Με τις πολυεθνικές ή με τους Πολίτες;

Το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε χθες ότι βρίσκεται σε αναζήτηση συμβούλων για την αποκρατικοποίηση των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ. Η ανακοίνωση ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που εδώ και πολύ καιρό λέμε, ότι δηλαδή η διαδικασία ιδιωτικοποίησης συνεχίζεται κανονικά.

Ουσιαστικά η ανακοίνωση αυτή ήρθε να αδειάσει-για άλλη μια φορά- τα κυβερνητικά στελέχη που τόσο καιρό δήλωναν ότι δεν θα προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση και ότι θα υπάρξει «δημόσιος έλεγχος».

Η ανακοίνωση του ΤΑΙΠΕΔ ήρθε μερικές μέρες μετά το τέλος της διαβούλευσης για τη Συνταγματική Αναθεώρηση που τόσο απλά θα έβαζε τέλος –οριστικό- στα σενάρια αποκρατικοποίησης.

 Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το θέμα του νερού πονάει την κυβέρνηση, η οποία είχε σημαία τον αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης προεκλογικά. Ίσως γιαυτό και η άμεση δήλωση του πρωθυπουργού από την Πάτρα ότι θα υπάρξει  «δημόσιος έλεγχος σε ενέργεια και νερό» σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Η συνέχεια της δήλωσης του όμως «…αυτό είναι εγγυημένο όσο είμαστε εμείς εδώ…», ήρθε για να βάλει τέλος στις ψευδαισθήσεις για οριστική λύση του θέματος. Αποδεικνύει ότι τελικά η ένταξη της ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο δεν αποκλείει την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση, κάτι που επίσης έχουμε από πολύ καιρό τονίσει. Και επειδή μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα δεν γίνονται, να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτό που κρατάει όπως φαίνεται την κυβέρνηση από το πλήρες ξεπούλημα, είναι η απόφαση 1906/2014 του ΣτΕ η οποία  σταμάτησε το ξεπούλημα και της προηγούμενης κυβέρνησης.

Αν η λοιπόν η κυβέρνηση θέλει να αποδείξει ότι «δεν είναι όλοι ίδιοι», ας πάει την απόφαση του ΣτΕ ένα βήμα παραπέρα και ας μη κρύβεται πίσω της.

Η αμηχανία βρίσκεται σε αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις και όχι στο κίνημα, όχι σε εμάς.  Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας όπως κάνουμε εδώ και σχεδόν μία δεκαετία, και έχουμε μάθει να ζούμε με την βεβαιότητα ότι το νερό θα είναι πάντα στο στόχαστρο των πολυεθνικών και των υποστηρικτών τους. Μαθαίνουμε από αυτούς και μαθαίνουν από εμάς, και ξέρουν πολύ καλά ότι θα είμαστε πάντα εδώ, δημιουργώντας μια αφιλόξενη περιοχή για τις «επενδύσεις» τους. Ο αγώνας ο δικός τους λοιπόν είναι να δημιουργήσουν τις ιδανικές συνθήκες –μέσω των τοπικών κυβερνήσεων- ώστε να μπορέσουν να πετύχουν τον σκοπό τους.

 Και επειδή το τίμημα για το 23% της ΕΥΑΘ δεν πρόκειται να απομειώσει στο παραμικρό το Χρέος, ας διαλέξει λοιπόν η κυβέρνηση με ποιον είναι, με τις πολυεθνικές ή με τους Πολίτες;