Ο Χρήστος Κούσης, ήρθε στην ΕΥΑΘ με μετάταξη μετά το κλείσιμο της ΜΟΜΑ το 1992. Οδηγός στην ειδικότητα, ασχολήθηκε με τα κοινά του σωματείου μας από πολύ νωρίς κατέχοντας για πολλά χρόνια την θέση του ταμία.
Λιτός,
ουσιαστικός και πάντα ψύχραιμος ακόμη και στις πιο δύσκολες περιόδους για τους εργαζόμενους,
ήταν πάντα μπροστά στους αγώνες μας, ακόμη και τα χρόνια που είχε αποσυρθεί από
θεσμικές ιδιότητες του σωματείου.
Δε
δίστασε να εναντιωθεί σε διώξεις συνάδελφων του παρά τις πολιτικές πεποιθήσεις του , παρά τα καλέσματα των σειρήνων με τα οποία
οι διώκτες δελέαζαν τότε τους πρόθυμους. Κράτησε την ίδια αξιοπρεπή στάση και
στην περίοδο των μνημονίων τηρώντας αποστάσεις από τις κυβερνητικές αντιλαϊκές
πολιτικές.
Πάντα
πρόθυμος να βοηθήσει τον συνάδελφο στην εργασία του, πολλές φορές και με
αντικείμενο πέραν της ειδικότητας του, προκειμένου ¨να τελειώσει η δουλειά και να δουλέψει η υπηρεσία¨.
Πάντα με το δίκιο και τον αδικημένο, ο Χρήστος στάθηκε στη σωστή μεριά της Ιστορίας,
αδιαφορώντας αν θα διαλύσει ακόμη και προσωπικές σχέσεις και φιλίες ετών.
Ο
Χρήστος έφυγε χθες για το μεγάλο ταξίδι, αφήνοντας μας μια πικρή γεύση αλλά
ταυτόχρονα και τις μνήμες από τα γλέντια μας, τα γέλια μας, τις απογοητεύσεις μας,
και την ελπίδα για το καλύτερο που μπορούμε να γίνουμε, ήταν ένας από εμάς.
