Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023

Όταν η αλληλεγγύη έρχεται, η καταστροφή μετριάζεται


Παραδωσαμε χθες  περισσότερους από 6 τόνους εμφιαλωμενου νερού στον #Παλαμά  #καρδιτσας. 
Δεν μπορέσαμε να πλησιάσουμε τα αποκλεισμένα χωριά στα οποία η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη.
Μια απέραντη μετακόμιση.  Σε κάθε αυλη ολόκληρα νοικοκυριά απλωμένα στον ήλιο να στεγνώνουν ή προς πέταμα για ότι δεν επανέρχεται. 
Σπίτια πλινθοχτιστα που έχουν καταρρεύσει.
 Αυτοκίνητα,  τρακτερ, γεωργικά μηχανήματα,  βουτηγμένα στη λάσπη , όσο και να στεγνώσουν,  είναι αμφίβολη η δυνατότητα πλήρους λειτουργίας τους, η λάσπη εχει εισχωρήσει σε καθε ηλεκτρική επαφή σε καθε εισαγωγή του κινητήρα.
Παραδωσαμε 8 παλέτες των 86 εξάδων 1,5lt η καθεμία.  Υπήρχαν ήδη και πολλές άλλες και ερχόταν και άλλες. 
Το συμπέρασμα είναι ότι δεν φτάνουν.  Ακομη και την στιγμή που ξεφόρτωναμε οι κάτοικοι περνούσαν και έπαιρναν με ασταματητο ρυθμό. 
Έπρεπε να είναι παρόντες αυτοι που προωθούν την ιδιωτικοποίηση του νερού:
Εδω καταλαβαίνεις στην πράξη την ΑΞΙΑ του νερού για τον ανθρωπο και τα ζώα. Το νερο είναι ισως το μόνο που φέρνει μια ανάσα καθαρότητας μεσα σε αυτό το περιβάλλον που όλα είναι στο χρώμα του χωματος , που σε καθε φύσημα του αέρα, πέφτει χώμα από τα δέντρα, που προσεχεις που να πατήσεις γιατί εκεί που  στέκεσαι  συνειδητοποιεις ότι αυτή η γλίτσα από κάτω δεν ειναι μόνο υγρό έδαφος. Ακομη και σε μια στιγμή που κάθεσαι στο πεζούλι της περίφραξης να πάρεις μια ανάσα , περνάει ο κατοικος με την διπλή μάσκα και σου λέει "μην κάθεσαι εκει, μην πιάνεις τίποτα,  πανε μέσα εχει αντισηπτικά ".
Αυτο που δεν μπορούν να δείξουν οι εικόνες είναι η βαριά μυρωδιά σάπιας πατάτας, μια άσχημη δυσωδία που εισχωρεί στη μύτη και την κουβαλάς πολλά χιλιόμετρα μετά και αφού ανοίξεις τα παράθυρα στο αυτοκινητο να σε χτυπήσει ο αέρας με δύναμη. 
Αυτοι οι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να την μυρίζουν μέρα νύχτα ανήμποροι να την αποφύγουν. 
Υποβοσκει μια ένταση στους ανθρώπους που ξεπερνώντας τον εαυτό τους ειναι στο κέντρο διανομής και ιδρωμένοι με αυτή την σκόνη επανω τους μοιράζουν, στοιβαζουν, καταγραφουν,  κουβαλάνε ασταμάτητα.  Μια ένταση που ξεσπά σε καθε στιγμή που χαλάει ο ρυθμός τους. Φωνές,  χειρονομίες,  νευρικές κινήσεις,  ποσο να αντέξεις ήρεμος σε αυτές τις συνθήκες;
Και στο τέλος πάλι έχουν το βλέμμα της κατανόησης. 
Αυτή η ανάρτηση δεν ειναι ουτε για τα λάϊκ ουτε για αυτοπροβολή.  Ειναι για να κινητοποιηθουν και αλλα σωματεία, συλλογικότητες,  ενεργοί πολίτες και να βοηθήσουν. Τα σωματεία, τα εργατικά κέντρα, η ΓΣΕΕ, όλοι αυτοί που κάνουν συνεδρια σε 5στερα ξενοδοχεία, καλο θα είναι να θυμηθούν ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος των συνδικαλστων στην κοινωνία. 
Είμαστε ο κρίκος που ενώνει τον κόσμο για ένα καλύτερο αύριο και μια αξιοπρεπή διαβίωση στην καθημερινότητα. 
  Ζουμε τις συνέπειες ενός φυσικού φαινομένου και της ανυπαρξίας της πρόληψης του Κράτους. Οι άνθρωποι εκει πληρώνουν την αδιαφορία των πολιτικών εκπροσώπων τους. Όλοι μαζί βιώνουμε την πραγματικότητα του "παμε και όπου βγει " που μια κυβέρνηση μετα απο 4 χρονια στην εξουσία, θεωρει φυσιολογική. 
Παρα την λάσπη, την σκόνη, την απελπισία,  αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν τα ατελειωτα ευχαριστώ από τους ανθρώπους εκει.
Φιλικά χτυπηματα στην πλάτη, ζεστά βλεμματα, χαμόγελα,  και μια ικανοποίηση ότι δεν είναι μόνοι.  Οτι κάποιοι ήρθαν από μακριά για αυτούς, ότι κάποιοι τους σκέφτονται και τους υποστηρίζουν. Η αλληλεγγύη από ανθρωπο σε ανθρωπο στην πράξη. 
Οργανωθείτε,  μαζέψτε βασικά ήδη ανάγκης, και στείλτε τα κάτω. 
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε την διοίκηση της ΕΥΑΘ Α.Ε. που με μια κουβέντα, μας διεθεσε οχήματα και καύσιμα για την οργάνωση της αποστολής μας. 
(Εκτός αυτού εχει διαθεσει χρήματα σε θεσμικούς φορείς και ετοιμάζεται να στείλει και εξοπλισμό).