιο τον ορισμό του τέλους αυτού πεδίο για  άνιση επιβάρυνση πολιτών που έχουν την ατυχία να ζουν σε υποβαθμισμένες υδρολογικά περιοχές και χωρίς να ευθύνονται επ’ ουδενί για την μέχρι τώρα διαχείριση των υδάτων στην προβληματική ζώνη;

Γ. Ως «Κόστος πόρου» ορίζεται «η οικονομική αποτίμηση άλλων εναλλακτικών χρήσεων του ύδατος, οι οποίες είναι αναγκαίες σε περίπτωση που το Υδατικό Σύστημα (ΥΣ) χρησιμοποιείται πέραν του ρυθμού της φυσικής του αναπλήρωσης».

Αυτός ο πλέον διάτρητος από τους ορισμούς των νέων ορισμών κόστους μας φέρνει στο νου την Χιλή. Εκεί οι μεγάλες επιχειρήσεις εκμετάλλευσης χαλκού, που έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν παραπάνω, χρησιμοποιούν το νερό των τοπικών πηγών και ποταμών ενώ οι κάτοικοι καταλήγουν να πίνουν αφαλατωμένο θαλασσινό, αφού μόνο τέτοιο υπάρχει διαθέσιμο σε οικονομικότερες τιμές. Θα πρέπει λοιπόν εφεξής να πληρώνουμε την διαφορά ως «κόστος πόρου» για να μην γίνει άλλη χρήση του νερού μας με μεγαλύτερο οικονομικό όφελος;

Mια μεγάλη βιομηχανική μονάδα πχ. εμφιαλώσεως που χρησιμοποιεί νερό πέραν του ρυθμού της φυσικής του αναπλήρωσης θα πληρώνει το «κόστος πόρου» και θα κερδοφορεί ησύχως παρότι καταστρέφει το υδατικό απόθεμα; Πώς κάτι τέτοιο συνάδει με την υποτιθέμενη επιδιωκόμενη «ορθολογική χρήση»;

Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι από όλη την υπόθεση «ανάκτησης κόστους» εξαιρούνται όλες οι υπηρεσίες ύδατος για ενεργειακή χρήση (αρ. 2 παρ.2.α της ΥΑ) και φυσικά είναι προφανές το γιατί αν ρίξει κανείς μια ματιά στον τρόπο λειτουργίας του ενεργειακού κλάδου στην χώρα μας.

Είναι σαφές σε όλους πως οι παραπάνω διατάξεις δεν αποσκοπούν σε τίποτε άλλο παρά στο να δώσουν εύσχημες δικαιολογίες για αύξηση της τιμής του νερού στο διηνεκές, με παρόμοιο τρόπο όπως διπλασιάστηκαν εν μία νυκτί τα τιμολόγια της ΔΕΗ με τις «ρυθμιζόμενες χρεώσεις».

Το σαθρό επιχείρημα ότι η αύξηση της τιμής θα οδηγήσει σε εξοικονόμηση και ορθολογική χρήση, έτσι ως εκ θαύματος, είναι μια κατάφωρη διαστρέβλωση της οικονομικής πραγματικότητας αφού ο έχων θα μπορεί άνετα να συνεχίσει να πληρώνει την υπερβολική κατανάλωση ενώ ο οικονομικά ασθενέστερος θα μετρά το νερό με το σταγονόμετρο.

Είναι μια ακόμη έμμεσης μορφής φορολόγηση, που απειλεί ευθέως το ανθρώπινο δικαίωμα για πρόσβαση σε νερό και υγιεινή όπως αυτό ορίστηκε από τον ΟΗΕ.

Τέλος, η λογική της ανάκτησης πλήρους κόστους έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τον χαρακτήρα μιας υπηρεσίας κοινής ωφέλειας, χαρακτήρα που οι επιχειρήσεις ύδρευσης στην Ελλάδα φέρουν ακόμη αλλά και επιβάλλεται από το Σύνταγμα. Πέραν ενός λογικού για την συνέχιση της λειτουργίας τέτοιων επιχειρήσεων ποσοστού κέρδους, το οποίο αυτές ως ουσία κοινωφελείς, οφείλουν να επανεπενδύουν για την συντήρηση και βελτίωση των υποδομών και των δικτύων, οποιοδήποτε άλλο (κέρδος) απλώς είναι ανήθικο, επιβαλλόμενο σ’ εμάς που δεν έχουμε άλλην εναλλακτική λύση για να έχουμε πρόσβαση στον πλέον αναγκαίο πόρο.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, είμαστε παντελώς αντίθετοι στην επιχειρούμενη μετατροπή του κοινού αγαθού του νερού σε προϊόν και ζητούμε την πλήρη απόσυρση του υπό «διαβούλευση» κειμένου.
Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα, SAVEGREEKWATER

(σημείωση: Το κείμενο έχει αποσταλεί και στα email που έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Υπουργείου)

ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ ΦΟΡΕΙΣ

ΣΕΚΕΣ, Συμμετοχικό Ενωτικό Κίνημα Εργαζομένων και Συνταξιούχων για Δημόσια ΕΥΔΑΠ στην υπηρεσία της κοινωνίας.

Σωματείο Εργαζομένων ΕΥΑΘ

ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/ Naturefriends Greece

Δίκτυο Ριζοσπαστικής Οικολογίας

Πρωτοβουλία Πολιτών για την κατάργηση του Υπερταμείου Υφαρπαγής της Δημόσιας Περιουσίας

SOSte to nero, Θεσσαλονίκη

Water Warriors,  Θεσσαλονίκη

Ανοικτή Επιτροπή Αλληλεγγύης Τήνου

Περιβαλλοντικός Πολιτιστικός Σύλλογος Μάνης (ΠΕΡΙ.ΠΟΛ.Ο. ΜΑΝΗΣ)

Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός στο Ελληνικό

ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ


Δίκτυο Πολιτών Χολαργού – Παπάγου

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

Wolfgang Deinlein!

   Στην τελευταία συγκέντρωση του Ευρωπαϊκού Κινήματος Νερού στις Βρυξέλλες, μαζευτήκαμε σύντροφοι από κάθε άκρη της Ευρώπης προκειμένου να παραβρεθούμε στην ακρόαση από την Κομισιόν για το θέμα της επιβράδυνσης της αναγνώρισης του Ανθρώπινου Δικαιώματος στο Νερό (Right2water) από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Τελικά λόγω Brexit, η ακρόαση αναβλήθηκε-όπως και οτιδήποτε άλλο εκείνη την εβδομάδα- αλλά μας έμεινε περισσότερος χρόνος για τα θέματα του Κινήματος.
    Μεταξύ των πολλών καλών συντρόφων ξεχώρισα τον Γερμανό Wolfgang Deinlein τον οποίο συναντούσα πρώτη φορά. Ως συνδικαλιστής και εργαζόμενος και εκείνος σε εταιρεία ύδρευσης (Καρλσρούη), είχαμε πολλά κοινά και η συζήτηση «άνοιξε». Ο Wolfgang έχει κάνει μια εξαιρετική δουλειά πάνω στα θέματα της TTIP και ειδικά στα θέματα που επηρεάζουν το νερό, με δημοσιεύσεις και άρθρα. Μετρημένος, σεμνός και σοβαρός αλλά συνάμα  φιλικός και καλοδιάθετος ανέλυε τις απόψεις του για τις διατλαντικές συνθήκες μέχρι που τον ρώτησα πως βρέθηκε στη «μάζωξη» των Βρυξελλών και τι σχέση είχε με το Right2water. Δε φανταζόμουν ότι η απάντηση του θα αποκάλυπτε ένα αλτρουισμό που θα  μπορούσε να αποτελέσει  έμπνευση για πολλούς συνδικαλιστές: Την εποχή που συγκεντρώναμε πανευρωπαικά τις υπογραφές για το Right2water,  ο Wolfgang, αγχώθηκε ότι οι συμπατριώτες του δεν ανταποκρινόταν όπως θα περίμενε με τη συμμετοχή τους. Εκείνη την χρονική στιγμή η Γερμανία είχε συγκεντρώσει μόλις  415.939 υπογραφές, πολύ λιγότερες από το απαιτούμενο όριο. Ο Wolfgang, έπεισε την διοίκηση της εταιρείας ύδρευσης της Καρλσρουης, να προτάξει στο σάιτ τους το λογότυπο του right2water για τη συλλογή υπογραφών.
Η καταχώρηση στην εφημερίδα
26/27-1-2013 
Ταυτόχρονα-με δικά του έξοδα- έβαλε διαφήμιση σε εφημερίδα εθνικής κυκλοφορίας (Suddeutschen  Zeitung)για τη συλλογή υπογραφών για ένα Σαββατοκύριακο. Με δικά του 37.000 ευρώ, η μπροσούρα του right2water είχε φτάσει σε κάθε απομακρυσμένο χωριό της Γερμανίας, καλώντας σε  συμμετοχή υπέρ της αναγνώρισης του Νερού ως Ανθρώπινο Δικαίωμα από το Ευρωκοινοβούλιο.

Η διαφορά  των υπογραφών
πριν και μετά την διαφήμιση. Το πράσινο
χρώμα στην προτευταία στήλη
δείχνει ότι έχει καλυφθεί το όριο.
Τα αποτελέσματα, εκπληκτικά: Οι συμπατριώτες του ανταποκρίθηκαν και το διάστημα εκείνο οι υπογραφές σχεδόν διπλασιάστηκαν! Η ιστορία του γρήγορα από τοπική έγινε γνωστή σε εθνικό επίπεδο. Δεν άργησε και μια συνέντευξη σε ραδιόφωνο εθνικής εμβέλειας κατά τη διάρκεια της οποίας ο αλτρουισμός του, βρήκε συνέχεια στους συμπατριώτες του: Ακούγοντας την ιστορία του, πάρα πολλοί, οικειοθελώς πρόσφεραν χρήματα ώστε να αναπληρώσει τα έξοδα του για το κίνημα. Συγκεντρώθηκαν περίπου τα μισά από τα χρήματα που ξόδεψε!
   Γνωρίζοντας ανθρώπους σαν τον Wolfgang,  αντιλαμβάνεσαι ότι τελικά υπάρχει ελπίδα, υπάρχει μέλλον και παραδειγματισμός για τις επόμενες γενιές. Σε μια κοινωνία της ανάθεσης, των εύκολων ή των έτοιμων λύσεων, του «δεν υπάρχει εναλλακτική», του «όλοι ίδιοι είναι», έρχεται ένας άνθρωπος και αποδεικνύει ότι τελικά υπάρχει εναλλακτική, και τον στηρίζουν άγνωστοι σε αυτόν συμπατριώτες του αποδεικνύοντας με τη σειρά τους ότι ο Wolfgang δεν είναι ο «περίεργος» και ο ονειροπόλος, δεν είναι η εξαίρεση, ότι υπάρχουν πολλοί σαν αυτόν, ότι το έχουμε μέσα μας, ότι αν το σκαλίσουμε μπορούμε να το βρούμε και να το βγάλουμε στην επιφάνεια, μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, μπορούμε να γίνουμε αυτό για το οποίο βρεθήκαμε σ’αυτή τη Γη, ένα ακόμη πολύτιμο  κομμάτι σε ένα παζλ αλληλεγγύης και ανθρωπιάς που περιβάλει   όλο τον κόσμο και τον κάνει καλύτερο.

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

Ανοιχτή επιστολή στον αν.υπ.περιβάλλοντος Γ.Τσιρώνη για ΕΥΑΘ

Μία αντίρρηση και δύο προκλήσεις. 
«Το να έχουμε κάποια συνέργεια από τον ιδιωτικό τομέα με μειοψηφικά πακέτα δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένας, που να έχει αντίρρηση. Το θέμα είναι να παραμείνει ο δημόσιος έλεγχος, αυτό ενδιαφέρει τους πολίτες. Η τιμολόγηση και η κοστολόγηση παραμένει στην ευθύνη του ελληνικού Δημοσίου, δώσαμε σκληρή μάχη με τους θεσμούς για να έχουμε αυτό το προνόμιο. Οι δικές μας υπηρεσίες, η ειδική γραμματεία υδάτων κάνει την τιμολόγηση και την κοστολόγηση»  Γ. Τσιρώνης. Θεσσαλονίκη 13/6/2016


    Μετά από αρκετά χρόνια στους δρόμους κατά της ιδιωτικοποίησης, και μετά από αρκετές επαφές με κινήματα που έπαθαν-έμαθαν-νίκησαν την ιδιωτικοποίηση και τις πολυεθνικές που την φέρνουν, επιτρέψτε μου κ.υπουργέ να έχω τις αντιρρήσεις μου.
Όχι δεν πανηγύρισα όταν τον Οκτώβρη του 2015 από τη Θεσσαλονίκη πάλι, δηλώνατε ότι οι ιδιώτες: «Aς κάνουν τα δικά τους δίκτυα και αν μπορούν ας πωλούν φθηνότερα το νερό», γιατί ακριβώς η εμπειρία μου που προανέφερα, δεν μου επιτρέπει να πανηγυρίζω όταν ένας πολιτικός μιλάει τόσο δηκτικά.
   Οκτώ μήνες μετά από εκείνη τη δήλωση σας, έρχεστε σήμερα και πολύ άνετα μιλάτε εκ μέρους των πολιτών, αλήθεια μιλήσατε μαζί τους; Πότε; Και ποιους ρωτήσατε; Γιατί σίγουρα δε ρωτήσατε εμάς, τους ρομαντικούς του κινήματος που πιστεύουμε σε αυτά που λέμε, γιατί λέμε μόνο αυτά που μπορούμε να κάνουμε. Και σίγουρα δε ρωτήσατε έναν/μία από τους 213.002 Θεσσαλονικείς που ψήφισαν ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Ίσως αν καταφέρνατε να έρθετε στη διημερίδα στη οποία σας είχαμε καλέσει- διοργάνωση από το Σωματείο μας και το SOSτε το Νερό- τον Μάη του 2015 στη Θεσσαλονίκη (και πάλι!) , ίσως τότε να μπορούσατε να αντιληφθείτε τι ακριβώς έχει συμβεί στην Ευρώπη με τις συμφωνίες ΣΔΙΤ που τόσο εύκολα ασπάζεστε. Θα γινόσασταν αυτήκοος μάρτυς κινημάτων από το Βερολίνο, το Παρίσι, την Ισπανία, το Βέλγιο, την Ιταλία και η φράση σας « το να έχουμε κάποια συνέργεια από τον ιδιωτικό τομέα με μειοψηφικά πακέτα δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένας, που να έχει αντίρρηση» δεν θα είχε βγει από τα χείλη σας.
Πόσο σίγουρος είστε για την ικανότητα της γραμματείας υδάτων να τιμολογήσει και να κοστολογήσει; Και πως θα ελέγχετε τον ιδιώτη; Με ποιο προσωπικό; Όταν ρώτησα τον προηγούμενο γραμματέα πως θα ελέγχει τους ιδιώτες μου απάντησε με outsourcing, αλλά δεν μπόρεσε να μου απαντήσει ποιος εξωτερικός ιδιώτης συνεργάτης θα μπορέσει πραγματικά να ελέγξει τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του νερού παγκοσμίως!
Και αν νομίζετε ότι υπερβάλλω, σας προκαλώ: Στη Νικόπολη της Θεσσαλονίκης (πάλι), πάνω από 10.000 συμπολίτες μου  υδροδοτούνται από έναν ιδιώτη με αμφιβόλου ποιότητας νερό από γεωτρήσεις κοντά στον υδροφόρο ορίζοντα της τοξικής ΔΙΑΝΑ. Μπορείτε να τον ελέγξετε λοιπόν; Πρόσφατα η περιφέρεια Θεσσαλονίκης του στέρησε την άδεια με το επιχείρημα ότι μόνο η ΕΥΑΘ παρέχει νερό στην περιοχή της. Μισό γκολ δώρο λοιπόν από την περιφέρεια- μια και διανύουμε περίοδο EURO2016- περιμένω να τελειώσετε την φάση!
Και μια δεύτερη πρόκληση: Στη Θεσσαλονίκη (νομίζω πως θα σας στοιχειώνει αυτή η πόλη σε λίγο), υπάρχει ένα καταφανέστατο παράδειγμα αποτυχίας της ιδιωτικοποίησης.
Αναφέρομαι στη ΜΚΑ (Μοναδα Κατεργασίας Αποβλήτων) στη βιομηχανική περιοχή της Σίνδου. Ο ιδιώτης που αγόρασε την ΕΤΒΑ δεν μπόρεσε να βγάλει άδεια λειτουργίας της ΜΚΑ για πάνω από 18 χρόνια! 15.000 κυβικά με επικίνδυνα απόβλητα χύνονται στο Θερμαϊκό, σε σημείο που η περιφέρεια για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια σφράγισε τη μονάδα. Ιδού λοιπόν, ελέγξτε τον ιδιώτη, σας ενημερώνω ότι η προηγούμενη κυβέρνηση μαζί με τον ιδιώτη και την προηγούμενη διοίκηση της ΕΥΑΘ, το 2013 οργάνωσαν φιέστα όταν υπέγραψαν τη σύμβαση με την οποία ο ιδιώτης θα έβαζε maximum 3.500.000 ευρώ για την ανακατασκευή της μονάδας. Και για να σας βοηθήσω, ένα χρόνο πριν (2012) η ΕΥΑΘ εγγράφως διαβεβαίωνε ότι απαιτούνται 12.000.000 ευρώ για να γίνει σωστή η μονάδα.

   Η πώληση του 23% της ΕΥΑΘ κ.υπουργέ είναι ιδιωτικοποίηση, και ακόμη καλύτερα είναι ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ, γιατί δεν μπορεί να είναι τίποτε λιγότερο όταν κοστίζει 29.000.000 ευρώ (σημερινή τιμή μετοχής), λιγότερο και  από τα μισά ενός έργου της ΕΥΑΘ! Αναφέρομαι στον υπερ-διαγωνισμό για τη διαχείριση των Βιολογικού-Ξήρανσης-Ιλύος προϋπολογισμού 70.000.000. Δεν θα μπω καν στη διαδικασία να σας προκαλέσω να πάρετε θέση για τον διαγωνισμό αυτό, γιατί αν θέλατε να πάρετε θέση θα το είχατε κάνει εδώ και τόσους μήνες που είστε υπουργός.
Κλείνοντας, σας παραθέτω ως  απάντηση στη δήλωση σας «το θέμα είναι να παραμείνει ο δημόσιος έλεγχος», το τι συνέβη στο Βερολίνο όπου είχαν ένα ΣΔΙΤ με 49,9% στις πολυεθνικές, και το Δημόσιο (ο Δήμος εν προκειμένω) το 50,1%, δηλαδή το δημόσιο έλεγχο. Έχετε τους θερμούς χαιρετισμούς από το κίνημα του Βερολίνου το οποίο συνέταξε και το παρακάτω κείμενο, είμαι σίγουρος ότι και αυτοί έχουν τις αντιρρήσεις τους για το ΣΔΙΤ που προωθείτε.


«Επιχειρήματα κατά ΣΔΙΤ στον τομέα των υδάτων και γιατί το ποσοστό των ιδιωτικών εταιρειών δεν έχει σημασία
1. Όταν οι ιδιωτικές εταιρείες αγοράζουν μετοχές σε δημόσιες υπηρεσίες όπως το νερό,  είναι μόνο λόγω των μεγάλων κερδών.
2. Αυτό που αποκαλούν «αυξημένη αποτελεσματικότητα» στην πραγματικότητα σημαίνει:
- Ένα μικρότερο εργατικό δυναμικό (οι εργαζόμενοι που απολύονται)
- Λιγότερες επενδύσεις σε έργα υποδομής
- Υψηλότερες τιμές για τους πολίτες.
3. Για να εξασφαλιστεί αυτό, οι συμβάσεις:
- Είναι πάντα μακροπρόθεσμες, συχνά για 30 χρόνια
- Εγγυώνται κέρδος για όλη τη διάρκεια της σύμβασης (η τιμή που η κυβέρνηση του Βερολίνου κατέβαλε για τις μετοχές Veolia και η RWE βασίστηκε στο εγγυημένο κέρδος τους μέχρι το 2028)
- Είναι μυστικές επειδή το αντικείμενο της  διαπραγμάτευσης  υπάγεται στο πλαίσιο του εμπορικού δικαίου
- Όλη η διαχείριση είναι στα χέρια της ιδιωτικής εταιρείας (αυτό μπορεί να καλύπτεται από χωριστές συμφωνίες μέσα  στη σύμβαση)

Όλο αυτό συμβαίνει κάθε φορά που μια ιδιωτική εταιρεία αποκτά μετοχές σε μια δημόσια εταιρεία - ανεξαρτήτως του ποσοστού συμμετοχής που αγοράζουν. Για να συμβεί αυτό πρέπει  όλη η δομή της εταιρείας ύδρευσης να αλλάξει. Είναι αυτό που συνηθίζεται να ονομάζεται  "αλλαγή στις νεοφιλελεύθερες συνθήκες":
1. Τώρα μοναδικός  στόχος1 της εταιρείας ύδρευσης  είναι να κερδίζουν  όσο το δυνατόν περισσότερα  χρήματα από το νερό. Δεν ισχύει πλέον ως στόχος το « ο εφοδιασμός των πολιτών με ποιοτικό και επαρκές νερό».
2. Ως αποτέλεσμα, δεν υπάρχει πλέον χώρος για τη διαφάνεια, τη συμμετοχή των πολιτών, οικολογικές και βιώσιμες πρακτικές και άλλες μη-νομισματικές καταστάσεις.
3. Με τις απολύσεις (ή τις συνταξιοδοτήσεις) δημιουργείται ένα έλλειμμα γνώσης, είναι η τεχνογνωσία που χάνεται από την εταιρεία. Αυτό το έλλειμμα με τη σειρά του, ανοίγει την πόρτα για τις  εξωτερικές  αναθέσεις, πολύ συχνά σε εταιρείες που ανήκουν στην εταιρεία που κατέχει τις μετοχές (για παράδειγμα Veolia Environment).
Veolia και Suez, οι οποίοι ενδιαφέρονται κυρίως για την αγορά μετοχών των εταιρειών ύδρευσης, έχουν πολλές θυγατρικές2 εταιρείες για τις εν λόγω αναθέσεις. Έτσι, το κέρδος τους δεν περιορίζεται στα έσοδα από την εταιρεία ύδρευσης, αλλά περιλαμβάνει επίσης τα κέρδη από τις θυγατρικές εταιρείες. Αυτό έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις στις μικρότερες τοπικές επιχειρήσεις και προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανεργία3 στην περιοχή.

Έτσι, ακόμη και αν μια ιδιωτικοποιημένη εταιρεία τελικά επανακρατικοποιηθεί, η εταιρεία ύδρευσης δε  θα είναι ποτέ η ίδια όπως πριν. Η όλη δομή της εταιρείας θα έχει αλλάξει. Ακόμη και αν το κράτος ή ο δήμος  είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης, θα εξακολουθεί να εξαρτάται  από τις θυγατρικές εταιρείες των πολυεθνικών και θα αναγκαστεί  να αγοράσει  τη γνώση που είχε κλαπεί από αυτή. Η κατάσταση του Βερολίνου (και αλλού) δείχνει ότι, από τη στιγμή που αυτή η νεοφιλελεύθερη δομή καθιερωθεί σε μια εταιρεία ύδρευσης, στη συνέχεια παρά την επανακρατικοποίηση, αυτή η λογική του κέρδους παραμένει.

Περίληψη: Όπως σε όλα τα μοντέλα ΣΔΙΤ, το κράτος ή η κοινότητα αφήνει τη διαχείριση στον ιδιωτικό τομέα, υποστηρίζοντας ότι το Δημόσιο εξακολουθεί να κατέχει το 51% ή παραπάνω, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κόλπο για να κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι εξακολουθεί να είναι υπό δημόσιο έλεγχο

Για την Ιστορία:
·        Ο Δήμος Βερολίνου αποζημίωσε 1.400.000.000 ευρώ την Veolia για να σπάσει τη σύμβαση και να φύγει, της πληρώσανε όλα τα μελλοντικά πιθανά της κέρδη μέχρι το 2028. Στην προηγούμενη σύμβαση παραχώρησης της ΕΥΑΘ υπήρχε ο ίδιος ακριβώς όρος, προέβλεπε ακόμη και την πιθανότητα εθνικοποίησης (που ίσως να τολμούσε μια Αριστερή κυβέρνηση)

Με τιμή,
γ.αρχοντόπουλος,
εργαζόμενος ΕΥΑΘ,
μέλος SOSτε το Νερό


[1] Με την εισαγωγή του 51% της ΕΥΑΘ στο υπερταμείο, σκοπός της ΕΥΑΘ πλέον είναι να έχει κέρδη για την αποπληρωμή-μέσω του υπερταμείου- του χρέους. Αλλάζει ή όχι ο χαρακτήρας της εταιρείας όπως πολύ σωστά επισημαίνουν οι σύντροφοι από το Βερολίνο ;

Στη Βρετανία οι πολυεθνικές ίδρυσαν θυγατρικές στα νησιά της Μάγχης και φερόμενες ως δανειζόμενες από τις θυγατρικές τους, παρουσίαζαν ζημιές με αποτέλεσμα φοροδιαφεύγουν.

3  7000 εργαζόμενοι σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις συνεργαζόμενες με την εταιρεία ύδρευσης του Βερολίνου, έχασαν τις δουλειές τους (στη Θεσσαλονίκη μια πολυεθνική  υποσχόταν ότι θα δημιουργηθούν 3000-4000 θέσεις εργασίας, αφού πρώτα δήλωσε ξεκάθαρα ότι η πώληση του 51% (τότε) της ΕΥΑΘ είναι ΣΔΙΤ!)