Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Γιατί το νερό είναι δημόσια υπηρεσία: ξεσκεπάζουμε τους μύθους τής ιδιωτικοποίησης





Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνδικάτων Δημόσιων Υπηρεσιών (EPSU), εκδίδει σε πολλές γλώσσες αυτό το βιβλιαράκι με τους λόγους για τους οποίους πρέπει να αντισταθούμε στην ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης. Παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα:

…η απειλή είναι πάλι εδώ, η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης  έχει οριστεί ως μία από τις προϋποθέσεις για την λήψη οικονομικής ενίσχυσης από την ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) —την γνωστή μας «τρόικα». Οι προϋποθέσεις για την Ελλάδα περιλαμβάνουν την ιδιωτικοποίηση πολλών δημόσιων οργανισμών, μεταξύ των οποίων και την πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
 …Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μείωση των ιδιωτικοποιήσεων, στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο, αφού οι ιδιωτικές εταιρείες δεν απέδιδαν τα αναμενόμενα, δεν έκαναν επαρκείς επενδύσεις και επέβαλαν υπέρογκες χρεώσεις.
…Κατά την προηγούμενη δεκαετία συμβάσεις με ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης έχουν διακόψει: η πόλη του Πότσδαμ στην Γερμανία· αρκετές πόλεις στις ΗΠΑ, όπως Ατλάντα, Μιλγουόκι, Γκάρικαι Λαρέντο· η πόλη τού Χάμιλτον στον Καναδά· η Αττάλεια στην Τουρκία και πόλεις σε πολλές άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων η Ουκρανία, το Καζακστάν, η Γεωργία, το Ουζμπεκιστάν, ο Καναδάς, η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Ουρουγουάη, η Νότια Αφρική, η Τανζανία και η Μαλαισία.
…Μια λεπτομερής μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο —όπου έχει σημειωθεί η μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης— κατέδειξε ότι 11 χρόνια μετά την ιδιωτικοποίηση οι ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης είχαν γίνει λιγότερο αποδοτικές από όσο ήταν ο δημόσιος τομέας, παρ’ ότι είχαν πρόσβαση σε καλύτερη τεχνολογία.
…Οι ιδιωτικές εταιρείες χρεώνουν υψηλότερες τιμές από τις εταιρείες τού δημόσιου τομέα. Μια μελέτη στην Γαλλία το 2004 σύγκρινε τις τιμές που χρέωναν όλες οι εταιρείες ύδρευσης, ιδιωτικές και δημόσιες. Αφού έλαβε υπόψη άλλες διαφορές, όπως την πυκνότητα του πληθυσμού, κατέληξε ότι οι τιμές των ιδιωτικών εταιρειών ήταν τουλάχιστον 16% υψηλότερες από των δημόσιων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι τιμές τής ύδρευσης αυξήθηκαν 40% περισσότερο από άλλες τιμές τα 17 χρόνια μετά την ιδιωτικοποίηση, αν και δεν υπήρξε μεταβολή στο λειτουργικό κόστος. Όλες οι αυξήσεις τιμών σήμαιναν υψηλότερα κέρδη.
…Η ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης δεν επιφέρει κανένα από τα υποτιθέμενα οφέλη τού ανταγωνισμού. Αποτελεί πάντα μονοπωλιακή υπηρεσία, οπότε οι εταιρείες δεν ανταγωνίζονται η μία την άλλη στην προσέλκυση πελατείας. Στην πραγματικότητα, οι εταιρείες συνήθως αποφεύγουν να ανταγωνίζονται η μία την άλλη ήδη από το στάδιο της σύναψης συμβάσεων.
…Υπάρχει εκτεταμένη αντίδραση των πολιτών στην ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης, σε όλον τον κόσμο. Τα τελευταία 20 χρόνια δημοφιλείς εκστρατείες έχουν παγώσει ή αντιστρέψει ιδιωτικοποιήσεις σε πολλές πόλεις, μικρές και μεγάλες, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οσάκις η ιδιωτικοποίηση έχει τεθεί σε δημοψήφισμα έχει καταψηφιστεί από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.
Η ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης συνδέεται στενά με περιστατικά διαφθοράς και απάτης. Οι εταιρείες έχουν κίνητρο δωροδοκίας, αν πρόκειται να εξασφαλίσουν επικερδείς, μακροχρόνιες συμφωνίες. Σύμφωνα με μια έκθεση του 1997 του Ελεγκτικού Συνεδρίου τής Γαλλίας («CourdesComptes»), το σύστημα ιδιωτικοποίησης στο οποίο στήριξαν την εθνική τους κυριαρχία οι Suez και Veolia έπασχε από συστηματικά ελαττώματα: «Η έλλειψη επίβλεψης και ελέγχου των παραχωρημένων δημόσιων υπηρεσιών, επιβαρυμένη από την έλλειψη διαφάνειας αυτής της μορφής διοίκησης, έχει οδηγήσει σε καταχρήσεις».
…Οι ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης προτιμούν να δρουν μυστικά, ώστε να μπορούν να πείθουν τους πολιτικούς να υπογράφουν μαζί τους πλουσιοπάροχες συμβάσεις χωρίς να ενημερώνονται οι πολίτες. Για αυτόν τον λόγο οι περισσότερες συμβάσεις ύδρευσης με ιδιωτικές εταιρείες είναι μυστικά έγγραφα, ώστε να είναι αδύνατη η λογοδοσία ενώπιον των πολιτών.
…Ο επίσημος λόγος για την ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης και άλλων δημόσιων υπηρεσιών υποτίθεται ότι είναι η απόκτηση εσόδων με τα οποία οι κυβερνήσεις θα μπορέσουν να εξοφλήσουν τα χρέη τους. Στην πραγματικότητα, όμως, οι κυβερνήσεις έχουν έσοδα πολύ μικρότερα από την πραγματική αξία των ιδιωτικοποιημένων εταιρειών, ειδικά αν οι αγοραστές γνωρίζουν ότι αναγκάζονται να πουλήσουν, σε οποιαδήποτε τιμή. Αν οι εταιρείες όντως καταβάλλουν μεγάλο ποσό, συνήθως οφείλεται στο ότι τους επιτρέπεται να επιβάλλουν υψηλότερες χρεώσεις.

Το πλήρες κείμενο (αφιερώστε λίγο από τον χρόνο σας, αξίζει!) http://www.epsu.org/IMG/pdf/20022012-epsuwater_EL.pdf